Παλεύουν για να σηκώσουν τις καρέκλες

Ενότητα είναι το ζητούμενο και πρέπει να είναι το σύνθημα και ο ειλικρινής στόχος όλων στην πάλη και στην άρση βαρών, που έχουν δοξάσει την Ελλάδα

Του Ν. Α. Κωνσταντόπουλου

Η άρση βαρών και η πάλη διέρχονται κρίση αγωνιστική στην χώρα μας. Δυστυχώς, και διοικητική. Επικρατεί φτώχεια. Και κυριολεκτική -αφού, πλέον, οι επιχορηγήσεις δεν επαρκούν για να γίνει ουσιαστική δουλειά (δυστυχώς, τέτοια δεν έγινε ακόμη και την εποχή των «παχειών αγελάδων»), με συνέπεια και τα δύο αθλήματα να βλέπουν τις διεθνείς διακρίσεις με τα... κυάλια- και μεταφορική, καθότι, όπως προαναφέραμε, οι σημαντικές επιτυχίες είναι κάτι ουτοπικό. Και όπου υπάρχει φτώχεια, υπάρχει και γκρίνια. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ακόμη και για την στάση κάποιων διοικητικών παραγόντων των αθλημάτων...

Και στις δύο ομοσπονδίες επικρατεί αναβρασμός. Κινήσεις για ανατροπή των διοικήσεων, προτάσεις μομφής, που οδηγούν την ομοσπονδία της άρσης βαρών (ΕΟΑΒ) σε πρόωρες αρχαιρεσίες, μηνύσεις, δίκες και άλλα θλιβερά.

Δεν τασσόμαστε υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς. Και αυτή η στάση μας ΔΕΝ είναι στάση «Πόντιου Πιλάτου». Δεν «νίπτομεν τα χείρας μας». Οσοι μάς γνωρίζουν, γνωρίζουν καλά και πόσο ευθαρσώς εκφράζουμε την γνώμη μας για όλα τα ζητήματα. Θεωρούμε, όμως, ότι, στην σημερινή συγκυρία, δεν υπάρχει η πολυτέλεια για διοικητικές διενέξεις.
Είμαστε, λοιπόν, υπέρ των δύο θαυμάσιων -και ιδιατέρως αγαπητών σ' εμάς- αθλημάτων, που έχουν φέρει στην Ελλάδα τόσα και τόσα Ολυμπιακά και παγκόσμια μετάλλια, για να μη μιλήσουμε για τα ευρωπαϊκά. Γι' αυτό μας εκφράζει απόλυτα όσα έγραψε ο Θεόδωρος Συνοδινός*, αναφέρομενος μεν στα όσα θλιβερά, αλλά όχι πρωτόφαντα, συνέβησαν στην πάλη, το κείμενό του, όμως, ταιριάζει απολύτως, στις γενικές αρχές του, και στα όσα διαδραματίζονται στην άρση βαρών. Γι' αυτό και το δημοσιεύουμε:

«Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει λύση, προβλήματα πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν. Η πολιτική του αθλήματος της πάλης (και κάθε αθλήματος) πρέπει να εστιάζεται στην ενότητα. Είναι κρίμα να δίνεται η εντύπωση ότι η ψυχραιμία χάνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ.

"Φαντάσματα" και "δράκοι" δεν έχουν θέση στο, κάποτε, άθλημα των Ελλήνων Ολυμπιονικών. Εχουμε εναποθέσει τα όνειρά μας και τις ελπίδες μας στη δημιουργία μιας νέα σελίδας για το άθλημα.
Τελευταία, όμως, ο εκνευρισμός,  που κυριαρχεί στις ενέργειες  των διοικούντων αποτελεί κακό σύμβουλο. Η όποια καλόπιστη κριτική εκνευρίζει, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να οδηγηθεί στο ακροατήριο της "Ευελπίδων" (έπειτα από μήνυση και κράτηση στο αυτόφωρο) εκπρόσωπος σωματείου, που τόλμησε, μεταξύ άλλων, να υποβάλει ερώτηση για το κατά πόσο είχαν δικαίωμα ψήφου 31 σωματεία από τα 63 που συμμετείχαν στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του αθλήματος.
Στην "Ευελπίδων", λοιπόν, η Δικαιοσύνη, αφού επί δύο ολόκληρες ώρες άκουσε τα όσα συνέβησαν, έκρινε, ότι οι ανησυχίες δεν αποτελούν συκοφάντηση ούτε, φυσικά, δυσφήμηση.
Ήταν για το άθλημα άλλη μία θλιβερή ημέρα, που πρέπει  να ξεχασθεί γρήγορα και να μη επαναληφθεί. Διότι έχουμε συνηθίσει  η πάλη να πρωταγωνιστεί στις παλαίστρες, όχι  στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Ας ελπίσουμε ότι στο εγγύς μέλλον θα υπάρχει η ανάλογη εμπειρία, ώστε να ξεχαστούν οι τρόποι, με τους οποίους συνήθως δρα και ενεργεί η εκάστοτε αντιπολίτευση, και οι οποίοι είναι απαράδεκτο να υιοθετούνται από μία διοίκηση.
Η σημερινή διοικητική αρχή της ΕΟΦΠ έχει τρία και πλέον χρόνια πορείας, για άλλους μεν δημιουργική, για άλλους, όμως, φωτισμένη με… λαμπιόνια Χριστουγεννιάτικα.
Οι διακρίσεις αποτελούν το κριτήριο. Αυτές  θα μιλήσουν για το κατά πόσο η διοίκηση ανταποκρίθηκε στο έργο της, 
Ενότητα, λοιπόν, απαιτείται. Ποτέ δεν είναι αργά. Μη πριονίζετε το κλαδί στο οποίο κάθεστε. Δεν περισσεύει κανείς...».

Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;

Πολλοί -κι εμείς- θέτουν ένα ερώτημα: Αφού τα δύο αθλήματα βρίσκονται σε περίοδο αγωνιστικής παρακμής, προς τι οι διαγκωνισμοί για τις θέσεις; Γιατί οι παράγοντες παλεύουν να σηκώσουν τις... καρέκλες; Μήπως όλα γίνονται για «ένα πουκάμισο αδειανό»; -για να θυμηθούμε και τον σπουδαίο Νομπελίστα μας, Γιώργο Σεφέρη**. Ή, μήπως, η κατάκτηση της... Ελένης δεν είναι μια ματαιπονία και αξίζει πιο πολλά από όσα θεωρούμε;

*Ο Θεόδωρος Συνοδινός είναι πρόεδρος της Ενωσης Φιλάθλων Βαρέων Αθλημάτων (ΕΦΙΒΑ) και πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πάλης (ΕΟΦΠ).
**Ας θυμηθούμε το σχετικό απόσπασμα από το ποίημα του Σεφέρη, «Ελένη»:
«...δὲν τὄχει μὲς στὴ μοίρα του ν᾿ ἀκούσει 
μαντατοφόρους ποὺ ἔρχονται νὰ ποῦνε 
πὼς τόσος πόνος τόση ζωὴ 
πῆγαν στὴν ἄβυσσο 
γιὰ ἕνα πουκάμισο ἀδειανὸ, γιὰ μίαν Ἑλένη».

Αθάνατοι στη μνήμη μας οι ήρωες του Αρκαδίου, τιμήθηκαν ξανά με τα «Αρκάδια»

«Τ’ Αρκάδι, ξέρετε, παιδιά, τι είναι το Αρκάδι; Είναι της Κρήτης η ζωή, το Αγιο φυλακτό της. Είναι η Ελλάς ολόκληρη, μαζί με τ’ όνειρό της»

Με τον τρόπο αυτόν υμνήθηκε η θυσία και η υπέρτατη πράξη αντίστασης των Κρητικών απέναντι στους Τούρκους στον ξεσηκωμό του 1866. Τότε, στις 8 Νοεμβρίου (σύμφωνα με άλλους στις 9), ο καπετάν Κωσταντής Γιαμπουδάκης, κατά την κρατούσα θεωρία, ή ο Εμμανουήλ Αναγνώστου  Σκουλάς, κατά την άποψη άλλων ιστορικών, ανατίναξε την Ιερά Μονή Αρκαδίου. Μαζί του, πρωτοστάτης στην θυσία ήταν και ο ηγούμενος, Γαβριήλ. Σκοτώθηκαν περί τους 800-850 Ελληνες, ενώ περίπου 1.500 (έτεροι υπολογισμοί τους ανεβάζουν στις 3.000) ήταν οι νεκροί και τραυματίες Τούρκοι.
Την θυσία αυτή οι Ρεθεμνιώτες, όλη η Κρήτη και ολόκληρη η Ελλάς τιμούν κάθε χρόνο. Από το 1930 καθιερώθηκε και η διεξαγωγή ετήσιων αγώνων με την επωνυμία «Αρκάδια». Εφέτος πραγματοποιήθηκαν τα 74α «Αρκάδια» με μια ιδιαιτερότητα: Λόγω των εργασιών ανακαίνισης και βελτίωσης του σταδίου - γηπέδου της Σοχώρας, ο αγώνας στο Κρητικό βόλι, ο τερματισμός του Αρκαδίου δρόμου και οι άλλες εκδηλώσεις έγιναν στον χώρο του Τμήματος Δοκίμων Αστυφυλάκων, στο κέντρο της πόλης. 

Η εφετινή διοργάνωση δεν είχε σασπένς στο Κρητικό βόλι (ρίψη σφαίρας με άλμα από βράχο ή τεχνητό βάθρο ύψους, συνήθως, 30-35 εκατοστών -εδώ ήταν 35) και εναλλαγές στις θέσεις των μεταλλίων, όπως η συγκλονιστική περσινή. Το φαβορί ξεχώρισε από την πρώτη προσπάθειά του. Ηταν ο παλαιός πρωταθλητής της σφαιροβολίας, ο 39χρονος, Γιάννης Βασιλόπουλος (ΓΣ Δεσκάτης). Τελικά πρώτευσε με 13,93μ. 
Ο 53χρονος, Μιχάλης Φρουδάκης (ΓΕ Ηρακλείου) τον ακολούθησε με 13,38μ. Τρίτος αναδείχθηκε ο σχεδόν 36χρονος πανύψηλος παλαιός πρωταθλητής των 400μ. (ρεκόρ 46’’83 το 2005), αλλά και πολύ καλός στο βόλι, Μανώλης Σφακιανάκης (ΟΚΑ Πρέβελης), ο μόνος που αγωνίζεται με την παραδοσιακή κρητική φορεσιά, με 12,77μ.
Εκτός βάθρου έμεινε ο 60χρονος, Βασίλης Μαγγανάς (ΑΟ Φιλοθέης και από του χρόνου, ΑΟΠ Φαλήρου), που κατετάγη 4^ος με 12,33μ. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής των βετεράνων στις ρίψεις, είναι ο πλέον πολυβραβευμένος αθλητής στο Κρητικό βόλι. Αγωνίσθηκε δε, με την κρητική μαντίλα στο κεφάλι...
Ακολούθησαν οι: Βασ. Σπανδάγος (ΟΚΑ Αρκάδι) 11,40, Γ. Καλλέργης (ΟΚΑ Αρκάδι) 11,30, Παν. Καλαϊτζάκης (ΟΚΑ Πρέβελης) 11,10, Ι. Κανίδης (ΟΚΑΑ, 58 ετών) 10,29, Γρηγ. Δέδες (Πανελλήνιος, 55 χρόνων) 9,89, Ν. Κωνσταντόπουλος (ΑΟΠΦ, 59 ετών) 9,70, Μαν. Παττακός (Ολυμπιάδα Κηφισιάς, 52 χρόνων) 8,52μ.
Αγωνίσθηκαν 11 αθλητές και οι διοργανωτές τίμησαν την παρουσία τους στον αγώνα, επιτρέποντας σε όλους -και όχι μόνο στους οκτώ καλύτερους μετά την τρίτη βολή, όπως προβλέπουν οι κανονισμοί- να πραγματοποιήσουν από έξι προσπάθειες. Οι περισσότεροι δε, οι εννέα (πλην του Καλλέργη και του Καλαϊτζάκη) είναι βετεράνοι, ηλικίας άνω των 35 ετών.
Στον Αρκάδιο δρόμο (Ιερά Μονή – σχολή δοκίμων αστυφυλάκων, περί τα 24 χλμ), εκκίνησαν 85 άνδρες (20 περισσότεροι από πέρσι) και 12 γυναίκες (έναντι 5 το 2013) και ο περσινός νικητής διατήρησε τα πρωτεία. Τ’ αποτελέσματα:
Ανδρες: Ιω. Χατζάκης – Καζάνης (ΑΟ Λασιθίου), Γ. Ψαράκης (ΣΔΥ Ρεθύμνου), Βασ. Τσιαπράνης, Εμμ. Φιλιππάκης, Ιω. Κοτσώνης (ΣΔΥ Χανίων), Μαν. Λουκάκης (ΣΔΥΡ).
Γυναίκες: Τζοάννα Δουλγεράκη (ΣΔΥΡ), Ολγα Μπάναχ, Αντιγ. Καπετανάκη, Αντζ. Αρκουλάκη (Ελ. Βενιζέλος), Δημ. Γούλα, Μαργ. Σταυριανάκη.
Τ’ αποτελέσματα στα υπόλοιπα αγωνίσματα:
5.000μ. ανδρών: Μ. Χαλόσκα, Α. Λάτσι, Παντ. Διακουμάκης.
5000μ. γυναικών: Μαρ. Χανιωτάκη (ΟΚΑΑ), Ι. Λαζαράκη, Ευ. Σούζου (ΟΚΑΑ).
Κρητικό βόλι: Παμπαίδες Β’: Ιω. Κούτρας (Δημοτικό σχολείο Ρουσσοσπιτίου).
Αθλητές, κριτές και διοργανωτές έδωσαν την υπόσχεση, ότι θα προσπαθήσουν και του χρόνου να είναι εκεί, για να τιμήσουν πάλι τους ήρωες.
*Στις φωτογραφίες από πάνω: Γιάννης Βασιλόπουλος, Μιχάλης Φρουδάκης, Μανώλης Σφακιανάκης, Βασίλης Μαγγανάς (προσέξτε την μαντίλα) και η απονομή.
*Η εκτενής αναφορά στο Κρητικό βόλι γίνεται διότι είναι ένα ξεχωριστό αγώνισμα, που δεν τελείται εκτός Κρήτης. Υποστηρίζεται δε, ότι οι Κρητικοί πρώτοι αυτοί έρριξαν την σφαίρα ξεκινώντας την προσπάθεια με την πλάτη στραμμένη προς το πεδίο βολής. 

Πολύ καλές επιδόσεις και στο «Γκαλά» Βετεράνων, στο Ηράκλειο 

Πολύ καλές επιδόσεις, για την εποχή και παρότι βρισκόμαστε εκτός αγωνιστικής περιόδου, σημειώθηκαν στο 6^ο πανελλήνιο «Γκαλά» βετεράνων, το οποίο διεξήχθη στο εθνικό στάδιο Ηρακλείου και διοργάνωσε ο ΣΕΒΑΣ Κρήτης με τη συνδρομή της περιφέρειας Κρήτης, του Δημοτικού Οργανισμού Προσχολικής Αγωγής − Φροντίδας και Μαζικής Αθλησης Ηρακλείου (ΔΟΠΑΦΜΑΗ) και του ΣΕΓΑΣ. Ξεχώρισαν, κυρίως, δύο αθλητές που έχουν φέρει μετάλλια από παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα βετράνων. Ο 60χρονος, Βασίλης Μαγγανάς και ο 85ετής, Κώστας Χατζηεμμανουήλ. Φυσικά, διακρίθηκαν και άλλοι. Μαζί με το «Γκαλά», πραγματοποιήθηκε και ημερίδα για παμπαίδες και παγκορασίδες με μερικές καλές επιδόσεις κι εκεί.

Ο Μαγγανάς έρριξε 14,67 στο Κρητικό βόλι (όργανο 5κ.), 13,75 στην σφαιροβολία (5κ.) και 30,05μ. στην ελληνική δισκοβολία (1κ.).

Ο Χατζηεμμανουήλ έτρεξε τα 100μ. σε 19’’2 και τα 400 σε 1’45’’0.

Επάνω ο Φρουδάκης, κάτω ο Δέδες.

Πολύ καλός ήταν και ο Μιχάλης Φρουδάκης (50-54 ετών), σταθερή αξία στους βετεράνους. Νίκησε σε δισκοβολία με 44,12μ. (1,5κ.), Βόλι με 14,61μ. (6κ.) και σφαιροβολία με 13,46μ. (6κ.).

Ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Γρηγόρης Δέδες (55-59), που έρριξε, στην σφαιροβολία (6κ.) 11,51μ., στην ελληνική δισκοβολία (1,5κ.) 25,33μ. και στο Βόλι (6κ.) 10,96μ.

Ξεχώρισαν, επίσης, οι:

Ελληνική δισκοβολία: 60-64: 2^ος Γ. Βαρούχας 27,41μ., 65-69 (1κ.): Εμμ. Λιουδάκης 24,92.

Δισκοβολία: 60-64: Βαρούχας 30,27. Γυναίκες (1κ.): 45-49: Μ. Πολομαρκάκη 24,93, 50-54: Σ. Φιλιππάκη 22,52.

Σφαιροβολία: 40-44 (7,26κ.): Ι. Φαναρτζής 11,47. Ο δευτεραθλητής κόσμου κι Ευρώπης έχει υποβληθεί σ' εγχείρηση στον αχίλλειο τένοντα και, φυσικά, δεν μπορεί να βρεθεί ακόμη στα γνωστά του επίπεδα.
Γυναίκες: 45-49 (4κ.): Πολομαρκάκη 9,26. 50-54 (3κ.): Φιλιππάκη 9,72.

Κρητικό βόλι: 55-59 (6κ.): Κανίδης 12,06. 65-69 (5κ.): Λιουδάκης 11,71μ.

Ακοντισμός: 45-49 (0,8κ.): Ν. Μιχαλόπουλος 41,69. 50-54 (0,7κ.): Εμμ. Παττακός 42,42.

100μ.: 45-49: Μιχ. Σμυρνάκης 13’’30 - Γυναίκες: Κατ. Ροκάκη 13’’57, 50-54: Αθ. Βαϊνά 17΄΄80.

400μ.: Ροκάκη 63’’80.

5.000μ.: 55-59: Παν. Αντωνακάκης 21’06’’0.

Μήκος: Βαινά 3,68μ.

3.000μ. βάδην: 70-74: Ι. Κυρδήμος 20’43’’0.

Στην ελληνική δισκοβολία οι αθλητές ανεβαίνουν σ’ ένα ελαφρώς υπερυψωμένο ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο, του οποίου το οπίσθιο μέρος βρίσκεται λίγο πιο ψηλά από ό,τι το εμπρόσθιο και ρίχνουν τον δίσκο χωρίς φόρα, έχοντας μπροστά το πόδι με το οποίο εξαπολύουν το όργανο. Πηδούν και πρέπει να προσγειωθοιύν με το πόδι που έβαλαν μπροστά. Η φωτογραφία του αγάλματος αναπαριστά περίπου την τεχνική. Λάθος είναι το βάθρο.

Οι καλύτερες επιδόσεις στην ημερίδα των Παμπαίδων – Παγκορασίδων ήταν:

Ελληνική δισκοβολία ΠΠΑ’ (1κ.): Γ. Πολίτης 35,40, Ι. Ζαχαράκης 33,90, Στ. Νινιράκης 32,60, Ευ. Νικηφόρος 31,90.

Δισκοβολία ΠΠΑ’: Νικηφόρος 46,50, Ζαχαράκης 42,64, Νινιράκης 41,90.

Κρητικό βόλι ΠΠΑ’ (4κ.): Πολίτης 14,06, Νινιράκης 13,04.

Στο τρίαθλο πρώτευσε ο Πολίτης με 2^ον τον Ζαχαράκη και 3^ο τον Νικηφόρο.

Διεξήχθη και αγώνας στο Βόλι για μικρότερους, με 3 κιλά για όλους και όλες. Οι νικητές:

ΠΠΒ’: Μ. Στειακάκης 11,60. Μίνι: Γ. Νεονάκης 5,80, Ευ. Αναστασάκης 5,78.

ΠΚΒ’: Κατ. Μαθιουδάκη 8,49. Μίνι: Ι. Νεονάκη 6,30μ. 
Σημαντικό είναι το γεγονός ότι έρριξαν Βόλι και κορίτσια. Μάλιστα, η Νεονάκη ξεπέρασε τ' αγόρια της κατηγορίας της!   
«Ψυχή» των αγώνων ήταν, ξανά, ο Γιώργος Βαρούχας και η κόρη του, παλαιά πρωταθλήτρια νεανίδων στην δισκοβολία, Ανθή. Φυσικά, είχαν την βοήθεια πολλών άλλων.

Νοσταλγία, συγκίνηση και θαυμασμός στο ΟΑΚΑ

Νατάσα Ακτύπη (φωτογραφία, κατηγορία ηλικίας 45-49 ετών), Μάγδα Ροϊλίδου (60-64), Κωνσταντίνα Σγούρου, Ειρήνη Πιπιτσούλη (αμφότερες 35-39), Παναγιώτης Τσαμαρδίνος, Κώστας Ντουντουλάκης (60-64), Νίκος Γαλιατσάτος, Χρήστος Γκιόκας, Νίκος Κωνσταντόπουλος, Κώστας Σιρινίδης, Δημήτρης Ηλιάδης, Λευτέρης Τζουγκαράκης, Γιώργος Γλύπτης, Σπύρος Γράδος, Στέλιος Μίχος (55-59), Ευγένιος Οικονομίδης, Αδάμ Μιχαήλ, Γιώργος Τζιάλας (50-54), Παναγιώτης Δήμος, Ευάγγελος Καραμπέτσος, Σταμάτης Δρικάκης, Κώστας Ηλιάδης, Νίκος Καράμπελας (45-49) Αλέξανδρος Μουσκαφίδης, Χρήστος Μωραΐτης (παλαιός καλός πυγμάχος, αλλά και με καλή τεχνική στην άρση βαρών), Κώστας Παπαναστασίου, Παναγιώτης Γεωργακόπουλος (40-44), Παναγιώτης Παπαδημητρίου, Σπύρος Λαβαζός, Μάριος Μάρκου, Νίκος Τσούσης, Θανάσης Τζάτζαλος, Μιχάλης Κωνσταντίνου, Διονύσης Χαριτάτος (35-39). Πολλοί και πολλές, από τους 34, εν συνόλω, με την συμμετοχή τους στο πανελλήνιο πρωτάθλημα διαχρονικών αθλητών, το οποίο διεξήχθη στο ΟΑΚΑ, μας γύρισαν χρόνια πίσω, άλλοι λίγα, άλλοι πολλά, σε κάποιες εποχές, στις οποίες η άρση βαρών (και όλος ο αθλητισμός) ίσως ήταν αγνότερη. Σίγουρα, πάντως, μας γύρισαν σ’ εποχές που νοσταλγούμε, διότι ήμασταν πολύ πιο νέοι. 

Κάποιοι άλλοι, όμως, από αυτούς (και αυτές), δεν υπήρξαν αθλητές άρσης βαρών στα νιάτα τους. Προέρχονται από άλλα αθλήματα, αλλά γνώρισαν και αγάπησαν την άρση βαρών μετά τα 30 τους και να που τώρα αγωνίζονται με τους βετεράνους.
Ο Ντουντουλάκης και ο Τσαμαρδίνος, παλαιοί πρωταθλητές και οι δύο, ήταν οι «γηραιότεροι» των αγώνων, αλλά αγωνιστικά ήταν από τους νεανικότερους. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής βετεράνων 40χρονος, Αλ. Μουσκαφίδης σημείωσε την καλύτερη επίδοση των αγώνων: 280κ. σύνολο στα 85κ. (125 στο αρασέ και 155 στο ζετέ). Πολύ κοντά του, ο Λευτέρης Τζουγκαράκης (94κ.), με 219 στο σύνολο (102-117). Στο πρωτάθλημα κόσμου ήταν 5^ος με 214. Με τα 219 θα είχε κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο…

Ο Νίκος Γαλιατσάτος.

Η δευτεραθλήτρια κόσμου εφέτος στην κατηγορία 45-49 ετών, Ν. Ακτύπη, αν αγωνιζόταν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα γυναικών, με τα 133κ. στο σύνολο (63 στο αρασέ, 70 στο ζετέ) θα ήταν 3η στα +75κ., δείγμα και του αξιόλογου της επίδοσής της, αλλά και του χαμηλού εππέδου της γυναικείας άρσης βαρών στην Ελλάδα. Δυστυχώς, λόγω του ηλίθιου νόμου, που δεν επιτρέπει στους προπονητές (προπονεί τον Σπάρτακο Γλυφάδας) να μετέχουν σε αγώνες, δεν είχε αυτή την ευκαιρία.
Μετέσχον, επίσης ο 3^ος στο εφετινό πρωτάθλημα κόσμου, Ν. Γαλιατσάτος, που κατετάγη… 3^ος (αγωνίσθηκε, όμως, σε μεγαλύτερη κατηγορία, με βαρύτερους αντιπάλους) και η δευτεραθλήτρια κόσμου των 60-64 ετών, Μ. Ροϊλίδου.
Πρέπει να επισημάνουμε κάτι, για εμάς πολύ σπουδαίο, όσον αφορά την διοργάνωση: Οι αθλητές, για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, ζυγίσθηκαν και δεν αγωνίσθηκαν σε κατηγορία βάρους σύμφωνα με… δήλωσή τους, τουλάχιστον οι περισσότεροι... Ετσι οι αγώνες είναι αγώνες και όχι επίδειξη.
Και κάτι άλλο σημαντικό: Για ν’ αγωνισθούν κάποιοι, ήλθαν, φυσικά μ’ έξοδά τους, αθλητές από την Ρόδο, την Κέρκυρα, τα Χανιά, την Κεφαλονιά, τα Τρίκαλα, την Ηλεία...
Το πρωτάθλημα δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί, αν, πέρα από τις προσπάθειες του προέδρου του Συνδέσμου και παλαιού πρωταθλητή Ελλάδος, Νίκου Γαλαιτσάτου, δεν βοηθούσαν, αφιλοκερδώς, βεβαίως, οι κριτές (με αλφαβητική σειρά), Σεραφείμ Γραμματικόπουλος, Νίκος Κωνσταντόπουλος (διατήτευσε μόνο στο επωλέ ζετέ του Β’ γκρουπ των ανδρών, αφού νωρίτερα αγωνίσθηκε), Χρήστος Μυρίλλας και Μανώλης Ρεμπέλης. Ο Αλέκος Σιζόπουλος σήκωσε το βάρος της γραμματείας μαζί με τον Ηλία Τζήμο, εκ μέρους του προσωπικού της Ελληνικής Ομοσπονδίας (ΕΟΑΒ). Ολοι μας ευχαριστούμε και τα παιδιά που έβαζαν τα βάρη. Χωρίς αυτά, αγώνες δεν πραγματοποιούνται.
Παρόντες ο Χρήστος Ιακώβου, που πήγε αρκετούς αθλητές, οι Γιάννης Κατσαϊδώνης και Στηβ Μαγουλάς, οι οποίοι βοήθησαν αθλητές στην προθέρμανση και στον αγώνα τους, και άλλοι παλαιοί πρωταθλητές και νυν προπονητές, αλλά και ο πρώην πρόεδρος της ΕΟΑΒ, Νίκος Σκιαδάς. 

Ο παλαιός πρωταθλητής Ελλάδος, Δημήτρης Ηλιάδης.

Οι επιδόσεις ίσως δεν έχουν σημασία σε τέτοιες διοργανώσεις, αλλά κάποιοι ξεχώρισαν, εκτός των όσων προαναφέραμε. Θα τους επισημάνουμε, χωρίς επ’ ουδενί να μειώνουμε την προσπάθεια των άλλων. Αρχίζουμε από τους… γηραιότερους:

60-64 ετών: 85 κιλά: Τσαμαρδίνος 160 (70-90), 94κ.: Ντουντουλάκης 172 (72-100).
55-59: 77κ.: Γλύπτης 160 (70-90), 85κ.: Ηλιάδης 148 (68-80) με σημαντικό πρόβλημα στον έναν ώμο, 94κ.: 2^ος Σιρινίδης 180 (75-105).
50-54: 105κ.: Οικονομίδης 180 (80-100).
45-49: 85κ.: Δήμος 178 (75-103), +105κ.: Καραμπέτσος 220 (95-125).
40-44: 105κ.: Μωραΐτης 227 (95-132).
35-39: Θ’ αναφέρουμε κάποιους, κυρίως διότι προέρχονται από άλλα αθλήματα, γι’ αυτό οι επιδόσεις τους είναι αξιοπρεπείς: 77κ.: Μάρκου 200 (90-110), 85κ.: Τζάτζαλος 220 (110-110, μετά στο ζετέ απέτυχε στα 125 και στα 130κ.), 94κ.: Τσούσης 220 (90-130), +105κ.: Χαριτάτος 210 (95-115, στην προπόνηση μετά δύο ημέρες ανύψωσε 100-120, αλλά δεν έχει, ακόμη, σταθερή τεχνική).
Γυναίκες: 60-64 ετών: 69κ.: Ροϊλίδου 93 (40-53).
35-39: 58κ. Σγούρου 105 (45-60).