Γιώργος Τζελίλης: Ο Πύρρος βούλιαξε το καράβι της ελληνικής άρσης βαρών!

Απλοί συκοφάντες τα μέλη της νυν διοίκησης της Ομοσπονδίας, αν δεν υποδείξουν ποιοι είναι οι καταδότες και φορούν κουκούλα, λέει ο κάτοχος εννέα παγκόσμιων μεταλλίων

Είμαστε μια ομάδα, που έχουμε σαν μοναδικό μας κίνητρο την αγάπη για το άθλημά μας, τονίζει ο Γιώργος Τζελίλης.

«Η γνωστή - άγνωστη ομάδα των ετερόκλητων στοιχείων  ξαναχτύπησε.» (σημείωση Νίκου Κωνσταντόπουλου ή Ν. Α. ΚΩΝ.: Γνωστοί - άγνωστοι οι Βαλέριος Λεωνίδης, Βίκτωρ Μήτρου, Λεωνίδας Σαμπάνης, Ιωάννα Χατζηϊωάννου, Γιώργος Τζελίλης, Χρήστος Σπύρου, Παύλος Σαλτσίδης, Γιάννης Γέροντας! Χωρίς περαιτέρω σχόλιο…).

«Ακολουθώντας την προσφιλή τους τακτική (που ακολουθούν οι άνθρωποι της νύχτας), συνεχίζουν να ρίχνουν λάσπη στον ανεμιστήρα.» (σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Τι να σχολιάσει κάποιος σε αυτό εκτός από ντροπή στον συντάκτη της ανακοίνωσης, αλλά και σε όσους συμφώνησαν με αυτήν).

«Σ’ ότι αφορά τις επιθέσεις που εξαπολύουν εναντίον του Προέδρου, τα πρώην εξαπτέρυγά του, κοινώς λιβανιστήρια» (σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Πλήρης και ολοκληρωμένη η φράση. Προφανώς ο συντάκτης κάτι έπαθε στο σημείο αυτό και ξέχασε τη συνέχεια. Και η αναφορά για εξαπτέρυγα και λιβανιστήρια γίνεται για τους αθλητές, που προαναφέραμε. Αιδώς…).

«Δημιουργώντας ψεύτικα προφίλ, κατηγορούν, λασπολογούν και χρησιμοποιούν την ανωνυμία τους, όπως οι καταδότες την περίοδο της κατοχής, που έστειλαν χιλιάδες πατριώτες στο απόσπασμα. Κύριοι βγάλτε τις κουκούλες… για να σας μάθει ο κόσμος. Εκτός αν έχετε να κρύψετε  κάτι αμαρτωλό, από το παρελθόν σας.». Σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Εδώ ο συντάκτης φαίνεται πως είχε χάσει κάθε έλεγχο του μυαλού του και έγραφε ό,τι «του κατέβαινε». Και οι οκτώ έχουν βγει επωνύμως και έχουν καταγγείλει την υπό τον, τιμημένο πολυολυμπιονίκη και συναθλητή όλων (πλην Γέροντα, που, ως… γέρων, είναι αθλητής προηγούμενης γενιάς), Πύρρο Δήμα διοίκηση.

«Τα  στελέχη της παράταξής τους, έχουν μεγάλη εμπειρία σε αγώνες ‘‘μαϊμού’’» (σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Μα, παραδεχόμενοι ότι διεξάγονταν ψεύτικοι αγώνες, κατηγορούν εαυτούς και αλλήλους. Διότι από το 2008 προεδρεύει ή ηγείται της ΕΟΑΒ ο Πύρρος, ενώ και ο πρόεδρος της τεχνικής Επιτροπής, Ευάγγελος Προκοπίδης και ο Τάσος Λάγκας εκλέγονται ανελλιπώς μέλη του Δ.Σ., αλλά και η Ελένη Δεσκάτα τα περισσότερα χρόνια ήταν στην διοίκηση. Από τους Ολυμπιονίκες, μόνο ο Σαμπάνης είχε διατελέσει, για λίγο καιρό μέλος του Δ.Σ.).

Ο Πύρρος Δήμας στις δόξες του. Ως αθλητής. Ως πρόεδρος της  ΕΟΑΒ, όμως...

«Στα δύσκολα χρόνια του αθλήματος, μετά το 2008, όλοι σας είχατε εξαφανιστεί.» Σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Σε αυτό το διάστημα, οι… εξαφανισμένοι, Λεωνίδης, Σαμπάνης, Σαλτσίδης, Μήτρου ήταν προπονητές -ο Σαμπάνης και μέλος του Δ.Σ.- ο Σπύρου από το 2017 επανδραστηριοποίησε τον Ανταγόρα Κω, ενώ και ο Γέροντας από το ίδιο έτος επανήλθε, ως προπονητής ή τεχνικός σύμβουλος, στον χώρο. Από τον Τζελίλη και της Χατζηϊωάννου, εξ όσων γνωρίζουμε, ουδέποτε ζητήθηκε να βοηθήσουν. Το… ωραίο της υπόθεσης είναι ότι η διοίκηση της ΕΟΑΒ αυτοαναιρείται, όταν υποστηρίζει: «από όποια θέση κι αν πέρασαν το μόνο που άφησαν πίσω τους ήταν αποκαΐδια» και «Ας αναλογιστούν τι έχουν προσφέρει στο άθλημα από τις διάφορες υπεύθυνες θέσεις  που κατείχαν. Μόνο προβλήματα και τίποτα άλλο». Ηταν εξαφανισμένοι ή κατείχαν υπεύθυνες θέσεις; Πέρασαν από διάφορες θέσεις ή είχαν… εξαφανιστεί;

«Υπάρχει χρόνος ακόμη, αφού σκεφτείτε σε ποιο σημείο έχετε φτάσει με την στάση σας αυτή, να βοηθήσετε το άθλημα σταματώντας αυτόν τον κατήφορο  και κάνοντας την κριτική που είναι απαραίτητη για το άθλημα μέσα από τα όργανα της ομοσπονδίας (γενική συνέλευση, διοικητικό συμβούλιο) και όχι πετώντας λάσπη μέσω του διαδικτύου και μάλιστα ανώνυμα.» (σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Γι’ αυτό δεν έχουμε να σχολιάσουμε πολλά. Ισχύουν όσα γράψαμε στην αρχή, για τους γνωστούς - άγνωστους. Το ποιοι πετούν, λάσπη, λοιπόν, είναι εμφανέστατο).

 Όλα αυτά και άλλα πολλά καταλογίζει η νυν διοίκηση της Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών (ΕΟΑΒ) σε οκτώ αθλητές, που, βάσει του ελληνικού νόμου, χαρακτηρίζονται Ολυμπιονίκες (θέσεις 1^η-8^η) και οι πλείονες των οποίων έχουν στη συλλογή τους Ολυμπιακά, παγκόσμια και ευρωπαϊκά μετάλλια!

Ο Βαλέριος Λεωνίδης στην 2η θέση του Ολυμπιακού βάθρου του 1996, μετά την συγκλονιστική μονομαχία του με τον αείμνηστο, πλέον, Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου (στο μέσον). Τρίτος ο Κινέζος, Σιάο Τζιανγκάνγκ.

Υπάρχουν και πολλά άλλα, που μπορεί να σχολιάσει κάποιος. Μόνο ένα ερώτημα θα θέσω: Συμφωνούν τα μέλη της διοίκησης, παλαιές πρωταθλήτριες, Θεανώ Ζαγκλιβέρη, Φιλιππία Κοχλιαρίδου και Χαρίκλεια Κυριακίδου, ο, επίσης παλαιός πρωταθλητής, Κώστας Καζακλής, αλλά και ο Δημήτρης Βαλασιάδης, που τόσα έχει προσφέρει εξωαγωνιστικά στο άθλημα, με την ανακοίνωση; Την συνυπογράφουν;

Στις ανυπόστατες αυτές κατηγορίες απάντησε ο Τζελίλης, σε συνέντευξη, που παραχώρησε στην Αγγελική Βύζικα, για λογαριασμό της ιστοσελίδας, sports3.gr.

Η ενδιαφέρουσα συνέντευξη αρχικά δημοσιεύθηκε, αλλά αργότερα, αίφνης, ως δια μαγείας, εξαφανίσθηκε. Επισήμως, οι δημοσιογραφικά υπεύθυνοι της ιστοσελίδας μιλούν για «τεχνικό πρόβλημα». Επειδή, όμως, υπάρχει παρελθόν με… εξαφανίσεις συνεντεύξεων των Ολυμπιονικών, που κατηγορούν την νυν διοίκηση της ΕΟΑΒ για ανεπάρκεια και άλλα, η επίσημη άποψη δύσκολα γίνεται πιστευτή από τα μέλη της Ομάδας Πρωτοβουλίας Διάσωσης της Αρσης Βαρών, που λένε ότι κάποιος σύγχρονος μάγος Χουντίνι έβαλε το χέρι του. Βρήκα, πάντως, το πλήρες κείμενο της συνέντευξης, το οποίο αναδημοσιεύω χωρίς παρεμβάσεις (πλην της διόρθωσης τριών ξένων ονομάτων και των αριθμών των μεταλλίων του Τζελίλη), στα όσα έγραψε η Αγγελική. Ιδού:

Η συνέντευξη του Τζελίλη στο sports3.gr

Μια συνέντευξη με ένα πρώην μέλος της «dream team» της άρσης βαρών είναι πάντα πρόκληση. Κυρίως μετά τα όσα έχουν ακουστεί και διεθνώς για το άθλημα, που οδήγησαν σε σκέψεις τους αξιωματούχους ακόμη και να χάσει την ολυμπιακή του ταυτότητα. Αλλά κυρίως για αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας, με τα πρώην μέλη της ομάδος - οικογένειας όπως τη χαρακτήριζαν πολλοί.

Κάπως έτσι έφυγα από το σπίτι μου και πήγαινα να συναντήσω τον Γιώργο Τζελίλη να τον ρωτήσω δύσκολα, να τον φέρω σε δύσκολη θέση. Τελικά ήταν εκείνος που είχα αφήσει πριν χρόνια, τα χρόνια της δόξας. Τα χρόνια που κάποιοι δεν μίλαγαν, αλλά εκείνος ήταν πάντα «ανοιχτός» ακόμη και για τα προσωπικά του. Με λίγα κιλά παραπάνω και λίγα γκρίζα μαλλιά, αλλά με την ίδια «κοφτερή» γλώσσα, που δεν «μασάει» τα λόγια του… «Μιλάνε» από μόνα τους, τα μετάλλιά του.

Ο... γνωστός άγνωστος, Λεωνίδας Σαμπάνης.

Παρέμβαση του μπλογκ:  Κατέκτησε 7 ασημένια και 2 χάλκινα μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα ανδρών, 3 ασημένια και 4 χάλκινα σ’ ευρωπαϊκά ανδρών, 3 χρυσά και 2 ασημένια σ’ ευρωπαϊκά εφήβων, ενώ κατέρριψε εφηβικά ρεκόρ κόσμου και Ευρώπης. Οι Ολυμπιακοί, όμως, δεν του ταίριαζαν. Το 1996 κατετάγη 4ος, με διαφορά σωματικού βάρους από τον 3ο, τον Κινέζο Σιάο Τζιανγκάνγκ. Το 2000, κι ενώ βρισκόταν σε καταπληκτική κατάσταση και πολλοί ήταν βέβαιοι ότι θα κατακτούσε το ασημένιο ή το χάλκινο μετάλλιο (ο Βούλγαρος Γκαλαμπίν Μποέφσκι δεν «παιζόταν» τότε), τραυματίσθηκε λίγες ημέρες πριν από τους αγώνες. Τα ίδια συνέβησαν το 2004.

Πραγματικά «τσατισμένος» με τον πρώην συναθλητή του και «αδελφό» του όπως τον χαρακτηρίζει μιλάει για τον Πύρρο Δήμα και όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό, με τον πρόεδρο της ελληνικής ομοσπονδίας Άρσης Βαρών και τεχνικό σύμβουλο της αμερικανικής.

-Τι σας οδήγησε να μπείτε στην κίνηση για τη δημιουργία της Πρωτοβουλίας; Γνωρίζω ότι είχατε απομακρυνθεί οικειοθελώς από το άθλημα εδώ και πολλά χρόνια. Τι άλλαξε για να θέλετε να εμπλακείτε;

«Πράγματι είχα απομακρυνθεί από το άθλημα εδώ και πολλά χρόνια γιατί με πίκραιναν πολύ όσα έβλεπα να συμβαίνουν. Τώρα όμως και με ευκαιρία τον νέο αθλητικό νόμο, είδαμε ότι υπάρχει ελπίδα για αλλαγή. Αποφασίσαμε λοιπόν, μια ομάδα ανθρώπων που επί χρόνια δουλέψαμε ενωμένοι για την επικράτηση του αθλήματος και δοξάσαμε την Ελλάδα, να κινηθούμε και να δημιουργήσουμε αυτήν την πρωτοβουλία έτσι ώστε να αναλάβουμε – ελπίζουμε- την ομοσπονδία και να αλλάξουμε τα πράγματα».

-Είστε από τους ανθρώπους που έζησαν την απόλυτη δόξα με «εκείνη» την ομάδα. Από το ζενίθ στο ναδίρ. Τι συνέβη τελικά;

«Πιστεύω ότι η εμπλοκή κάποιων από την ομάδα στην πολιτική ήταν αυτό που μας έβγαλε από το στόχο μας. Άρχισαν να ακολουθούν τη «γραμμή» που τους υποδείκνυαν και όχι αυτό που πίστευαν οι ίδιοι ότι έπρεπε να κάνουν. Έτσι κάποιος που αγαπήθηκε πολύ και αντιμετωπιζόταν ως ήρωας, αν ανακατευθεί με την πολιτική μπορεί να μισηθεί το ίδιο έντονα. Επίσης, εμείς ήμασταν μια ομάδα-οικογένεια. Σχεδόν ζούσαμε μαζί, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ίσως να ήταν και σημεία των καιρών».

-Σε σχετικά πρόσφατη συνέντευξή σας μιλήσατε για «δικούς σας» και μη αθλητές, προπονητές κ.ά. Εμπλέκονται και οι αθλητές σε τέτοιες καταστάσεις;

«Δυστυχώς εμπλέκονται. Και όχι πάντα με τη θέλησή τους. Αλλά θα πρέπει να καταλάβετε ότι οι αθλητές, ειδικά όσοι ασχολούνται σε επαγγελματικό επίπεδο με ένα άθλημα ακολουθούν πιστά τις οδηγίες των προπονητών και των παραγόντων του συλλόγου ή της ομοσπονδίας τους. Ο νους τους είναι στην καλύτερη δυνατή προπόνηση και επίδοσή τους και πολλές φορές αυτό τους εμποδίζει να βλέπουν όσα στραβά συμβαίνουν δίπλα τους».

-Είναι αλήθεια αυτά που ακουγόντουσαν κυρίως τα χρόνια της δόξας; Ότι δεν απολαμβάνατε εσείς και οι υπόλοιποι της ομάδος.…της ίδιας αντιμετώπισης;

«Μας πλήγωνε πραγματικά όταν έλεγαν ‘‘Ο Πύρρος και η παρέα του’’. Ήμασταν ομάδα, αλλά και από μόνοι μας μια προσωπικότητα. Αν δείτε υπήρχαν Ολυμπιονίκες και παγκόσμιοι πρωταθλητές σε αυτή την ομάδα. Μην αναφέρω ένα-ένα τα ονόματα. Όλοι είχαμε τις επιτυχίες μας. Ήταν το παράπονό μας. Το άθλημά μας είναι ατομικό. Ο καθένας σήκωνε τα βάρη του, στην κυριολεξία. Άρα ήμασταν όλοι μαζί και ο επιτυχίες ήταν όλων. Όχι μόνο ενός».

-Πως ένα «είδωλο» σαν τον Πύρρο Δήμα, μετατράπηκε σε πρόβλημα; Τελικά οι αθλητές δεν κάνουν για παραγοντικές θέσεις; Και αν ναι, πως θέλετε να εμπλακείτε και εσείς σε αυτό; Δεν φοβάστε μην «πέσετε» στα ίδια λάθη;

Ο Παύλος Σαλτσίδης άνοιξε το 1990 τον δρόμο των επιτυχιών.

«Όλοι γνωρίζουμε την αθλητική αξία του Πύρρου Δήμα όπως βέβαια και των άλλων πολύ μεγάλων αθλητών της Άρσης Βαρών, του Κάχι Καχιασβίλι, του Βίκτωρα Μήτρου, του Λεωνίδα Σαμπάνη, του Βαλέριου Λεωνίδη, του Λεωνίδα Κόκκα, Χρήστου Σπύρου, των Μαρίας Χριστοφορίδου, Ιωάννας Χατζηιωάννου, Άννας Στρούμπου κ.α. γιατί όλοι ήμασταν σε αυτή την ομάδα πολύ μεγάλοι αθλητές. Μπορεί ο Πύρρος να υπήρξε καλός αθλητής, διοικητικά όμως δεν τα κατάφερε, απέτυχε! Είναι λυπηρό και απογοητευτικό να βλέπεις έναν αθλητή να μην πονάει και να μη νοιάζεται, για τους αθλητές της Ομοσπονδίας του… Δυστυχώς, απέδειξε ότι δεν διαφέρει σε τίποτα από τους καρεκλοκένταυρους παράγοντες που δεν έχουν ιδρώσει ποτέ τη φανέλα τους! Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορούμε να κάνουμε γενικεύσεις. Ούτε ότι κάνουν οι αθλητές για  παραγοντικές θέσεις ούτε ότι δεν κάνουν συνολικά. Άλλωστε έχουμε δει αρκετούς αθλητές με πολύ επιτυχημένες πορείες σε διοικητικά ομοσπονδιών στο εξωτερικό, όπως πχ του Κάχι Καχιασβίλι, του Σεργκέι Μπούμπκα, του σερ Σεμπάστιαν Κόου κλπ. Εμείς, όπως σας είπα είμαστε μια ομάδα όχι μόνο αθλητών, που έχουμε σαν μοναδικό μας κίνητρο την αγάπη για το άθλημά μας. Πιστεύω ολόψυχα ότι θα τα καταφέρουμε γιατί θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας, τη διάθεσή μας για προσφορά και τη θέλησή μας να ξαναδούμε την άρση βαρών εκεί που της αξίζει».

-Τελικά ο Πύρρος Δήμας είναι ένας «κακός» πρόεδρος, που χαντάκωσε το άθλημα;

«Πιστεύω πως ναι τελικά ο Πύρρος Δήμας, όσο και αν ξεκίνησε σε αυτό το πόστο με αγαθές προθέσεις, μετά από 12 χρόνια διοίκησης έχει ‘‘καταφέρει’’ να οδηγήσει το άθλημα μας στη χειρότερη κατάσταση που έχει υπάρξει ποτέ. Ο Πύρρος βούλιαξε το καράβι! Έχει λάθος ανθρώπους δίπλα του άσχετους με το άθλημα μας και ίσως να μην ενδιαφέρθηκε, ειδικά μετά την πρόταση από την Αμερικανική Ομοσπονδία. Το αποτέλεσμα για την ελληνική άρση βαρών όμως παραμένει το ίδιο. Η Άρση Βαρών έχει μπει σε ένα τέλμα που δεν την οδηγεί πουθενά. Δεν υπάρχει αγωνιστική δραστηριότητα από τον Απρίλιο του 2019 μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιηθεί μόνο ένα περιφερειακό πρωτάθλημα Παίδων - Εφήβων και Κορασίδων - Νεανίδων, ενώ όλες οι άλλες Ομοσπονδίες κλειστών αθλημάτων και επαφής έχουν ενεργό αγωνιστική δράση».

-Ποια είναι η διαφορά, που θα κάνει η Πρωτοβουλία και έχετε σχέδια για την επανάκαμψη του αθλήματος, που τόσο έχει «χτυπηθεί» από το ντόπινγκ και όχι μόνο;

Ο... άγνωστος 2ος των Ολυμπιακών του 2000, Βίκτωρ Μήτρου.

«Γνωρίζοντας εκ των έσω τα στραβά που υπάρχουν και το πόσο κακό έχει γίνει τα τελευταία χρόνια έχουμε πολύ συγκεκριμένους στόχους. Ο σημαντικότερος θα έλεγα είναι να κάνουμε σωστό σχεδιασμό ώστε να μπορέσει η άρση βαρών να περάσει και πάλι στη φάση της ανάπτυξης. Πρέπει να γίνει πολλή δουλειά στις μικρές ηλικίες έτσι ώστε να έρθουν και πάλι νέοι αθλητές, ταλέντα που σίγουρα θα υπάρχουν προκειμένου το άθλημά μας να επανακάμψει. Και φυσικά να μην ξεχνάμε τη σωστή διαχείριση των οικονομικών της ομοσπονδίας. Η οικονομική διαφάνεια και η ίση κατανομή της κρατικής επιχορήγησης είναι κάτι που πρέπει να γίνει απαραίτητα για να επανέλθει η εμπιστοσύνη στο χώρο της ομοσπονδίας».

-Σε περίπτωση που εκλεγείτε ως κίνηση, εσείς θα διεκδικήσετε κάποια θέση στη διοίκηση; Και σε περίπτωση, που δεν καταφέρετε να πείσετε τα σωματεία και να εκλεγείτε ως κίνηση-καθαρά υποθετικά- συνήθως όλοι κατεβαίνουν για να κερδίσουν. Υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας με αυτούς, που θα εκλεγούν;

Η μοναδική Ελληνίδα Ολυμπιονίκης στην άρση βαρών, η 2η του 2000, Ιωάννα Χατζηϊωάννου. Αγνωστη και αυτή... 

«Αυτό που εγώ θα ήθελα να δω, είναι, όλοι όσοι αγαπούν το άθλημα, αθλητές, προπονητές σωματείων, διοικητικοί παράγοντες, από όποια πλευρά και αν προέρχονται να κάτσουν γύρω από το ίδιο τραπέζι και με μοναδικό γνώμονα την επανάκαμψη της άρσης βαρών, να δουλέψουμε για να ανατρέψουμε την εικόνα του αθλήματός μας. Αλλά πώς να υπάρξει τρόπος συνεργασίας όταν η νυν διοίκηση μας χαρακτηρίζει κουκουλοφόρους και ‘‘καταδότες όπως στην κατοχή’’. Θα παρακαλούσα τη νυν διοίκηση να μιλήσει με ονόματα. Εγώ είμαι αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, η κόρη μου (σ.σ. η κόρη του η Σοφία είναι 18 ετών) με ρωτούσε τι ήταν οι κουκουλοφόροι και της απάντησα, αλλά και ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου κουκουλοφόρο. Να μας υποδείξει λοιπόν, η νυν διοίκηση ποιοι είναι καταδότες ο Μήτρου, ο Λεωνίδης, ο Σαμπάνης, η Χριστοφορίδου, η Χατζηϊωάννου, ποιοι. Αν δεν  μιλήσουν με ονόματα πρόκειται για απλούς συκοφάντες και αν καταφέρουν να πείσουν τα σωματεία να τους ψηφίσουν, τότε όλα καλά. Μην παραπονιούνται όμως μετά, για την κατάντια του αθλήματος».

Μπορείς να μιλάς άπειρες ώρες με τον Γιώργο Τζελίλη. Ένα μεγάλο μέρος πλέον της δουλειάς του, σε συνεργασία και με την ΕΘΝ.Ο.Α. (Εθνική Ολυμπιακή Ακαδημία) είναι να βρίσκεται κοντά στους νέους αθλητές και να τους στηρίζει ψυχολογικά. Άλλωστε όπως μου τόνισε επανειλημμένα «όταν νικάς είναι όλα εύκολα και τα μικρόφωνα είναι όλα εκεί. Όταν όμως έχεις αποτύχει καμία αίθουσα αεροδρομίου δεν σε… υποδέχεται».