Μικρές προσδοκίες

Ο Γιάννης Ιωαννίδης (στο κέντρο) με τον Γιάννη Ανδριανό. Αριστερά ο Πάνος Παναγιωτόπουλος.

Από Γιάννη σε Γιάννη, λοιπόν. Ο Γιάννης Ιωαννίδης, άνθρωπος του αθλητισμού, παρέδωσε το υφυπουργείο στον Γιάννη Ανδριανό, άνθρωπο του... Κώστα Καραμανλή (του "μικρού"). Είναι εμφανές πως ο αθλητισμός, για άλλη μία φορά, δεν εμπεριέχεται στις προτεραιότητες μιας κυβέρνησης.
Εξ όσων γνωρίζουμε, ο νέος υφυπουργός ουδεμία ιδιαίτερη σχέση έχει με το αντικείμενο. Ισως πείτε, ότι ο προκάτοχός του, από τους εξέχοντες ανθρώπους του ελληνικού αθλητισμού, στην προηγούμενη θητεία του στην ίδια θέση "τα είχε κάνει μούσκεμα". Θα έχετε δίκιο. Αλλά από πέρσι είχε δείξει πώς είχε συνειδητοποιήσει τα λάθη του εκείνης της περιόδου και προσπάθησε να τα διορθώσει. 
Η σημαντικότερη παρέμβασή του ήταν στο θέμα των προνομίων και των κινήτρων για τους αθλητές. Το όλο σύστημα απαιτούσε το 2008 διορθωτικές παρεμβάσεις και εκλογίκευση. Ο Γιάννης Ιωαννίδης πήγε από το ένα άκρο στο άλλο. Από τα υπερ-προνόμια, στην δραστική και δραματική περικοπή τους. Ιδιον των Ελλήνων είναι η υπερβολή.
Η περίοδος που ακολούθησε ήταν καταστροφική για τον αθλητισμό. Συνέτειναν σε αυτό και αποφάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. 
Η επάνοδος της Ν.Δ. στην διακυβέρνηση της χώρας, συνοδεύτηκε από την επιστροφή του κ. Ιωαννίδη στον θώκο του υφυπουργού Αθλητισμού. Εχοντας διαπιστώσει το μεγάλο σφάλμα του, επανέφερε κίνητρα και προνόμια, σε μια λογική βάση, βεβαίως. 
Του καταλόγιζαν λάθη σε άλλους τομείς, όπως στο θέμα της αναδιάρθρωσης των εθνικών κατηγοριών ποδοσφαίρου. Μπορεί και να έχουν δίκιο. Αυτό που ουδείς μπορεί να του καταλογίσει είναι άγνοια και μη αγάπη για τον αθλητισμό.
Ο διάδοχός του, αντιθέτως, ουδεμία αθλητική ιστορία έχει -τουλάχιστον όχι γνωστή. Δημοσιογράφος, με πανεπιστημιακές σπουδές μεν, αλλά σε παντελώς διαφορετικό τομέα, δεν γεννά μεγάλες προσδοκίες στους ανθρώπους του αθλητισμού. Μερικές φορές, όμως, η άγνοια μπορεί ν' αποδειχθεί καλός "σύμβουλος". Αρκεί ο φορέας της εξουσίας να γνωρίζει πως... δεν γνωρίζει και να επιλέξει τους κατάλληλους συμβούλους, των οποίων η παρουσία δίπλα του δεν θα είναι τυπική. 
Αντιθέτως, έχει αποδειχθεί πως, αν ο ειδήμων είναι αλλαζών, τότε είναι χειρότερος από τον άσχετο.
Ας ελπίζουμε, λοιπόν, ότι οι μικρές προσδοκίες μας θα διαψευσθούν.