Οι... κότες και η Βουλή στα... Μέγαρα

Λόγια, λόγια, λόγια και από πράξεις, τίποτα. Γεμίσαμε αντάρτες... βουλευτές. Πότε... έβραζε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, πότε ήταν... καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί, πότε οι... αντάρτες των κομμάτων έθεταν κόκκινες γραμμές, πέραν των οποίων δεν θα υποχωρούσαν. Και τις κρίσιμες στιγμές, την ώρα των ψηφοφοριών, όποιος περνούσε έξω από την Βουλή, νόμιζε πως βρισκόταν στα Μέγαρα, έξω από... ορνιθοτροφείο. Τόσο ακούγονταν τα... κακαρίσματα των... γενναίων βουλευτών, που, ξαφνικά, από... αντάρτες, γίνονταν κότες. Και να σας πω κάτι ακόμη: Δεν λέω ότι έπρεπε ή δεν έπρεπε να ψηφίσουν τα διάφορα νομοσχέδια. Αλλά, αφού θα τα ψήφιζαν, προς τι οι... ηρωικές δηλώσεις; Ελάχιστοι έσωσαν την τιμή τους και απέδειξαν πως εννοούσαν όσα έλεγαν. Οι υπόλοιποι, κοκοκο... Και, τελικά, θα βράσουν. Μέσα στο ζουμί τους...