Εξωαγωνιστικό το ελληνικό ενδιαφέρον στην Ανκόνα

Το φαινόμενο, Τζουζέπε Οταβιάνι.

Η υπόθεση Συμεών Συμεωνίδη και ο αποκλεισμός του προέδρου της ΟΕΒΑΣ από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου και χειμερινό ρίψεων των βετεράνων, που διεξήχθη στην Ανκόνα, κυριάρχησε στην ελληνική αποστολή, η οποία, από αγωνιστικής πλευράς, πέρασε απαρατήρητη στην Ιταλία. Ηταν μία από τις ελάχιστες, έως τώρα, φορές, που ελληνική ομάδα επέστρεψε χωρίς μετάλλιο στις αποσκευές των αθλητών. Η απουσία κορυφαίων Ελλήνων βετεράνων (Βασίλης Μαγγανάς, Σταύρος Γεωργίου, Γιάννης Βασιλόπουλος, Κώστας Χατζηεμμανουήλ, Ανδρέας Πολυχρονόπουλος, Ιμπραήμ Φαναρτζής κ.α.) ήταν η βασική αιτία. Και, βεβαίως, και ο αποκλεισμός του Συμεωνίδη, ο οποίος κατέκτησε μετάλλια τα δύο προηγούμενα χρόνια, οπότε αγωνιζόταν με ανακριβή έγγραφα, όσον αφορά την ηλικία του, αλλά που εφέτος θα μετείχε κανονικά στην κατηγορία των 80-84, οποτεδήποτε και αν έχει γεννηθεί (1935 ή 1933). Γι’ αυτό, αφού κάνουμε έναν, σχετικά, σύντομο απολογισμό των Ελλήνων, θα παρουσιάσουμε μια ξεχωριστή περίπτωση αθλητή. Τον Ιταλό, Τζουζέπε Οταβιάνι. Θα πραγματοποιήσουμε δε, και αναφορά σε κάποιους άλλους διακεκριμένους ξένους.
Πριν, όμως, από την αναφορά στ’ αποτελέσματα των Ελλήνων, παραθέτουμε την καταγγελία του Οδυσσέα Αγρου για την εκδικητική, όπως την θεωρεί, στάση της διοίκησης της ΟΕΒΑΣ απέναντί του, λόγω του ότι στις πρόσφατες αρχαιρεσίες είχε βρεθεί στην αντίθετη παράταξη:
«Το σωματείο ΟΕΒΑΣ, που υποτίθεται εκπροσωπεί τους Ελληνες βετεράνους, δεν ενέκρινε την συμμετοχή μου στους αγώνες, χωρίς καν να μ’ ενημερώσει και ενώ είχα, ήδη, πληρώσει παράβολο, εισιτήριο και ξενοδοχείο. Αναγκάστηκα, λοιπόν, να προσφύγω στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία βετεράνων (ΕΜΑ) και να ζητήσω την συνδρομή της. Η ενέργεια της ΟΕΒΑΣ εξόργισε τα στελέχη της ΕΜΑ και, τελικά, μου επέτρεψε να αγωνιστώ. Δεν νοείται, όντας ιδιώτες, που επωμιζόμαστε τα έξοδα για να συμμετέχουμε σε διεθνείς αγώνες να εξαρτώμεθα από τα εκδικητικά και μοχθηρά συναισθήματα των ανθρώπων της ΟΕΒΑΣ. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Επιτέλους, έβαλα ένα τέλος και έδωσα μια απάντηση σ’ εκείνους που είναι υποτελείς και δεν συγκρούονται με μία καθεστωτική συμπεριφορά εκ μέρους της ΟΕΒΑΣ».
Αυτά τα «ωραία», λοιπόν. Και περνάμε στην αποτίμηση της ελληνικής αγωνιστικής παρουσίας, με καθαρά αλφαβητική σειρά:
Οδυσσέας Αγρος (κατηγορία 55-59 ετών): Εμεινε πίσω από τις επιδόσεις του. Κατετάγη 15^ος στους 25 στα 800μ. με 2’29’’23, 16^ος στους 23 στα 3.000μ. με 11’17’’71 και 19^ος στους 27 στα 1.500μ. με 5’10’’04.

Κούρσα στην Ανκόνα με τον Αγρο (με λευκή φανέλα) στην 4η-5η θέση.

Νίκος Αρβανίτης (45-49): Δυστυχώς πήγε με πρόβλημα στην μία γάμπα και μόλις στο πρώτο αγώνισμα του πεντάθλου (60μ. μ’ εμπόδια) υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει.
Παναγιώτης Ζαπόνης (40-44): 11^ος στους 11 στο τριπλούν με 11,12μ., επίδοση, πάντως, κοντά στο πρόσφατο ρεκόρ του.
Θανάσης Καλαντζής (60-64): Παρότι μπήκε στην οκτάδα (8^ος στους 11) στην σφυροβολία με 34,91μ. (όργανο 5κ.), πήγε καλύτερα στο βαρύ όργανο (9,08κ.), στο οποίο κατετάγη 9^ος στους 12 με 13,79μ.
Γιάννης Κόκκας (45-49): 47^ος στους 48 στα 60μ. Με 10’’96. Είχε δηλώσει επίδοση 8’’00…
Παναγιώτης Κοντονάσιος (40-44): Δήλωσε ρεκόρ περιόδου 14,57μ. στο τριπλούν. Πήδησε 12,25 και κατέλαβε την 8^η θέση.
Διονύσης Κοντονής (45-49): Ηταν ευχαριστημένος που τερμάτισε χωρίς τραυματισμό, αφού πήγε με πρόβλημα στη μία γάμπα. Προκρίθηκε στον ημιτελικό των 400μ. ως 17^ος στους 30 με 57’’99 και τελικά κατετάγη 16^ος, με 58’’24. Στα 200μ. έμεινε στην 26^η θέση στους 43 με 25’’88.
Σοφοκλής Κυριαζάκος (40-44): Πραγματοποίησε μάλλον τις καλύτερες εμφανίσεις από τους Ελληνες, αφού προκρίθηκε στους ημιτελικούς και των 60 και των 200μ. Στα 60μ. πήγε με 7’’45. Στον προκριματικό έκανε 7’’48 (15^ος στους 43) και στον ημιτελικό 7’’39 (11^ος). Στα 200μ. σημείωσε 24’’64 στον προκριματικό (15^ος στους 40) και 24’’30 στον ημιτελικό (12^ος).
Χαραλάμπος Κωνσταντινίδης (40-44): Με ικανοποιητικό χρόνο (4’27’’57) κατετάγη 16^ος στους 25 στα 1.500μ.
Γιώργος Μητρόπουλος (65-69): 23^ος στους 28 στα 3.000μ. βάδην με 21’41’’55.
Δημήτρης Μπαρδής (70-74): Πολλοί αναρωτιούνταν ποιος είναι ο Ελληνας, που είχε δηλώσει την καλύτερη επίδοση στην σφαιροβολία της κατηγορίας: 13,00μ. Εντελώς άγνωστος στους περισσότερους, ακόμη και στην Ελλάδα. Ερριξε… 9,15μ. (όργανο 4κ.) και κατετάγη 9^ος στους 12.
Κώστας Παπαδάτος (70-74): Βελτίωσε κατά πολύ τις επιδόσεις του. Αυτό αρκεί. Τερμάτισε 7^ος στους 8 στα 3.000μ. με 13’47’’95 και 9^ος στους 10 στα 1.500μ. με 6’39’’32.
Μανώλης Παττακός (50-54): 11^ος στους 12 στον ακοντισμό (0,7κ.) με 33,72μ.
Μαρία Πολομαρκάκη (45-49): Περίμενε κάτι καλύτερο. Κατετάγη 8^η στις 11 στην δισκοβολία (1κ.) με 25,37μ., αλλά στην σφυροβολία έκανε τρεις άκυρες προσπάθειες.
Διονύσης Σαλαμάνης (55-59): 10^ος στους 15 στην δισκοβολία (1,5κ.) με 36,23 και 9^ος στους 10 στο βαρύ όργανο (11,34κ.) με 8,88μ.
Οδυσσέας Σκαμαντζούρας (45-49): Η επανεμφάνιση του πολύ καλού τριπλουνίστα σε αγώνες βετεράνων, δεν συνοδεύτηκε από την κατάκτηση μεταλλίου. Πάντως, κατέκτησε την τιμητική 5^η (στους 9) θέση με 12,53μ.
Γιώργος Φαρμάκης (50-54): Η μεγάλη ελπίδα μας για μετάλλιο. Δυστυχώς, απέτυχε ξανά. Με 1,74μ. πήρε την 6^η θέση στους 15. Αν είχε ξεπεράσει το 1,77 ακόμη και με την 2^η, θα ήταν 3^ος. Προτίμησε να ρισκάρει, αφήνοντας αυτό το ύψος και απέτυχε στο 1,80μ.
Γιάννης Χουλίδης (60-64): Εκανε πάρα πολλά σε λίγες ημέρες, χωρίς σπουδαία αποτελέσματα ούτε, όμως, άσχημα. Παρά ταύτα, κατέρριψε το ελληνικό ρεκόρ στο πένταθλο με 2.578 βαθμούς (παλαιό 2.541 του Γιώργου Χατζηβασιλείου από το 2014). Τα πλήρη αποτελέσματά του: 8^ος στους 11 στα 60μ. μ’ εμπόδια με 11’’05 (στον προκριματικό ήταν 6^ος με 10’’89), 12^ος στους 21 στο πένταθλο με 2.578 βαθμούς (11’’35 στα 60μ. εμπόδια, 3,77μ. στο μήκος, 8,00μ. στην σφαιροβολία με 5κ., 1,33μ. στο ύψος, 4’18’’59 στα 1.000μ.) και 18^ος στους 30 στα 60μ. με 8’’64.
Για διάφορους λόγους δεν αγωνίσθηκαν, μολονότι είχαν δηλωθεί, οι Μάριος Χριστοφορίδης (τραυματισμός), Διονύσης Αυγουστάτος (δεν πήγε διότι, όπως είπε, δεν θα έπαιρνε μετάλλιο και 4^η θέση είχε καταλάβει ξανά!...), Γιώργος Χατζηβασιλείου, Χρήστος Φιοτάκης, Αφροδίτη Καρτελιά, Γιώργος Κούτσης και Απόστολος Βενετιάδης. Φυσικά, και ο αποκλεισθείς, Συμεών Συμεωνίδης.
Διοργανωτές του πρωταθλήματος ήταν η ιταλική ομοσπονδία (FIDAL), δηλαδή ο ΣΕΓΑΣ της Ιταλίας, σε συνεργασία με την CONI (Ιταλική Ολυμπιακή Επιτροπή) και την ΕΜΑ.  

Το φαινόμενο Τζουζέπε Οταβιάνι
Τον Μάιο του 1916, στην Ιταλία βασίλευε ο Βιττόριο Εμμανουέλε ο 3^ος, πρωθυπουργός  της χώρας ήταν ο Αντόνιο Σαλάντρα και στα πεδία των μαχών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου σκοτώνονταν χιλιάδες άνθρωποι. Στις 20 εκείνου του αιματηρού Μάη, αντίκρισε για πρώτη φορά το φως της ημέρας ο Τζουζέπε Οταβιάνι. 

Βιττόριο Εμμανουέλε Γ'.

Σχεδόν 100 χρόνια αργότερα, το τότε νεογέννητο αγωνίζεται στους στίβους!!! Ηταν παρών στην Ανκονα και μετέσχε σε τρία αγωνίσματα. Πήρε στο χρυσό μετάλλιο στα 200μ. της κατηγορίας 95-99 ετών (λόγω του ηλίθιου κανονισμού των βετεράνων, που απαιτεί, για να μετάσχει κάποιος σε μια κατηγορία να έχει συμπληρώσει το αναγκαίο έτος την ημέρα έναρξής της) και τα ασημένια στα 60μ. με 18’’65 (1^ος ο… νεαρός, γεννημένος το 1919, Βρετανός, Τσαρλς Γιούγκστερ με 18’’17) και στο μήκος με 1,29μ. (νίκησε ο 97χρονος Αυστριακός, Εμεριχ Τζενς με 1,90μ.).
Ο Οταβιάνι κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ των 60μ. σε κλειστό στίβο στην 95-99 με 14’’28 (από το 2012) και το ευρωπαϊκό στην δισκοβολία (1κ.) με 17,62μ. από το 2011. Παλαιότερα ήταν κάτοχος των ρεκόρ κόσμου στο μήκος και στο τριπλούν στον ανοικτό στίβο και στο τριπλούν του κλειστού. Ολα στην κατηγορία 95-99.
Πολέμησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως πιλότος. Μετά εργάσθηκε ως ράφτης ανδρών. Απέκτησε τρία παιδιά, εκ των οποίων η κόρη του, Μάρτζια είναι σπουδαία Μαραθωνοδρόμος στους βετεράνους.
Ο Οταβιάνι άρχισε ν’ ασχολείται με τον αθλητισμό των βετεράνων στο τέλος της δεκαετίας του 1980, με προτροπή των δύο αδελφών του. Το 1999 κατέκτησε τον πρώτο εθνικό του τίτλο. Το 2011 έγινε ο πρώτος άνθρωπος, που στην κατηγορία 95-99 ετών ξεπέρασε τα 2μ. στο μήκος και τα 4μ. στο τριπλούν. Οδηγεί 25 χιλιόμετρα από τον Σαντ Ιππολίτο, όπου κατοικεί, στο Φάνο για να προπονηθεί.  
Στα 97 του ενεγράφη στο Πανεπιστήμιο της Τρίτης Ηλικίας. Τα δύο τελευταία χρόνια, με ειδική πρόσκληση, έχει κάνει την εναρκτήρια διάλεξη στην Κινησιολογία στο Πανεπιστήμιο της πόλης Ούρμπινο.
Δύο είναι τα συνθήματά του: «Ο αθλητισμός είναι ζωή» και «Η περιέργεια με οδηγεί στη ζωή».

*Δεν έμεινε χωρίς Ελληνα ή Ελληνίδα το βάθρο των νικητών. Η παλαιά πρωταθλήτρια Ελλάδος, Σπυριδούλα Σούμα (50-54 ετών), που ζει, πλέον, στην Ιταλία και εκπροσωπεί αυτή την χώρα, ανέβηκε τρεις φορές. Τερμάτισε 2η στις 17 στα 3.000μ. στον στίβο με 10'58''88 και στα 5.000μ. ανώμαλου δρόμου, ενώ η ιταλική ομάδα πρώτευσε στο ομαδικό του ανώμαλου δρόμου.