Τα… περήφανα γηρατειά «έβαλαν τα γυαλιά» στους νέους

Νέες παρουσίες, αρκετές απουσίες, σε σχέση με προηγούμενα χρόνια (γι’ αυτό συνολικά αγωνίσθηκαν μόνο 18 άνδρες και δύο γυναίκες), μια συμμετοχή - έκπληξη και, ως συνήθως, αξιοπρόσεκτες επιδόσεις χαρακτήρισαν το εφετινό πρωτάθλημα άρσης βαρών διαχρονικών αθλητών και αθλητριών, το οποίο διεξήχθη στο προπονητήριο της άρσης βαρών του ΟΑΚΑ. Ο θεσμός εισήλθε στην τρίτη δεκαετία του, αφού ήταν το 21ο πρωτάθλημα. Η διοργάνωση καθιερώθηκε, και συνεχίζεται, με πρωτοβουλία του παλαιού πρωταθλητή Ελλάδος, Νίκου Γαλιατσάτου, που αυτή την φορά δεν αγωνίσθηκε και περιορίσθηκε -τρόπος του λέγειν, περιορίσθηκε- στα οργανωτικά του καθήκοντα.

Αντιθέτως, πήρε μέρος ο Σπύρος Τουρκομανώλης (στην φωτογραφία αριστερά), ο οποίος, στα 76 και μισό χρόνια του (έχει γεννηθεί τον Μάιο του 1940), αγωνίσθηκε για πρώτη φορά στην άρση βαρών και κατέπληξε. Με πολύ δυνατά χέρια και, γενικά, ισχυρότατο κορμό, εντυπωσίασε, ανυψώνοντας 38κ. στο αρασέ και 52 στο επολέ ζετέ. Επί πολλά έτη ήταν ο κορυφαίος Ελληνας σπρίντερ στην ηλικία του, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με τις ρίψεις (σφαιροβολία, δισκοβολία) και είναι ο καλύτερος βετεράνος της κατηγορίας του. Το 2011 προετοιμάσθηκε για το πρωτάθλημα άρσης βαρών των βετεράνων, αλλά, επειδή διεξήχθη στη Λάρισα, δεν πήγε. Ποτέ δεν είναι αργά, όμως. Αν, μάλιστα, άκουγε περισσότερο τον… ιδιωτικό προπονητή του, ίσως σήκωνε και περισσότερα κιλά. Και πάλι καλά, που αυτός τού έβαλε τις φωνές και τον έπεισε να προσπαθήσει στα 52κ.

Ευχάριστη έκπληξη ήταν η συμμετοχή της Θεοδώρας Βρεττού, η οποία, όπως και η Νατάσα Ακτύπη (σπανίως απουσιάζει και ήταν εκείνη που μ’ έπεισε να μετάσχω για να στηρίξω κι εγώ τον θεσμό) την δεκαετία του ’90 είχαν εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνείς διοργανώσεις. Η Νατάσα αγωνίσθηκε εντελώς αγύμναστη, διότι έχει υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις στους ώμους και στο δεξί γόνατο. Ετσι, δεν έγινε η καθιερωμένη… κόντρα μας.

Η Ακτύπη (επάνω) και η Βρεττού.

Ο έμπειρος, Λευτέρης Τζουγκαράκης σημείωσε την κορυφαία επίδοση των αγώνων, που είναι διεθνούς επιπέδου. Από τους υπόλοιπους, πέραν του Τουρκομανώλη, από καλοί έως πολύ καλοί ήταν οι Βαγγέλης Καραμπέτσος, Παναγιώτης Δήμος (ιδού γιατί βγάζει τόσο καλούς αθλητές και αθλήτριες στον Εθνικό Γ.Σ., του οποίου το τμήμα άρσης βαρών έχει αναστήσει), Ευγένιος Οικονομίδης, Αλέξανδρος Μουσκαφίδης, Γιώργος Γλύπτης, Χρήστος Γκιόκας. Από τους… νεαρούς ξεχώρισαν οι Πέτρος Ροδίτης (ευχάριστο είναι το ότι έχει χάσει πολλά κιλά σωματικού βάρους) και Παναγιώτης Χαβενετίδης.

Παρών, για άλλη μία φορά, ήταν ο δάσκαλος, Βασίλης Οικονόμου, με την γαλλική (ψαλίδι, αντί για βαθύ κάθισμα) τεχνική του. Ελάχιστοι την εκτελούν, πλέον.

Tα πλήρη αποτελέσματα ήταν:

Ο Λευτέρης Τζουγκαράκης.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: 45-49 ετών: 58κ.: Θ. Βρεττού 75 (35-40).

+75κ.: Αν. Ακτύπη 100 (45-55).

ΑΝΔΡΕΣ: 75-79 ετών: 77κ.: Σπ. Τουρκομανώλης 90 (38-52).

60-64: 105κ.: Χρ. Γκιόκας 153 (73-80), Ν. Κωνσταντόπουλος 120 (56-64).

55-59: 77κ.: Γ. Γλύπτης 153 (65-88).

85κ.: Βασ. Οικονόμου 137 (60-77).

94κ.: Ελευθ. Τζουγκαράκης 209 (92-117).

Χρήστος Γκιόκας.

105κ.: Ευγ. Οικονομίδης 190 (85-105).

45-49: 77κ.: Θ. Διδώνης 120 (50-70).

85κ.: Παν. Δήμος 185 (80-105).

94κ.: Ι. Μακρής 141 (60-81), Ι. Τσεκούρας 100 (40-60).

+105κ.: Ευ. Καραμπέτσος 235 (100-135).

40-44: 77κ.: Αλ. Μουσκαφίδης 215 (90-125).
35-39: 77κ.: Ν. Ροβάς 156 (65-91), Κων. Μιχάλης 137 (60-77).

Νίκος Κωνσταντόπουλος.

105κ.: Παν. Χαβενετίδης 190 (80-110).
+105κ.: Π. Ροδίτης 196 (85-111), Ι. Δερμιτζάκης 175 (80-95).
Η καθυστερημένη αναγγελία της διεξαγωγής των αγώνων, η απεργία των ναυτικών, που κράτησε μερικούς αθλητές στα νησιά (Κρήτη, Κεφαλονιά, Ρόδο), η απουσία κάποιων εκτός Αθηνών και, βεβαίως, η οικονομική κρίση, η οποία δυσκολεύει την μετακίνηση από μακριν ξές περιοχές, ήταν οι σημαντικότεροι παράγοντες, που περιόρισαν τον αριθμό των μετασχόντων.

Γιώργος Γλύπτης.

Οσοι αγωνισθήκαμε, αλλά και ο Ν. Γαλιατσάτος, ευχαριστούμε θερμά τους κριτές -την παλαιά πρωταθλήτρια κόσμου και πρώην ρεκορντγούμαν κόσμου, Μαρία Χριστοφορίδη, τον Βαλκανιονίκη και με συμμετοχή σε Ολυμπιακούς αγώνες (1984), Σεραφείμ Γραμματικόπουλο και την δευτεραθλήτρια Ευρώπης και 5^η σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, Κατερίνα Ροδίτη- αλλά και τον εμπειρότατο σε αυτά τα καθήκοντα, Ηλία Τζήμο, ο οποίος εκτέλεσε… σχεδόν άψογα μόνος του τα καθήκοντα της γραμματείας των αγώνων

Ευγένιος Οικονομίδης.

 (λέμε σχεδόν, γιατί στο φύλλο αγώνα σημείωσε 37 τα κιλά που σήκωσε ο Τουρκομανώλης στο αρασέ, αντί 38, με συνέπεια να… κινδυνεύσει η ψυχική υγεία του αθλητή), χωρίς την ανιδιοτελή συμβολή των οποίων, αγώνες δεν θα διεξάγονταν.
Δεν πρέπει ν’ αγνοήσουμε, επίσης, την εθελοντική προσφορά του παλαιού πρωταθλητή Ευρώπης στους εφήβους (και με συμμετοχή σε δύο Ολυμπιακούς αγώνες, το 1980 και το 1984), εξαιρετικού προπονητή και ανθρώπου, Γιάννη Κατσαϊδώνη, που βοήθησε στο κοουτσάρισμα πολλούς από τους αγωνισθέντας.

Βαγγέλης Καραμπέτσος.

Εκτός αυτών, πρέπει να επισημάνουμε, ότι οι αθλητές που μετέχουν οφείλουν να τηρούν τους διεθνείς κανονισμούς, σε ότι σχετίζεται με την αθλητική περιβολή.

Αλλά και οι κριτές, δεν θα ήταν κακό να είναι αυστηρότεροι, ειδικά στους... νεαρούς διαχρονικούς αθλητές. Αρσιβαρίστες 35, 36, 37, 38, 39 ετών μετέχουν, συχνότατα μ’ επιτυχία, στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ανδρών. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν ο Κώστας Γκαρίπης, που αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδος στα +105κ., ενώ διακρίθηκε και ο Γιώργος Δερμετζής.

Παναγιώτης Δήμος.

Κατανοητό είναι, βεβαίως, να δείχνουν επιείκεια στους... γεροντότερους, δεδομένου ότι οι κλειδώσεις και οι μύες χάνουν ελαστικότητα και ευλυγισία, ενώ συχνά υπάρχουν και χρόνια προβλήματα από τραυματισμούς, αλλά δεν θεωρώ λάθος να τηρούνται τα... προσχήματα.

Στους αγώνες των βετεράνων δεν είναι αυτοσκοπός το μετάλλιο. Ούτε η επίδοση. Αν είναι να έλθουν, καλώς. Αν όχι, πάλι καλώς.

Αλέξανδρος Μουσκαφίδης.

Διότι, ακριβώς σε αυτές τις διοργανώσεις βρίσκει την απόλυτη δικαίωσή της η άποψη τού εκ των εμπνευστών της αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων, του Γάλλου, Πιέρ Φρεντί, βαρώνου του Κουμπερτέν, ότι αξία έχει η συμμετοχή και όχι η νίκη.

Τέλος, πιστεύω ότι ενεργότερη πρέπει να είναι η παρουσία και η συμμετοχή της ομοσπονδίας του αθλήματος (ΕΟΑΒ). Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ομοσπονδίες άλλων αθλημάτων (π.χ. κολύμβηση, πιγκ πογκ, ποδηλασία) εντάσσουν τους αγώνες των βετεράνων (ή διαχρονικών ή μάστερς) αθλητών στο ετήσιο πρόγραμμά τους. Γιατί όχι και της άρσης βαρών;

Μέχρι τους «Τάιμς» της Νέας Υόρκης έφθασε η... χάρη του

Eμμεσος διασυρμός της Ελλάδος από την μεγάλη εφημερίδα, λόγω της υπόθεσης της ηλικίας του πρώην προέδρου των Ελλήνων βετεράνων του στίβου

Πόσοι Ελληνες έχουν (ή είχαν έως τώρα) την τιμή να γίνουν θέμα (ή, έστω, να γράψουν γι’ αυτούς) οι «Νιου Γιόρκ Τάιμς» (The New York Times), μία από τις διασημότερες και σπουδαιότερες εφημερίδες του κόσμου; Ασφαλώς, λίγοι. Ε, ένας από εκείνους, που έτυχε αυτής της τιμής, είναι ο έκπτωτος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελλήνων Βετεράνων Αθλητών Στίβου (ΟΕΒΑΣ), Συμεών Συμεωνίδης.

Ο τιμωρημένος (καθιστός) εφέτος στον Μαραθώνιο, στο «Στάδιο»...

Οι Τάιμς κάνουν αυτή την… τεράστια τιμή στον τιμωρημένο από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Βετεράνων (Μάστερς) Στίβου (ΕΜΑ) με αποκλεισμό δύο ετών (έως τις 15 Ιουλίου 2018) και με οκταετή (έως τον Σεπτέμβριο του 2024) στέρηση της φίλαθλης ιδιότητάς του από την Επιτροπή Φιλάθλου Πνεύματος (Ε.ΦΙ.Π.) της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ), Σ. Συμεωνίδη, με την ευκαιρία ενός άρθρου, που δημοσίευσαν για τις λαθροχειρίες στις ηλικίες βετεράνων αθλητών. Ετσι, η Ελλάς έτυχε της υψίστης… τιμής να εκτεθεί διεθνώς εξαιτίας της μωροφιλοδοξίας και της ματαιοδοξίας ενός ανθρώπου (και δη του πρόεδρου των Ελλήνων βετεράνων) και της ανοησίας (αν όχι και της υστεροβουλίας) όσων τον στήριξαν τόσα χρόνια. Ταυτόχρονα, όμως, ο ίδιος πέτυχε ό,τι επεδίωκε χρόνια τώρα: Να γίνει διάσημος σε όλον τον κόσμο. Γιατί, όταν γράφουν για εσένα οι «The New York Times», γίνεσαι διάσημος. Αλλωστε, όπως είχε πει κάποτε η σπουδαία τραγουδίστρια, Νάνα Μούσχουρη σε μια διαμάχη της με κάποιον γνωστό Ελληνα σκηνοθέτη, ο οποίος της έλεγε πως έχει γίνει πρωτοσέλιδο θέμα σ’ εφημερίδες, «θέμα στην 1^η σελίδα έχουν γίνει και δολοφόνοι». Ετσι ακριβώς συμβαίνει και με τους «The New York Times». Αρκεί να γράψουν για εσένα και γίνεσαι διάσημος. Ασχέτως αν είναι θετικό ή αρνητικό…
Σημειωτέον ότι η στέρηση της φίλαθλης ιδοότητας συνεπάγεται απαγόρευση εισόδου σε αθλητικούς χώρους και γραφεία. Αρκετοί από τους φωτογραφιθέντας μαζί του το γνωρίζουν. Οπως γνωρίζουν και την ποινή. Αλλά...
Μεταφράζω από το θέμα της έγκριτης εφημερίδας με τίτλο, «Εξακολουθεί να τρέχει στα 119; Οχι τόσο γρήγορα»:
«Εκείνο τον καιρό οι παράγοντες πάλευαν με την υπόθεση ενός 80άχρονου Ελληνα, ονόματι Συμεών Συμεωνίδης. Λέγεται ότι ο πατέρας του άλλαξε το πιστοποιητικό γέννησής του, κάνοντάς τον να εμφανίζεται νεότερος, ώστε να δικαιούται να παίρνει μερίδες τροφίμων μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
‘‘Αλλά η ιστορία δεν μπορεί να επαληθευθεί’’, λέει ο Γερμανός, Κουρτ Κάσκε, που είναι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Βετεράνων (Μάστερς) Στίβου. Ο Κάσκε δήλωσε, ότι αργότερα ο Συμεωνίδης τιμωρήθηκε για παραποίηση της ηλικίας».
Η εφημερίδα αναφέρθηκε στην υπόθεση Συμεωνίδη με αφορμή το γενικότερο θέμα της παραποίησης ηλικιών από βετεράνους αθλητές. Εναυσμα για ν’ ασχοληθεί με το ζήτημα ήταν η δήλωση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, που διεξήχθη στην πόλη Περθ (Αυστραλία), ενός Ινδού αγρότη, του Νταράμ Παλ Σινγκ (ή Σιχ), ο οποίος ανέφερε σαν ημερομηνία γέννησης την 6^η Οκτωβρίου 1897. Είναι δηλαδή, κατά δήλωσή του… 119 ετών.

Ο Νταράμ Παλ Σινγκ (ή Σιχ).

Φυσικά, πάρα πολλοί αμφισβήτησαν την ακρίβεια ή και την ειλικρίνεια αυτής της δήλωσης συμμετοχής. Ο δρ. Τόμας Τ. Περλς, ένας κορυφαίος ερευνητής των αιωνόβιων, διευθυντής στο Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης, λέει ότι ο μεγαλύτερος άνδρας που έχει καταγραφεί ήταν 115 ετών. Και ο πιο ηλικιωμένος άνθρωπος ήταν η Γαλλίδα, Ζαν Καλμάν, η οποία απεβίωσε το 1997 σε ηλικίας 122 χρόνων.
«Σύμφωνα με την εμπειρία μου», είπε ο Περλς στους ΝΥΤ, «99% όσων ισχυρίζονται πως είναι 115 ετών ή μεγαλύτεροι, κάνουν λάθος η ψεύδονται».
Οι πιθανότητες ο Σινγκ να είναι 119 χρόνων και ταυτόχρονα αγωνιζόμενος αθλητής είναι ίσες με το κατασκευάσουμε ένα πύραυλο και να τον στείλουμε στον… Πλούτωνα», πρόσθεσε ο δρ. Περλς.
Ο Νταράμ Παλ Σινγκ, στο πέρασμα των ετών, δεν ήταν σταθερός στην δήλωση της ηλικίας του σε διάφορους αγώνες, λένε οι παράγοντες των Μάστερς. Μάλιστα, ένας είπε ότι είχε δηλωθεί σαν 117 ετών, όχι 119.
Επί τέσσερα χρόνια οι αξιωματούχοι υπομονετικά ζητούσαν από τον Σινγκ να παρουσιάσει αξιόπιστη απόδειξη της ημερομηνία γέννησής του: Σχολικά, στρατιωτικά  ή ιατρικά αρχεία, πιστοποιητικό βάπτισης, σχολικά αρχεία των παιδιών του.
«Δεν έχουμε το παραμικρό που ν’ αποδεικνύει πράγματι πόσο ετών είναι. Μπορεί να είναι 80, μπορεί να είναι 100. Δεν γνωρίζουμε», τονίζει ένας από αυτούς.
«Υποψιαζόμαστε ότι ψεύδεται», υπογράμμισε ο Βινόντ Κουμάρ, γραμματέας της Ομοσπονδίας Βετεράνων της Ινδίας.
Ο Σινγκ αποδίδει την αμφισβήτηση σε ζήλεια, «επειδή είμαι τόσο ετών, υγιής και τρέχω», όπως είπε.
Παραδέχεται ότι είναι αγράμματος και δεν έχει πιστοποιητικά. Είπε ότι η  μητέρα του τού έδωσε ένα… ωροσκόπιο, το οποίο αποτέλεσε τη βάση της ηλικίας του, αλλά δεν το φέρει μαζί του.
Εμφάνισε, όμως, ένα άλλο «ντοκουμέντο». Ενα πιστοποιητικό, που εκδόθηκε στις 21 Μαΐου 2014 και υπογράφεται από τον επικεφαλής κρατικό γιατρό της περιφέρειας Μεερούτ, στην ινδική πολιτεία, Ουτάρ Πραντές. «Ο Σινγκ δεν παρουσίασε κάποια στοιχεία για να τεκμηριώσει την ηλικία του», αναφέρεται στο πιστοποιητικό. Αλλά τούτο βασίζεται στην γενική του εμφάνιση και σε μια εξέταση με ακτίνες Χ και προκύπτει ότι ο Σινγκ μοιάζει να είναι άνω των 100 ετών.

Ετσι, δεν είναι ξεκάθαρο πόσο αξιόπιστο είναι το πιστοποιητικό.

Ο Σινγκ, που είχε δηλωθεί στα 100, 200 και 400μ., τελικά, δεν πήγε στο Περθ.
Κατόπιν αυτού, γηραιότερος αθλητής στην διοργάνωση του Περθ το 2016, ήταν ο 97χρονος θρυλικός Αυστραλός, Τζον Γκίλμουρ, ο οποίος έτρεξε 800 και 1.500μ. Πρώτευσε, καθότι ουδείς άλλος αγωνίσθηκε. Πόσο εύκολο είναι, άλλωστε, να φθάσεις σε αυτή την ηλικία και να είσαι τόσο υγιής, ώστε να μπορείς να ταξιδέψεις έως την Αυστραλία και να τρέχεις 800 και 1.500μ.;

Ο αειθαλής ήρωας, Τζον Γκίλμουρ.

Γεννημένος στην Σκωτία, βρέθηκε παιδί στην Αυστραλία. Νεαρός έγινε γνωστός ως ένας πολλά υποσχόμενος δρομέας της νέας του πατρίδας. Αλλά ξέσπασε ο Β’ παγκόσμιος Πόλεμος και  Γκίλμουρ έσπευσε να καταταγεί στον στρατό. Σε μια μεγάλη μάχη συνελήφθη από τους Ιάπωνες. Από τους 976 άνδρες του τάγματός του, οι 400 σκοτώθηκαν στην μάχη ή πέθαναν αιχμάλωτοι. Ο Γκίλμουρ πέρασε αρχικά 15 μήνες ως αιχμάλωτος στην πόλη Τσανγκί της Σιγκαπούρης και μετά εστάλη στην Ιαπωνία να εργασθεί ως σκλάβος των Ιαπώνων κάτω από την θάλασσα σ’ ένα παλιό υποβρύχιο. Λόγω της κακής διατροφής, σχεδόν τυφλώθηκε. Πολλοί από τους συντρόφους του πέθαναν από την πείνα ή από αρρώστιες ή από βασανιστήρια. Και σε αυτά όλα προσθέστε στην ψυχική του ένταση και τον πόνο του, το γεγονός ότι και ο αδελφός του ήταν αιχμάλωτος.
Παρά ταύτα, το ψυχικό του μεγαλείο ήταν τέτοιο, που επαινούσε όσους Ιάπωνες προσπαθούσαν να φερθούν ανθρώπινα στους αιχμαλώτους. Επίσης, ανέφερε με θετικά σχόλια γερμανικά πληρώματα πολεμικών πλοίων, που ναυλοχούσαν στην Ιαπωνία και επενέβαιναν για να προστατεύσουν τους αιχμαλώτους των Ιαπώνων.

Κάποια φορά, έπειτα από βασανιστήρια βρέθηκε στο «νοσοκομείο» -ένα δωμάτιο όλο κι όλο. Εξι άρρωστοι κείτονταν σε στρώματα πάνω στο πάτωμα.

«Πονούσα πολύ, αλλά ήμουν ζωντανός και αποφασισμένος να επιστρέψω στην Αυστραλία. Ονειρεύτηκα ότι έτρεχα ξυπόλητος σε πευκοδάσος στην Μέλβιλ. Αλλά όταν άνοιξα τα μάτια μου είδα από πάνω μου έναν άνδρα με ένα γυάλινο μάτι να με κοιτάζει με συμπάθεια και ενδιαφέρον. Ηταν ο ‘‘Νέλσον’’, ο Γιαπωνέζος φρουρός, μ’ ένα τεχνητό βραχίονα. Είχε έλθει να με επισκεφθεί. Με το καλό του χέρι μού έδωσε ένα πακέτο τσιγάρα. Το πήρα και τον ευχαρίστησα. Ούτε που σκεπτόμουν να καπνίσω έστω ένα. Αλλά αυτό το πακέτο άξιζε όσο μισό μικρό μπολ ζάχαρης, ίσως όσο μισό μικρό βάζο φυστικοβούτυρο. Και ήταν αυτό το εμπόριο, που μου επέτρεψε να επιζήσω», διηγείται.

Οι αιχμάλωτοι, που εργάζονταν στις αποβάθρες ήταν εις θέση να σαμποτάρουν φορτία προς εκφόρτωση. Η πιο σημαντική στιγμή για τον Γκίλμουρ ήταν η καταστροφή ενός μεγάλου ατσάλινου καμινιού του Τόκιο. Παραδόξως, η μόνη τιμωρία για αυτό ήταν ένα χαστούκι. Επρεπε, επίσης, να υπογράψουν ένα έγγραφο, που έλεγε ότι ουδέποτε θα σαμποτάρουν οτιδήποτε στην Ιαπωνία στο μέλλον. Ο Γκίλμουρ θεωρήθηκε «yoroshi» (κάτι σαν καλός) εργαζόμενος και, προφανώς, οι Ιάπωνες πίστεψαν ότι ήταν ατύχημα.

Ο Γκίλμουρ, ο οποίος είχε αρχίσει τον Πόλεμο ως ένα από τους πιο ελπιδοφόρους νέους αθλητές της Αυστραλίας, στην αποκατάσταση (έστω και προσωρινά, διότι ακολούθησαν και εξακολουθούν υφιστάμενοι πολλοί άλλοι πόλεμοι) της ειρήνης βρέθηκε να  ζυγίζει 41 κιλά.

Ο Στανισουάφ Κοβάλσκι.

Ηταν, λέει, ευτυχής, επειδή τα μάτια του ήταν σε τόσο κακή κατάσταση, ώστε δεν μπορούσε να δει το βλέμμα της μητέρας του, όταν τον αντίκρισε.
Κι όμως, άρχισε να τρέχει και ν’ αγωνίζεται ξανά, παρά την αντίθετη συμβουλή του γιατρού του: «Το σώμα σας έχει ήδη υποστεί πάρα πολύ τιμωρία», του είχε πει για να τον αποτρέψει.

Ο Χιντεκίτσι Μιγιαζάκι πανηγυρίζων.

Αλλά ο ίδιος γνώριζε τι θα μπορούσε ν’ αντέξει το σώμα του. Ο πόνος του αθλητισμού δεν ήταν τίποτα συγκρινόμενος με τον πόνο της σύλληψης και της αιχμαλωσίας.
Αν για τον Γκίλμουρ δεν υπάρχουν αμφιβολίες για την ηλικία του, δεν συμβαίνει το ίδιο με άλλους βετεράνους αθλητές.
Ενα σπάνιο και απίστευτο περιστατικό συνέβη το 2011 στο Σακραμέντο (ΗΠΑ), στο πρωτάθλημα κόσμου. Ενας 46χρονος Αιγύπτιος κατετάγη 14^ος στο μήκος στην κατηγορία 45-49 ετών. Μετά δανείστηκε και φόρεσε μια… σαλιάρα (πετσέτα που δένεται γύρω στον λαιμό, κυρίως στα μωρά) και εμφανίσθηκε στην κατηγορία των 50-54, αναζητώντας καλύτερο αποτέλεσμα απέναντι σε πιο ηλικιωμένους αθλητές. Φυσικά, ακυρώθηκε.

Ο Ντάγκλας Καλέμπο, που το 1988 εκπροσώπησε την Ζάμπια στους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ (Ν. Κορέα), το 2010 έγινε ο πρώτος 50άρης, που έτρεξε τα 400μ. σε χρόνο κάτω από 50’’.  Αλλά το ρεκόρ του δεν αναγνωρίσθηκε, διότι αντικρουόμενα έγγραφα τον παρουσίαζαν εκείνη την εποχή 39 ή 40 ετών. Πάντως, και στην ιστοσελίδα της ΔΟΕ και στην έγκυρη ιστοσελίδα «Sports Reference» αναφέρεται ως γεννημένος το 1960. Ισως, λοιπόν, οι παράγοντες των Μάστερς τον αδίκησαν. Αλλωστε, αν το 2010 ήταν 39 ή 40 χρόνων, το 1988 θα ήταν 17 ή 18. Κάπως δύσκολο, αν και όχι αδύνατον, κάποιος τόσο νέος να μετάσχει στον στίβο των Ολυμπιακών αγώνων.

Πάντως, γεγονός είναι ότι σε χώρες του λεγόμενου «τρίτου κόσμου», κυρίως δε, της Αφρικής και την Ινδία- είναι δύσκολο να επιβεβαιωθούν οι ηλικίες.
Διαμάχη ξέσπασε τον Σεπτέμβριο του 2015, με θέμα ποιος είναι ο ταχύτερος γηραιότερος άνδρας στον κόσμο. Υποψήφιοι για τον τίτλο ήταν δύο αθλητές, που υποστήριζαν πως ήταν 105 ετών. Το βιβλίο των ρεκόρ «Γκίνες» ετάχθη υπέρ του Ιάπωνος, Χιντεκίτσι Μιγιαζάκι. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Μάστερς με τον Πολωνό, Στανισουάφ Κοβάλσκι.

Αθάνατοι στη μνήμη όλων των Ελλήνων οι ήρωες της Ιεράς Μονής Αρκαδίου τιμήθηκαν ξανά από εκατοντάδες αθλητές στα «Αρκάδια»

Αθάνατοι. Αθάνατοι στη μνήμη όλων των Ελλήνων οι εκατοντάδες (άλλοι λένε 800-850, άλλοι τους ανεβάζουν στους 964) Κρητικοί, που προτίμησαν τον ένδοξο θάνατο, παρά την ταπείνωση και την άδοξη ζωή. Και στις 8 (ή 9) Νοεμβρίου του 1866 επέλεξαν το «αποθανέτω η ψυχή μας μετά των αλλοφύλων». Ο καπετάν Κωσταντής Γιαμπουδάκης (κατά την κρατούσα θεωρία και την πίστη των Ρεθεμνιωτών) ή ο Ανωγειανός, Εμμανουήλ Σκουλάς (σύμφωνα με τους συντοπίτες του) έθεσε πυρ στην πυριτιδαποθήκη της Ιεράς Μονής Αρκαδίου Ρεθύμνης, ανατινάζοντάς την, οδηγώντας στον θάνατο εκατοντάδες Ελληνες αλλά και περισσότερους Τούρκους. Ο ηγούμενος, Γαβριήλ Μαρινάκης είχε σκοτωθεί πριν από την ανατίναξη.
Τα 150 χρόνια από την γενναία αυτή πράξη εορτάσθηκαν με ιδιαίτερη λαμπρότητα, παρουσία, μάλιστα, στις 8 του μηνός, τού Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου. Η θυσία των Κρητικών υμνήθηκε με αυτόν τον τρόπο:
«Τ’ Αρκάδι, ξέρετε, παιδιά, τι είναι το Αρκάδι; Είναι της Κρήτης η ζωή, το Αγιο φυλακτό της. Είναι η Ελλάς ολόκληρη, μαζί με τ’ όνειρό της».
Η υπέρτατη θυσία, ταυτόχρονα δε, και πράξη αντίστασης των Κρητικών στον αγώνα για την απελευθέρωση της Μεγαλονήσου, τιμήθηκε για 76^η φορά, με την διεξαγωγή αγώνων κλασσικού αθλητισμού. Και, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια (παλαιότερα διεξήγοντο και αγώνες εντός στίβου, αρχικά στο γραφικότατο, τότε, σταδιάκι της Σοχώρας, αργότερα στο στάδιο στου Γάλλου) με τον Αρκάδιο δρόμο (Ι.Μ. Αρκαδίου – Ρέθυμνο, περίπου 24,5 χλμ.), το Κρητικό βόλι και αγώνες δρόμου μικρότερων αποστάσεων.

Οι μεταλλιούχοι του Αρκαδίου δρόμου...

Τεράστια ήταν η συμμετοχή στον Αρκάδιο δρόμο. Εκκίνησαν 310 δρομείς (άνδρες, γυναίκες) και τερμάτισαν 282.
Ο Χρήστος Χατζάκης – Καζάνης νίκησε για τρίτη συνεχή χρονιά.
Οι οκτώ καλύτεροι ήταν:
Χρ. Χατζάκης (ECO SUNLAS) 1 ώρα 23’45’’8, Γκέραλντ Χάνσεν (Βέλγιο, ZORBA BRUPARCK) 1:25’48’’0, Μιλτιάδης Καμπιτάκης (ΟΦΗ) 1:25’54’’7, Μανώλης Συλλιγνάκης (ΣΦΑΚΑ) 1:28’57’’9, Μανώλης Φιλιππάκης (ΣΜΚ) 1:30’22’’6, Μανώλης Πετρογιάννης (ΣΔΥΡ) 1:30’31’’6 (και 1^ος Ρεθεμνιώτης), Δημήτρης Πανταζής (ΣΔΥΡ) 1:34’30’’8 (2^ος Ρεθεμνιώτης) και Γιώργος Κορνάρος (Λιβυκός Ιεράπετρας) 1:36’52’’5.

...και του Κρητικού βολιού.

Οι τρεις ταχύτερες γυναίκες: 1^η (40^η στην γενική κατάταξη) Γιούλια Μαρία Τρίλινγκ (Γερμανία, FIESE MÖPP) 1:48’59’’4, 2^η (73^η) Σ. Κολλέτ (ΣΔΥΧ) 1:57’37’’0, 3^η (83) Ειρ. Χαλικάκη (ΣΔΥΡ) 1:58’40’’1.
Στο Κρητικό βόλι (βάρος σφαίρας 7,26κ.), η συμμετοχή ήταν μικρότερη του αναμενομένου. Μόνο 11 αθλητές πήραν μέρος στον αγώνα, που δεν διεξήχθη στο στάδιο, αλλά μπροστά στον χώρο του γυμναστηρίου του ΟΚΑ Αρκάδι, πίσω από το κλειστό γυμναστήριο «Μελίνα Μερκούρη».

Οι... βολίστες: Παττακός, Βασιλόπουλος, Κωνσταντόπουλος, Φρουδάκης, Μαγγανάς, Δέδες, Κανίδης, Σφακιανάκης, Καλαϊτζάκης, Γεωργουλάκης. Ο Σπανδάγος έτρεχε στα 6.000μ.

Επελέγη αυτό το μέρος με στόχο να προσελκύσει θεατές, κάτι που δεν απέδωσε και ιδιαιτέρως. Και τούτο, διότι ταυτόχρονα γινόταν, για πρώτη φορά εντός του «Μελίνα Μερκούρη», ο τερματισμός των «Αρκαδιοδρομέων», με συνέπεια οι περισσότεροι επίσημοι (εξαιρουμένου του παλαιού πρωταθλητή του στίβου, βουλευτή Χανίων και συνταξιούχου επίκουρου καθηγητή της ιατρικής, Κυριάκου Βιρβιδάκη, που παρακολούθησε μεγάλο μέρος των βολών) αλλά και οι φίλαθλοι να μη δουν τον αγώνα στο Βόλι.

Ο Γιάννης Βασιλόπουλος, νικητής τα τελευταία τρία χρόνια, επικράτησε εύκολα, αφήνοντας στην 2^η θέση τον πανύψηλο παλαιό διεθνή δρομέα των 400μ., Μανώλη Σφακιανάκη (46’’83 ατομικό ρεκόρ από το 2005) και στην 3^η τον 56χρονο, Μιχάλη Φρουδάκη (είχε επιστρέψει από την Αγγλία το βράδυ της προηγούμενης ημέρας), που δεν επέτρεψε στον 62χρονο, Βασίλη Μαγγανά, να πάρει μετάλλιο. 

Από επάνω: Βασιλόπουλος, Σφακιανάκης, Φρουδάκης.

Τα χρόνια έχουν περάσει για τον πολυνίκη του θεσμού στο συγκεκριμένο αγώνισμα (αλλά και νικητή αρκετές φορές και στην σφαιροβολία) και θεωρώ ότι η επίδοσή του ήταν πολύ καλή. Αλλωστε, έρριξε περισσότερο από ό,τι πριν από δύο χρόνια. Πέρσι δεν είχε μετάσχει. Να επισημάνουμε ότι ο 2^ος και ο 3^ος άλλαξαν θέση στο βάθρο των νικητών σε σχέση με το 2015.
Τα πλήρη αποτελέσματα:
Ιω. Βασιλόπουλος (Ναξιακός) 15,10, Μαν. Σφακιανάκης (ΟΚΑ Πρεβέλη) 13,82, Μιχ. Φρουδάκης (ΓΕ Ηρακλείου) 13,04, 

Ο πολυνίκης του θεσμού, Βασίλης. Μαγγανάς.

Βασ. Μαγγανάς (ΑΟ Π. Φαλήρου ) 12,80, Παναγιώτης Καλαϊτζάκης (ΟΚΑ Πρεβέλη) 11,18, Βασίλης Σπανδάγος (ΟΚΑ Αρκάδι) 10,53, Γρηγόρης Δέδες (ΣΕΒΑΣ Κωνσταντινουπολιτών) 9,60 (είναι 57 ετών) , Ιωακείμ Κανίδης (ΟΚΑΑ) 9,56 (60 ετών), Νίκος Κωνσταντόπουλος (ΑΟ Π. Φαλήρου) 8,93 (61 ετών, 36^η συμμετοχή στ’ «Αρκάδια», από το 1975 κι έπειτα!), Μανώλης Παττακός (ΠΕΔΑΣ Μίνως) 8,53 (54 χρόνων), Βασίλης Γεωργουλάκης (ανεξάρτητος) 7,72. 

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι, πλην του Καλαϊτζάκη, όλοι οι άλλοι αθλητές είναι άνω των 35 ετών, ανήκουν, δηλαδή, στην κατηγορία των βετεράνων! Και οι τέσσερις ουδεμία σχέση έχουν με την Κρήτη. Αυτά πρέπει να προβληματίσουν πολλούς στην Μεγαλόνησο.
Οι καλύτεροι στ’ άλλα αγωνίσματα:
6.000μ.: Ανδρες: Γιώργος Βαγιανός (Κύδων Χανίων), Αντώνης Βολτυράκης (ΟΚΑΑ), Βαλάντης Τσάβαλος (ΣΔΥΡ), Στράτος Βιολάκης (ΕΛΜΕ Χανίων), Νίκος Τζαγκαράκης (ΝΟ Ρεθύμνου), Νίκος Καμπιτάκης (ΟΦΗ). Στο αγώνισμα μετέσχε και ο 39χρονος, Β. Σπανδάγος, που νωρίτερα είχε αγωνισθεί στη Κρητικό βόλι, ενώ την προηγούμενη ημέρα είχε πάρει μέρος και στο «Γκαλά» βετεράνων, στο Ηράκλειο.

Γυναίκες: 1^η (8^η στην γενική!) Νάντια Συντζανάκη (Ελ. Βενιζέλος), 2^η (19^η) Μαριάννα Χαρτζουλάκη, 3^η (23^η): Αναστασία Παπαδοπούλου (Ρέθυμνο).
Τερμάτισαν 214 άνδρες και γυναίκες, από τους 225 που ξεκίνησαν.
Κρητικό βόλι μαθητών δημοτικών σχολείων (βάρος 3κ.): Κων. Πολιτάκης (Δ.Σ. Σταυρωμένου) 9,03, Παντ. Σαριδάκης (13^ο Δ.Σ.) 8,19, Γιάνι Σαμπιάν (14^ο Δ.Σ.) 7,89.
1.000μ. μαθητών: Φώτης Παυλίδης (6^ο Δ.Σ.), Παν. Ποθουλάκης (10^ο Δ.Σ.), Κωνστ. Αλεξάκης (Δ.Σ. Σταυρωμένου).
1.000μ. μαθητριών: Γεωργία Γυπαράκη (Δ.Σ. Ρουσσοσπιτίου), Φωτ. Γιορταμάκη (13^ο Δ.Σ.), Θεοδ. Σταθοπούλου (1^ο Δ.Σ.). 

Από επάνω: Δέδες, Κανίδης, Κωνσταντόπουλος.

Οι εκδηλώσεις στο γήπεδο, «Μελίνα Μερκούρη» έκλεισαν, ως είθισται, με παραδοσιακούς κρητικούς χορούς από συγκροτήματα με νεαρούς χορευτές, οι οποίοι πασχίζουν, μαζί με τους παλαιότερους, να κρατήσουν ζωντανή την πολιτιστική παράδοση της Κρήτης.
Ο Βασίλης Μαγγανάς ως πολυνίκης στο Κρητικό βόλι, ο παλαιός Βαλκανιονίκης, της σφαιροβολίας, που είχε αγωνισθεί πολλές φορές στ’ «Αρκάδια», Γιώργος Λεμονής, και ο πολυνίκης του Αρκάδιου δρόμου, παλαιός πρωταθλητής Ελλάδος, Γιώργος Αφορδακός τιμήθηκαν από τους διοργανωτές.

Και μια άποψη, που άκουσα από αρκετούς, με την οποία συμφωνώ απολύτως: Ο τερματισμός των δρομέων εντός του κλειστού γηπέδου ήταν λάθος και μάλλον μείωσε την λαμπρότητα των αγώνων, παρά πρόσθεσε αίγλη. Ευχόμαστε κι ελπίζουμε στις επόμενες διοργανώσεις να επανέλθουν όλα στον φυσιολογικό τους χώρο, στο στάδιο της Σοχώρας, το οποίο, μπορεί μεν να έχασε την προτέρα του γραφική μορφή, αλλά παραμένει ο κατάλληλος χώρος για την πραγματοποίηση αυτών των αγώνων. Με τις κατάλληλες ρυθμίσεις δε, μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερους ανθρώπους από ό,τι το Μελίνα Μερκούρη».

Τρία πανελλήνια ρεκόρ στο «Γκαλά» βετεράνων της ΠΕΔΑΣ «Μίνως» 
Με την συμμετοχή σχετικά λίγων, αλλά, γενικά, πολύ καλών διαχρονικών αθλητών, διεξήχθη, μία ημέρα πριν από τ’ «Αρκάδια», το ετήσιο «Γκαλά» βετεράνων, που διοργάνωσε η ΠΕΔΑΣ «Μίνως» στο στάδιο «Ελευθερίας» του Ηρακλείου, στην διάρκεια του οποίου τρία πανελλήνια ρεκόρ βελτιώθηκαν. Τα πέτυχαν ο Γιάννης Σαριδάκης (60-64 ετών) στα 10.000μ. με 37’19’’58 (παλαιό του Στέλιου Πρασσά με 38’21’’90, από το… 1992!), ο Χρήστος Κτιστόπουλος στο τριπλούν των 50-54 ετών με 11,83μ. (παλαιό 11,70μ. του αείμνηστου, Γιώργου Κυριακίδη, από το 1997)  και ο Κώστας Μπούμπας στο ίδιο αγώνισμα στην κατηγορία των 70-74 χρόνων, με 8,79μ. (παλαιό 8,35μ. του, επίσης, αείμνηστου, Αδώνιδος Παπαδόπουλου, από το 2001). Οι διοργανωτές ανακοίνωσαν ότι η επίδοση του Σαριδάκη καταρρίπτει και το Βαλκανικό ρεκόρ.

Ο Σαριδάκης, στο βάθρο του Βαλκανικού πρωταθλήματος.

Πρωταγωνιστές των αγώνων ήταν, επίσης, οι Γιάννης Ζογλοπίτης (100μ.), Φανή Λύκου (100μ., μήκος, τριπλούν), Κώστας Φουρναράκης (δισκοβολία), Αννα Σταφυλάκη (σφυροβολία), Μαρία Πολομαρκάκη (ρίψεις) και Γιάννης Κυρδήμος (βάδην).
Οι καλύτερες, ανά αγώνισμα, επιδόσεις ήταν (στ’ αγωνίσματα δρόμου η χρονομέτρηση έγινε με χρονόμετρο χειρός):

Ο 70ετής, Κώστας Μπούμπας.

100μ.: Ανδρες: 35-39: Δημ. Αποστολίδης (ΣΕΒΑΣ Νάουσας) 12’’31, 45-49 ετών: Ιω. Ζογλοπίτης (ΣΕΒΑΣ Θεσσαλονίκης) 11’’85, Μιχ. Σμυρνάκης (Μίνως) 12’’78, 65-69: Ιω. Λυρατζάκης (Μίνως) 13’’99.
Γυναίκες: 40-44: Φανή Λύκου (ΣΕΒΑΣ Αθ.) 13’’53, 55-59: Αθ. Βαϊνά (Μίνως) 17’’60.
400μ.: 45-49: Σμυρνάκης 64’’80, 50-54: Γ. Ποταμιανάκης (Μίνως) 66’30.
1.500μ.: 45-49: Αλ. Ανυφαντάκης (Μίνως) 5’26’’25.
10.000μ.: 40-44: Στ. Παπαδάκης (ΟΦΗ) 37’20’’28, 60-64: Ιω. Σαριδάκης ()ΦΗ) 37’19’’58.
Γυναίκες: 40-44: Δημ. Πιτσικάκη (Ομιλος Υπεραποστάσεων Κρήτης) 48’48’’36.
ΣΦΑΙΡΟΒΟΛΙΑ: 55-59 (6κ.): Γρ. Δέδες (ΣΕΒΑΣ Κωνσταντινουπολιτών) 9,67, 60-64 (5κ.): Ι. Κανίδης (Μίνως) 9,66, 70-74 (4κ.) Μαν. Λιουδάκης (ΣΕΒΑΣ Λασιθίου) 9,40.

Η Φανή Λύκου στο τριπλούν.

ΔΙΣΚΟΒΟΛΙΑ: 40-44 (2κ.): Κ. Φουρναράκης (Μίνως) 41,10, 65-69 (1κ.): Παν. Μανωλόπουλος (ΣΕΒΑΣ Αθ.) 31,28, Γ. Βαρούχας (Μίνως) 27,53, 70-74 (1κ.): Λιουδάκης 25.45.
Γυναίκες: 50-54 (1κ.): Μ. Πολομαρκάκη (Μίνως) 29,60.
ΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ: 50-54 (0,7κ.): Μαν. Παττακός 38,98, 65-69 (0,6κ.) Μανωλόπουλος 32,70.
ΣΦΥΡΟΒΟΛΙΑ: 60-64 (5κ.): Αθ. Καλαντζής (ΣΕΒΑΣ Αθ.) 33,65.
Γυναίκες: 35-39 (4κ.): Αννα Σταφυλάκη (Μίνως) 37,52, 50-54: Πολομαρκάκη 32,02.

Ο Χρήστος Κτιστόπουλος.

ΚΡΗΤΙΚΟ ΒΟΛΙ: 60-64 (5κ.): Ν. Κωνσταντόπουλος (ΣΕΒΑΣ Κωνσταντινουπολιτών) 10,41.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΣΚΟΒΟΛΙΑ: 40-44: Φουρναράκης 31,90, 60-64: Βασ. Μαγγανάς (ΣΕΒΑΣ Αθ.) 28,48, Κανίδης 27,05, 65-69: Γ. Βαρούχας 26,15, 70-74: Λιουδάκης 23,65.
Γυναίκες: 50-54: Πολομαρκάκη 23,08.
ΜΗΚΟΣ: 40-44: Λύκου 4,45.

Ο Γιάννης Κυρδήμος.

ΤΡΙΠΛΟΥΝ: 50-54: Χρ. Κτιστόπουλος (Μίνως) 11,83, 70-74: Κ. Μπούμπας (ΣΕΒΑΣ Αθ.) 8,79.
Γυναίκες: 40-44: Λύκου 9,64.

5.000μ. βάδην: 45-49: Ν. Καμπιτάκης (ΟΦΗ) 30’43’’40, 50-54: Ν. Παναγιωτάκης (Μίνως) 33’09’’94, 70-74: Ιω. Κυρδήμος (Μίνως) 33΄56΄΄65.
Ο Καμπιτάκης αγωνίσθηκε για πρώτη φορά στο βάδην και την επόμενη ημέρα έτρεξε στα 6.000μ. των «Αρκαδίων», όπου τερμάτισε 6^ος.
Οι αγώνες ήταν καλύτερα οργανωμένοι από προηγούμενα έτη και το πρόγραμμα τηρήθηκε, κατά το δυνατόν. Κάποιες καλόπιστες παρατηρησεις θα κάνουμε, πάντως, με στόχο να βελτιωθούν ακόμη περισσότερο:

Η Μαρία Πολομαρκάκη.

Πιστεύουμε, ότι πρέπει να γίνουν μερικές αλλαγές στο πρόγραμμα ώστε, π.χ., οι σφαιροβόλοι να μη περιμένουν σχεδόν δύο ώρες μετά την σφαιροβολία για ν’ αγωνισθούν στο Κρητικό βόλι. Το ίδιο ισχύει για την ελληνική δισκοβολία και την δισκοβολία. Το Βόλι ετελέσθη από βάθρο ύψους 0,45μ. Πάρα πολύ ψηλό. Στο Ρέθυμνο έγινε από 0,35μ.

Η «ψυχή» των αγώνων, πρόεδρος της ΠΕΔΑΣ «Μίνως», Αθηνά Βαϊνά.

Θεωρώ, ότι πρέπει και στο Ηράκλειο να κατασκευασθεί ένα αντίστοιχο (πιθανότατα είναι εύκολο να κοντύνει το υπάρχουν), ώστε και οι επιδόσεις να είναι συγκρίσιμες. Επίσης, τα πινάκια είχαν λάθη και παραλείψεις. Ας πούμε, η Λύκου σε άλλο αγώνισμα εμφανίζεται ως αθλήτρια του ΣΕΒΑΣ Αθηνών και σε άλλο του ΣΕΒΑΣ Χαλκίδας, την ύπαρξη του οποίου δεν γνωρίζουμε. Σε κάποια δεν υπήρχαν κατατάξεις, στα περισσότερα οι αθλητές γράφονταν ανακατεμένα κ.α. Λίγη περισσότερη προσοχή χρειάζεται, κυρίως από τους κριτές. Ολοι οι αγώνες πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται με τον προσήκοντα τρόπο.
Στο «Γκαλά» πραγματοποιήθηκαν, με πρωτοβουλία της προπονήτριας της ΓΕΗ, Ανθής Βαρούχα και αγώνες ρίψεων για μικρούς αθλητές του συλλόγου. Τα καλύτερα αποτελέσματα:
ΣΦΑΙΡΟΒΟΛΙΑ:  Παίδων (5κ.): Γ. Πολίτης 13.80, Παμπαίδων Α’ (4):  Εμμ. Στειακάκης 12,64.
ΔΙΣΚΟΒΟΛΙΑ: Παίδων (1,5κ.): Στ. Νινιράκης 41,10, Πολίτης 40,87, ΠΠΑ’ (1κ.): Στειακάκης 43,52. Κορασίδων (1κ.): Κατ. Μαθιουδάκη   28,10.
Πήραν μέρος αθλητές από την ΠΕΔΑΣ Μίνως, τους ΣΕΒΑΣ Αθηνών, Κωνσταντινουπολιτών, Θεσσαλονίκης, Νάξου και Νάουσας, τον ΟΦΗ, τον Τιτάνα Καλυβών, τον ΟΚΑ Αρκάδι, τον ΟΥΚ και τον σύλλογο Μαραθωνοδρόμων. Οι αγώνες διοργανώθηκαν με τη συνεργασία του νεοϊδρυθέντος ΠΑ.ΣΥ.Δ.Α.Σ. (Πανελλήνιος Σύλλογος Διαχρονικών Αθλητών Στίβου).
Οσοι αγωνισθήκαμε ευχαριστούμε τους διοργανωτές, που μας έδωσαν την ευκαιρία να βρεθούμε ξανά. Και τους περιμένουμε και σε αγώνες στην Αθήνα.