«Εφυγε» ο Στέλιος Αγγλούπας, ο πρώτος Ελληνας δισκοβόλος που πέρασε τα 60μ.

Ο Στέλιος Αγγλούπας, ο πρώτος Ελληνας δισκοβόλος, που ξεπέρασε τα 60μ., αναπαύεται πλέον, στην Αττική γη, που τον δέχθηκε ευλαβικά στα σπλάγχνα της. Ο φίλος Στέλιος ετάφη στο νεκροταφείο της Νέας Σμύρνης, παρουσία πλήθους κόσμου. Ο Αγγλούπας πέρασε στην ιστορία του ελληνικού στίβου στις 26 Ιουνίου 1977, ρίχνοντας 60,08μ., στο στάδιο «Καραϊσκάκη», στο διεθνές μίτινγκ «Τσικλητήρεια». Ο ελληνικός αθλητισμός έχασε το εκλεκτό τέκνο του στις 14 Απριλίου 2015.

Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρωταθλητής Ελλάδος στην δισκοβολία (1971, 1973, 1974, 1978) και ισάριθμες στην ελληνική δισκοβολία (1973, 1974, 1976, 1977), στην οποία είχε καταρρίψει το ρεκόρ με 47,30μ., μια εκπληκτική, τότε, επίδοση (στην μεσαία φωτογραφία, βολή του στην ελληνική δισκοβολία σε αγώνες βετεράνων το 2013). Κατείχε για χρόνια και το πανελλήνιο ρεκόρ εφήβων της δισκοβολίας με 51,30μ. (με τον δίσκο των 2 κιλών, δηλαδή τον ανδρικό), επίδοση που σημείωσε το 1966.
Τα 60,08μ. τον φέρνουν, έως τώρα, στην 10^η θέση των Ελλήνων δισκοβόλων όλων των εποχών. Η επίδοση αυτή παρέμεινε πανελλήνιο ρεκόρ έως τις 23 Απριλίου 1983, οπότε ο Κώστας Γεωργακόπουλος έρριξε, στο ίδιο στάδιο, 60,16μ. Το ελληνικό ρεκόρ τώρα είναι 63,18μ. Οχι και πολύ μακριά από την επίδοση του Αγγλούπα.
Διακρίθηκε, όμως, ο Στέλιος και ως βετεράνος (στην επάνω φωτογραφία, απονομή από εσωτερικούς αγώνες διαχρονικών αθλητών), αφού κατέκτησε μετάλλια σε παγκόσμιο πρωτάθλημα (χάλκινο το 1999) και ευρωπαϊκό (χρυσό το 2000). Είναι από τους πολύ λίγους παλαιούς πρωταθλητές, που έχουν διακριθεί και στους βετεράνους (διαχρονικούς) αθλητές.
Παρότι κοντός για δισκοβόλος, κατόρθωσε να διακριθεί χάρη στην εξαιρετική τεχνική του και στην ταχύτητά του και μέσα στην βαλβίδα και στα σπριντ (τον θυμάμαι περί το 1977-78 να κάνει 30άρια σαν βολίδα), καθότι δεν ήταν ακριβώς αυτό που θα λέγαμε, «τέρας δυνάμεων». Παρά ταύτα, είχε και αξιοπρόσεκτο ατομικό ρεκόρ στην σφαιροβολία: 16,18μ.

Διετέλεσε και προπονητής ρίψεων στον Πανιώνιο, όπου ανέδειξε μερικούς πρωταθλητές Ελλάδος μικρών ηλικιών.

Ηταν νυμφευμένος με την Κύπρια παλαιά πρωταθλήτρια Ελλάδος νεανίδων στην δισκοβολία (έως και το 1983 η Κύπρος δεν διέθετε ανεξάρτητη ομοσπονδία στίβου), νυν καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής και αξιόλογη αθλήτρια στην κατηγορία βετεράνων (κατέχει πανελλήνια ρεκόρ), Χλόη Κονναρή (στην φωτογραφία το ζεύγος σε όμορφες στιγμές), με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον μουσικό, Νίκο και την δικηγόρο, Ελένη.

Το 1977 τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Πανιωνίου.
Τον Στέλιο αποχαιρέτισαν πάρα πολλοί συναθλητές του στην εθνική ομάδα, στον Πανιώνιο και στους βετεράνους, εκπρόσωποι του ΣΕΓΑΣ, παράγοντες, προπονητές, κριτές και, βεβαίως, συγγενείς και φίλοι. Δεν θ' αναφέρουμε ονόματα, διότι είναι πολύ εύκολο να παραλείψουμε κάποια, οπότε είναι εύκολη η παρεξήγηση. Παρά ταύτα, θα κάνουμε κάποιες εξαιρέσεις για ειδικούς λόγους. Θα σταθούμε στον, ουσιαστικά, πρώτο προπονητή του, Νάσο Ιατρίδη (ο μετέπειτα, που τον οδήγησε στα 60μ., ο Δημήτρης Καράφλας, θα τον συνάντησε εκεί ψηλά για να συνεχίσουν τις προπονήσεις), στον πρώην πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ, Γιώργο Μαρσέλλο, στον δήμαρχο Π. Φαλήρου, Διονύση Χατζηδάκη, που, όμως, δεν παρέστη ως τέτοιος αλλά ως συναθλητής του στον Πανιώνιο και στην εθνική ομάδα, και στον παλαιό πρωταθλητή Ελλάδος και νυν παγκόσμιο στους βετεράνους, Βασίλη Μαγγανά, ο οποίος, μαζί με την σύζυγό του, Αναστασία (Σούλα), συμπαραστάθηκαν στον Στέλιο, στην Χλόη και στα παιδιά τους έως το τέλος.
Στέλιο, θα σε θυμόμαστε με αγάπη. Καλές βολές εκεί ψηλά.

*Διαβάστε συγκινητικά σχόλια που έχουν γράψει για τον Στέλιο άνθρωποι που τον έζησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

*Λαθέψαμε και δεν έχουμε λόγο να μη αποκαταστήσουμε την πραγματικότητα. Η Ομοσπονδία Βετεράνων (ΟΕΒΑΣ) δεν ήταν απούσα στον αποχαιρετισμό του Στέλιου. Παρόντες ήταν ο Α' αντιπρόεδρός της, Δ. Χατζηδάκης, ο Α' Ειδικός Γραμματέας, Μιχάλης Κουτσουδάκης και το μέλος του Δ.Σ., Γ. Μαρσέλλος. Ζητούμε συγγνώμη.