-Πώς σε λένε; ρώτησε ο καθηγητής της Νομικής κάποιου Πανεπιστημίου έναν φοιτητή. Κι όταν εκείνος απάντησε, ο καθηγητής τον απέβαλε άνευ λόγου και αιτίας. Ο φοιτητής του κάκου προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ενώ όλοι οι συμφοιτητές του στην αίθουσα σιωπούσαν... Ετσι, εκείνος βγήκε από την αίθουσα νιώθοντας αδικημένος...
Ο καθηγητής άρχισε την διδασκαλία - διάλεξη και ρώτησε τους φοιτητές:
-Γιατί θεσπίστηκαν οι νόμοι;
-Για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των ανθρώπων, απάντησε ένας φοιτητής.
-Για να εφαρμοστεί η πειθαρχία των ανθρώπων, είπε ένας άλλος.
-Για να μην καταπιέζουν οι ισχυροί τους αδύναμους, πρόσθεσε ένας τρίτος.
Ο καθηγητής είπε:
-Σωστά, αυτό, όμως, δεν είναι αρκετό.
Μια φοιτήτρια σήκωσε το χέρι της και συμπλήρωσε:
-Για να επιτευχθεί Δικαιοσύνη.
-Ναι, αυτή είναι η απάντηση, είπε ο καθηγητής. Για να επικρατήσει η Δικαιοσύνη. Και ποιο είναι το νόημα της Δικαιοσύνης; Να διατηρούνται τα δικαιώματα και να μην αδικείται κανείς.
Και συνέχισε:
-Τώρα απαντήστε άφοβα. Αδίκησα τον συμφοιτητή σας όταν τον έβγαλα από την αίθουσα;
-ΝΑΙ, απάντησαν σχεδόν με μια φωνή όλοι.
Οπότε ο καθηγητής είπε θυμωμένος:
-Τότε, γιατί σιωπήσατε και δεν κάνατε κάτι; Σε τι χρησιμεύουν οι νόμοι, αν δεν έχουμε το θάρρος να τους εφαρμόσουμε; Εάν παραμένετε σιωπηλοί όταν κάποιος υποβάλλεται σε αδικία και δεν υπερασπίζεστε το δίκιο, χάνετε την ανθρωπιά σας, η οποία πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη.
Ετσι ο καθηγητής είπε να φωνάξουν τον φοιτητή που είχε διώξει, του ζήτησε συγγνώμη μπροστά σε όλους και υπογράμμισε:
-Αυτό είναι το μάθημά σας σήμερα και πρέπει να το εφαρμόζετε στην κοινωνία. Οσο ζείτε.
*Το κείμενο δεν είναι δικό μου. Μου το έστειλαν με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο κι επειδή θεωρώ ότι είναι εξαιρετικό και αντικατοπτρίζει το τι συνήθως συμβαίνει στην κοινωνία μας, το έβαλα στο μπλογκ μου, αφού έκανα μερικές συντακτικές και άλλες μικροδιορθώσεις...
