Ενας φοιτητής χρωστούσε μόνο ένα μάθημα για να πάρει το
πτυχίο του. Ομως, ο καθηγητής του μαθήματος αυτού ήταν πολύ αυστηρός και
συνεχώς απέρριπτε τον φοιτητή. Μια ημέρα, ο τελευταίος του λέει:
«Κύριε καθηγητά, να κάνουμε μια συμφωνία; Θα σας πω ένα αίνιγμα.
Αν βρείτε την λύση, δεν θα με περάσετε ποτέ και δεν θα πάρω πτυχίο. Αν δεν την
βρείτε, θα μου βάλετε προβιβάσιμο βαθμό χωρίς να γράψω. Δέχεστε;».
Σκέφθηκε λίγο ο καθηγητής και του λέει:
-Σύμφωνοι. Σε ακούω.
«Τι είναι αυτό που είναι νόμιμο αλλά παράλογο, λογικό αλλά
παράνομο και, ταυτόχρονα, και παράλογο και παράνομο;».
Ο καθηγητής σκέφθηκε επί ώρα. Στο τέλος του λέει:
-Κοίτα, δώσε μου προθεσμία μία εβδομάδα.
«Εντάξει», απαντάει ο φοιτητής.
Περνάει η εβδομάδα και ο φοιτητής πηγαίνει στον καθηγητή.
«Βρήκατε την απάντηση, κ. καθηγητά», τον ρωτάει.
-Οχι, παιδί μου.
«Οπότε, πρέπει να με περάσετε χωρίς να γράψω, όπως
συμφωνήσαμε».
-Βεβαίως, αλλά θα μου κάνεις μια χάρη, λέει ο καθηγητής την
ώρα που του βάζει τον βαθμό. Θα μου πεις την απάντηση.
«Μα, κύριε καθηγητά, όλο το Πανεπιστήμιο γνωρίζει την
απάντηση. Μόνον εσείς δεν την ξέρετε;».
-Ολο το Πανεπιστήμιο; ρωτάει έκπληκτος ο καθηγητής.
«Ναι, όλο. Ρωτήστε όποιον θέλετε», απαντάει ο φοιτητής.
Βγαίνει στο προαύλιο ο καθηγητής και ο πρώτος άνθρωπος που
βλέπει, είναι ο καθαριστής.
-Ελα εδώ σε παρακαλώ, του λέει. Πες μου, ξέρεις τι είναι αυτό
που είναι νόμιμο αλλά παράλογο, λογικό αλλά παράνομο και, ταυτόχρονα, και
παράλογο και παράνομο;
Ο καθαριστής τον κοιτάει με θλίψη και του λέει:
«Ολο το Πανεπιστήμιο ξέρει την απάντηση. Μόνον εσείς δεν
την ξέρετε;».
-Ε, αφού την ξέρεις, πες την μου, λοιπόν, απαντάει έκπληκτος και
αγανακτισμένος, πλέον, ο καθηγητής.
«Νόμιμο, αλλά παράλογο, είναι να έχετε μια όμορφη σύζυγο 40
χρόνια μικρότερή σας. Παράνομο, αλλά λογικό, είναι αυτή να σας απατάει. Και
παράνομο και παράλογο είναι να βάζετε βαθμό για να πάρει πτυχίο, χωρίς να
γράψει στο μάθημα, αυτός με τον… οποίον σας
απατάει…».
*«Ανοιξη» (Γεώργιος Ιακωβίδης, 1853-1932).
*«Σκεπτικός γέρος σε καρέκλα», Ρέμπραντ (Ολλανδός 1606-1669).
