Τα… περήφανα γηρατειά «έβαλαν τα γυαλιά» στους νέους

Νέες παρουσίες, αρκετές απουσίες, σε σχέση με προηγούμενα χρόνια (γι’ αυτό συνολικά αγωνίσθηκαν μόνο 18 άνδρες και δύο γυναίκες), μια συμμετοχή - έκπληξη και, ως συνήθως, αξιοπρόσεκτες επιδόσεις χαρακτήρισαν το εφετινό πρωτάθλημα άρσης βαρών διαχρονικών αθλητών και αθλητριών, το οποίο διεξήχθη στο προπονητήριο της άρσης βαρών του ΟΑΚΑ. Ο θεσμός εισήλθε στην τρίτη δεκαετία του, αφού ήταν το 21ο πρωτάθλημα. Η διοργάνωση καθιερώθηκε, και συνεχίζεται, με πρωτοβουλία του παλαιού πρωταθλητή Ελλάδος, Νίκου Γαλιατσάτου, που αυτή την φορά δεν αγωνίσθηκε και περιορίσθηκε -τρόπος του λέγειν, περιορίσθηκε- στα οργανωτικά του καθήκοντα.

Αντιθέτως, πήρε μέρος ο Σπύρος Τουρκομανώλης (στην φωτογραφία αριστερά), ο οποίος, στα 76 και μισό χρόνια του (έχει γεννηθεί τον Μάιο του 1940), αγωνίσθηκε για πρώτη φορά στην άρση βαρών και κατέπληξε. Με πολύ δυνατά χέρια και, γενικά, ισχυρότατο κορμό, εντυπωσίασε, ανυψώνοντας 38κ. στο αρασέ και 52 στο επολέ ζετέ. Επί πολλά έτη ήταν ο κορυφαίος Ελληνας σπρίντερ στην ηλικία του, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με τις ρίψεις (σφαιροβολία, δισκοβολία) και είναι ο καλύτερος βετεράνος της κατηγορίας του. Το 2011 προετοιμάσθηκε για το πρωτάθλημα άρσης βαρών των βετεράνων, αλλά, επειδή διεξήχθη στη Λάρισα, δεν πήγε. Ποτέ δεν είναι αργά, όμως. Αν, μάλιστα, άκουγε περισσότερο τον… ιδιωτικό προπονητή του, ίσως σήκωνε και περισσότερα κιλά. Και πάλι καλά, που αυτός τού έβαλε τις φωνές και τον έπεισε να προσπαθήσει στα 52κ.

Ευχάριστη έκπληξη ήταν η συμμετοχή της Θεοδώρας Βρεττού, η οποία, όπως και η Νατάσα Ακτύπη (σπανίως απουσιάζει και ήταν εκείνη που μ’ έπεισε να μετάσχω για να στηρίξω κι εγώ τον θεσμό) την δεκαετία του ’90 είχαν εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνείς διοργανώσεις. Η Νατάσα αγωνίσθηκε εντελώς αγύμναστη, διότι έχει υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις στους ώμους και στο δεξί γόνατο. Ετσι, δεν έγινε η καθιερωμένη… κόντρα μας.

Η Ακτύπη (επάνω) και η Βρεττού.

Ο έμπειρος, Λευτέρης Τζουγκαράκης σημείωσε την κορυφαία επίδοση των αγώνων, που είναι διεθνούς επιπέδου. Από τους υπόλοιπους, πέραν του Τουρκομανώλη, από καλοί έως πολύ καλοί ήταν οι Βαγγέλης Καραμπέτσος, Παναγιώτης Δήμος (ιδού γιατί βγάζει τόσο καλούς αθλητές και αθλήτριες στον Εθνικό Γ.Σ., του οποίου το τμήμα άρσης βαρών έχει αναστήσει), Ευγένιος Οικονομίδης, Αλέξανδρος Μουσκαφίδης, Γιώργος Γλύπτης, Χρήστος Γκιόκας. Από τους… νεαρούς ξεχώρισαν οι Πέτρος Ροδίτης (ευχάριστο είναι το ότι έχει χάσει πολλά κιλά σωματικού βάρους) και Παναγιώτης Χαβενετίδης.

Παρών, για άλλη μία φορά, ήταν ο δάσκαλος, Βασίλης Οικονόμου, με την γαλλική (ψαλίδι, αντί για βαθύ κάθισμα) τεχνική του. Ελάχιστοι την εκτελούν, πλέον.

Tα πλήρη αποτελέσματα ήταν:

Ο Λευτέρης Τζουγκαράκης.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ: 45-49 ετών: 58κ.: Θ. Βρεττού 75 (35-40).

+75κ.: Αν. Ακτύπη 100 (45-55).

ΑΝΔΡΕΣ: 75-79 ετών: 77κ.: Σπ. Τουρκομανώλης 90 (38-52).

60-64: 105κ.: Χρ. Γκιόκας 153 (73-80), Ν. Κωνσταντόπουλος 120 (56-64).

55-59: 77κ.: Γ. Γλύπτης 153 (65-88).

85κ.: Βασ. Οικονόμου 137 (60-77).

94κ.: Ελευθ. Τζουγκαράκης 209 (92-117).

Χρήστος Γκιόκας.

105κ.: Ευγ. Οικονομίδης 190 (85-105).

45-49: 77κ.: Θ. Διδώνης 120 (50-70).

85κ.: Παν. Δήμος 185 (80-105).

94κ.: Ι. Μακρής 141 (60-81), Ι. Τσεκούρας 100 (40-60).

+105κ.: Ευ. Καραμπέτσος 235 (100-135).

40-44: 77κ.: Αλ. Μουσκαφίδης 215 (90-125).
35-39: 77κ.: Ν. Ροβάς 156 (65-91), Κων. Μιχάλης 137 (60-77).

Νίκος Κωνσταντόπουλος.

105κ.: Παν. Χαβενετίδης 190 (80-110).
+105κ.: Π. Ροδίτης 196 (85-111), Ι. Δερμιτζάκης 175 (80-95).
Η καθυστερημένη αναγγελία της διεξαγωγής των αγώνων, η απεργία των ναυτικών, που κράτησε μερικούς αθλητές στα νησιά (Κρήτη, Κεφαλονιά, Ρόδο), η απουσία κάποιων εκτός Αθηνών και, βεβαίως, η οικονομική κρίση, η οποία δυσκολεύει την μετακίνηση από μακριν ξές περιοχές, ήταν οι σημαντικότεροι παράγοντες, που περιόρισαν τον αριθμό των μετασχόντων.

Γιώργος Γλύπτης.

Οσοι αγωνισθήκαμε, αλλά και ο Ν. Γαλιατσάτος, ευχαριστούμε θερμά τους κριτές -την παλαιά πρωταθλήτρια κόσμου και πρώην ρεκορντγούμαν κόσμου, Μαρία Χριστοφορίδη, τον Βαλκανιονίκη και με συμμετοχή σε Ολυμπιακούς αγώνες (1984), Σεραφείμ Γραμματικόπουλο και την δευτεραθλήτρια Ευρώπης και 5^η σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, Κατερίνα Ροδίτη- αλλά και τον εμπειρότατο σε αυτά τα καθήκοντα, Ηλία Τζήμο, ο οποίος εκτέλεσε… σχεδόν άψογα μόνος του τα καθήκοντα της γραμματείας των αγώνων

Ευγένιος Οικονομίδης.

 (λέμε σχεδόν, γιατί στο φύλλο αγώνα σημείωσε 37 τα κιλά που σήκωσε ο Τουρκομανώλης στο αρασέ, αντί 38, με συνέπεια να… κινδυνεύσει η ψυχική υγεία του αθλητή), χωρίς την ανιδιοτελή συμβολή των οποίων, αγώνες δεν θα διεξάγονταν.
Δεν πρέπει ν’ αγνοήσουμε, επίσης, την εθελοντική προσφορά του παλαιού πρωταθλητή Ευρώπης στους εφήβους (και με συμμετοχή σε δύο Ολυμπιακούς αγώνες, το 1980 και το 1984), εξαιρετικού προπονητή και ανθρώπου, Γιάννη Κατσαϊδώνη, που βοήθησε στο κοουτσάρισμα πολλούς από τους αγωνισθέντας.

Βαγγέλης Καραμπέτσος.

Εκτός αυτών, πρέπει να επισημάνουμε, ότι οι αθλητές που μετέχουν οφείλουν να τηρούν τους διεθνείς κανονισμούς, σε ότι σχετίζεται με την αθλητική περιβολή.

Αλλά και οι κριτές, δεν θα ήταν κακό να είναι αυστηρότεροι, ειδικά στους... νεαρούς διαχρονικούς αθλητές. Αρσιβαρίστες 35, 36, 37, 38, 39 ετών μετέχουν, συχνότατα μ’ επιτυχία, στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ανδρών. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν ο Κώστας Γκαρίπης, που αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδος στα +105κ., ενώ διακρίθηκε και ο Γιώργος Δερμετζής.

Παναγιώτης Δήμος.

Κατανοητό είναι, βεβαίως, να δείχνουν επιείκεια στους... γεροντότερους, δεδομένου ότι οι κλειδώσεις και οι μύες χάνουν ελαστικότητα και ευλυγισία, ενώ συχνά υπάρχουν και χρόνια προβλήματα από τραυματισμούς, αλλά δεν θεωρώ λάθος να τηρούνται τα... προσχήματα.

Στους αγώνες των βετεράνων δεν είναι αυτοσκοπός το μετάλλιο. Ούτε η επίδοση. Αν είναι να έλθουν, καλώς. Αν όχι, πάλι καλώς.

Αλέξανδρος Μουσκαφίδης.

Διότι, ακριβώς σε αυτές τις διοργανώσεις βρίσκει την απόλυτη δικαίωσή της η άποψη τού εκ των εμπνευστών της αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων, του Γάλλου, Πιέρ Φρεντί, βαρώνου του Κουμπερτέν, ότι αξία έχει η συμμετοχή και όχι η νίκη.

Τέλος, πιστεύω ότι ενεργότερη πρέπει να είναι η παρουσία και η συμμετοχή της ομοσπονδίας του αθλήματος (ΕΟΑΒ). Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ομοσπονδίες άλλων αθλημάτων (π.χ. κολύμβηση, πιγκ πογκ, ποδηλασία) εντάσσουν τους αγώνες των βετεράνων (ή διαχρονικών ή μάστερς) αθλητών στο ετήσιο πρόγραμμά τους. Γιατί όχι και της άρσης βαρών;