Μπογδανισμός και πολλακισμός

Πιο γελοίος και φασίστας, καταλήγεις με… ζουρλομανδύα. Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος είναι υπέρ της άποψης, «όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τ’ άλλα» («Η Φάρμα των Ζώων» του Τζορτζ Όργουελ).
Σε συζήτηση, σ’ εκπομπή του ΑΝΤ 1, σχετικά με το θέμα, που προκλήθηκε με την φωτογράφιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Πάρνηθα, όπου έκανε ποδήλατο, όταν ο δημοσιογράφος, Γιάννης Στρατάκης παρατήρησε πως για τον Γιάννη Βαρουφάκη διατάχθηκε έλεγχος «επειδή πήγε στην Αίγινα, στην περιφέρειά του, στο σπίτι του», ο βουλευτής της Ν.Δ. απάντησε επί λέξει (πέραν των προσωπικών προσβολών και των ύβρεων κατά του συνομιλητή του) με το εξής εκπληκτικό, «λογικό», όσο και… δημοκρατικό, επιχείρημα:
«Θέλετε να μου πείτε, πρώτον ότι ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός του 4ου ή 5ου κοινοβουλευτικού κόμματος έχουν θεσμικά την ίδια βαρύτητα; Το οποίο είναι άνω ποταμών. Το δεύτερο είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να πάει από το Μαξίμου στην Πάρνηθα διότι εσείς δεν μπορείτε να τον δείτε να κάνει ποδήλατο γιατί, για κάποιο λόγο, τρελαίνεστε».
«Ανω ποταμών» είναι το γεγονός ότι βρέθηκαν 24.733 άνθρωποι που ψήφισαν τον Μπογδάνο και τώρα βρίσκεται στα έδρανα της Βουλής.
Ναι, κ. Μπογδάνε, παντογνώστα, με βάση όσα ισχύουν για τις μετακινήσεις των πολιτών, ο πρωθυπουργός ΔΕΝ μπορεί να πάει στην Πάρνηθα για ποδήλατο. Ας κάνει γύρω από το Μαξίμου ή στην γειτονιά του. Το έντυπο είναι σαφές: «Β6 Σύντομη μετακίνηση, κοντά στην κατοικία μου, για ατομική σωματική άσκηση». Τα ίδια, βεβαίως, ισχύουν και όλους του πολιτικούς.
Αν βρισκόμασταν στην Δανία ή σε κάποια άλλη ανάλογη χώρα, τούτο θα ήταν ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ. Για τον κάθε Μπογδάνο, όμως, δεν είναι.
Και μη ξανακούσουμε μόνο για Πολλάκη και πολλακισμό. Διότι, πλέον, υπάρχει και ο… μπογδανισμός.

Αψήφησαν τον φόβο του κορωνοϊού για να τιμήσουν αυτούς που κάποτε, στην Ιερά Μονή Αρκαδίου, αψήφησαν τον φόβο του θανάτου...

 «Τ’ Αρκάδι, ξέρετε, παιδιά, τι είναι το Αρκάδι; Είναι της Κρήτης η ζωή, το Αγιο φυλακτό της. Είναι η Ελλάς ολόκληρη, μαζί με τ’ όνειρό της»

Στις 8 Νοεμβρίου (κάποιοι ιστορικοί υποστηρίζουν στις 9) του 1866 εκατοντάδες Κρητικοί και άλλοι Ελληνες, κυρίως Μανιάτες, αψήφησαν τον θάνατο και αποφάσισαν να πεθάνουν ανατινάζοντας την Ιερά Μονή Αρκαδίου για να μη πέσουν στα χέρια των Τούρκων πολιορκητών. Ο καπετάν Κωσταντής Γιαμπουδάκης, κατά την κρατούσα θεωρία (ή, κατά την άποψη άλλων ιστορικών, ο Εμμανουήλ Αναγνώστου  Σκουλάς), ήταν εκείνος, που ανατίναξε την Μονή. Σκοτώθηκαν περί τους 800-850 Ελληνες, μαζί και ο ηγούμενος, Γαβριήλ Μαρινάκης. Περίπου 1.500 (άλλοι υπολογισμοί τους ανεβάζουν σε 3.000) ήταν οι νεκροί και τραυματίες Τούρκοι. Την υπέρτατη θυσία τους, την σπάνιας γενναιότητας και αυταπάρνησης αυτή πράξη, τίμησαν, όπως κάθε χρόνο, στο Ρέθυμνο, οι Ρεθεμνιώτες, η Κρήτη, ολάκερη η Ελλάς. Και πολλοί ήταν οι αθλητές, που αψήφησαν τον φόβο του κορωνοϊού και αποφάσισαν ν’ αγωνισθούν στα 80^α «Αρκάδια» για να τιμήσουν τους ήρωες εκείνους, που δεν φοβήθηκαν τον θάνατο.

Οι νικητές του Αρκάδιου δρόμου 2020.

Οι αγώνες εφέτος, λόγω των ειδικών υγειονομικών συνθηκών εξαιτίας της επιδημίας, περιελάμβαναν μόνο τον Αρκάδιο δρόμο (Ι.Μ. Αρκαδίου - στάδιο Σοχώρας, 22,4 χλμ.) και το παραδοσιακό αγώνισμα, Κρητικό βόλι.
Ο περσινός νικητής των 6.000μ., Σταύρος Ζαγκανάς πρώτευσε στον Αρκάδιο δρόμο. Παλαιότερα ήταν ο διεθνής πολίστας, Μανούσος Βιζυράκης, που είχε διακριθεί στο αγώνισμα αυτό. Πέρσι είχε τερματίσει 6^ος. Εφέτος το όμορφο και δυναμικό άθλημα της πισίνας εκπροσώπησε επάξια ο Χανιώτης παλαιός διεθνής τερματοφύλακας, με πενταετή θητεία στον Ολυμπιακό (κατέκτησε με αυτόν 4 πρωταθλήματα και 3 κύπελλα Ελλάδος και το 2002 το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, δηλαδή τον αγώνα του πρωταθλητή με τον κυπελλούχο Ευρώπης, ενώ ήταν στην ομάδα, που έπαιξε στους τελικούς του κυπέλλου πρωταθλητριών το 2001 και του κυπελλούχων το 1998 και το 1999) ο 42χρονος, πλέον, Δημήτρης Λαγωνικάκης, ο οποίος τερμάτισε 2^ος!
Νικήτρια στις γυναίκες αναδείχθηκε η Ρίτα Μουντάκη.
Στον αγώνα τερμάτισαν 195 δρομείς, εκ των οποίων οι 35 γυναίκες.

Οι… καθιερωμένοι νικητές των τελευταίων ετών, ο παλαιός πρωταθλητής της σφαιροβολίας, Γιάννης Βασιλόπουλος (επάνω) στην κατηγορία ανδρών έως και 49 ετών, και ο 66χρονος παλαιός πρωταθλητής Ελλάδος στην σφυροβολία και στην σφαιροβολία και

κάτοχος 95 παγκόσμιων και ευρωπαϊκών μεταλλίων σε αγώνες βετεράνων - διαχρονικών αθλητών, Βασίλης Μαγγανάς (στην μεσαία φωτογραφία αριστερά), επικράτησαν κι εφέτος στο Κρητικό βόλι. Ο Μαγγανάς αγωνίσθηκε με νάρθηκα στο αριστερό χέρι, λόγω του σοβαρού τραυματισμού του στον αγκώνα στα μέσα Σεπτεμβρίου, και έκανε μόνο δύο χαλαρές προσπάθειες.

Μια σημαντική παρατήρηση για το Κρητικό βόλι: Η συμμετοχή φθίνει σχεδόν κάθε έτος. Εφέτος αγωνισθήκαμε μόλις εννέα αθλητές και όλοι ανήκουμε στην κατηγορία βετεράνων, δηλαδή έχουμε συμπληρώσει τα 35 μας χρόνια. Το χειρότερο: Οι πέντε πήγαμε από την Αθήνα. Από την Κρήτη αγωνίσθηκαν μόνο ο παλαιός διεθνής αθλητής των 400μ., Μανώλης Σφακιανάκης (όπως πάντα, με την παραδοσιακή κρητική φορεσιά), ο Βασίλης Σπανδάγος, ο Ανδρέας Μπενάκης και ο Αθηναίος, αλλά μόνιμος κάτοικος της μεγαλονήσου, Μάκης Κανίδης. Κάτι πρέπει να γίνει ώστε να μη σβήσει το θεαματικό, αλλά και ιστορικό αγώνισμα.

Τ’ αποτελέσματα:
ΑΡΚΑΔΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ: Ανδρες: Στ. Ζαγκανάς 1 ώρα 20’08’’7, Δημ Λαγωνικάκης 1:25’18’’7, Γ. Κορνάρος 1:25’20’’0, Κων. Μανιουδάκης 1:25’59’’8, Αντ. Μπουτσαράκης 1:26’21’’3, Χρυσ. Τσάβαλος 1:26’50’’5 (1^ος Ρεθεμνιώτης), Εμ. Πετρογιάννης 1:27’32’’0 (2^ος Ρεθεμνιώτης), Χρυσ. Αφορδακός 1:27’43’’6.
Γυναίκες: Ρ. Μουντάκη (44^η γενικής) 1:45’51’’9, Ευαγγ. Βλαχάκη (50^η) 1:46’53’’2, Μαρ. Ζαραφωνίτη (61^η) 1:48’52’’1, Νεκτ. Παρινού (64^η) 1:50’53’’7, Μαρ. Χαρτζουλάκη (67^η) 1:51’18’’0, Ελ. Πολυχρονάκη (69^η) 1:52’32’’5, Αμαλ. Μπουντρογιάννη (80^η) 1:55’11’’3, Καλ. Παπαδάκη (84^η) 1:55’52’’9, Α. Βέλεβα (89^η - 1^η Ρεθεμνιώτισσα) 1:57’06’’9.

ΚΡΗΤΙΚΟ ΒΟΛΙ: Εως 49 ετών (όργανο 7,26κ.): Ιω. Βασιλόπουλος (Πανιώνιος) 15,18, Εμμ. Σφακιανάκης (ΟΚΑ Πρέβελη) 12,80, Βασ. Σπανδάγος (ΟΚΑ Αρκάδι) 10,33.
50 ετών και άνω (5κ.): Βασ. Μαγγανάς (Α.Ο. Π. Φαλήρου) 12,16, Ιωακ. Κανίδης (ΑΕΚ) 11,26, Γρ. Δέδες (Πανελλήνιος) 11,03, Ανδρ. Μπενάκης (ΟΚΑ Αρκάδι) 9,68, Νικ. Κωνσταντόπουλος (Α.Ο.Π.Φ.) 9,49, Αθ. Καλαντζής (Πανιώνιος) 9,25.

Ενα εντυπωσιακό στατιστικό στοιχείο: Ο 65χρονος, Κωνσταντόπουλος, που στα νιάτα του, το 1984, έχει νικήσει στην σφαιροβολία στ’ «Αρκάδια» (απόντος του Μαγγανά, βεβαίως) και έχει πάρει και άλλα μετάλλια σε αυτά, ήταν παρών για 40^η φορά στους αγώνες! Δηλαδή, στις μισές διοργανώσεις! Για πρώτη φορά αγωνίσθηκε το 1975 -οπότε αναδείχθηκε 3^ος στην σφαιροβολία με 13,00μ., επιτυγχάνοντας ατομικό ρεκόρ- και από το 1980 κι έπειτα απουσίασε μόνο, για λόγους ανώτερης βίας, το 1995 και το 2015…

Φυσικά, λόγω των ειδικών συνθηκών, θεατές δεν βρέθηκαν στο στάδιο. Μόνο οι επίσημοι και όσοι είχαν κάποια εργασία, πέραν, βεβαίως, των αθλητών, των κριτών, των εκφωνητών. Ούτε οι μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις, με τους παραδοσιακούς κρητικούς χορούς, έγιναν.

Ολοι ελπίζουμε, του χρόνου τα πάντα να είναι διαφορετικά και η θυσία του 1866 να τιμηθεί όπως αρμόζει στους ήρωες εκείνους.
Εξυπακούεται ότι τηρήθηκαν τα υγειονομικά πρωτόκολλα (μάσκες και γάντια για όσους δεν αγωνίζονταν, καθαρισμός των σφαιρών στο Βόλι με αντισηπτικά κ.λπ.).

Κατά την διάρκεια των λιτών εφετινών εκδηλώσεων, λειτούργησε έκθεση φωτογραφιών από παλαιότερα «Αρκάδια», οι οποίες περιλαμβάνονται στο αρχείο του παλαιού αθλητή, Βασίλη Μανουσάκη.
Ευχαριστούμε τους διοργανωτές, ιδιαίτερα δε, την Περιφέρεια Κρήτης και την Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου. Και σας διαβεβαιώνουμε, ότι, όσο είμαστε καλά και αντέχουμε, θα τιμάμε τους ήρωες του 1866 και την διοργάνωση, που τόσες χαρές μας έχει προσφέρει. Προσωπικά ευχαριστώ και την… φωτορεπόρτερ του μπλογκ, Αννα Μάινα για την υπομονή της.
*Στην ομαδική φωτογραφία με τους ρίπτες διακρίνονται, από αριστερά, όρθιοι οι Θανάσης Καλαντζής, Γιάννης Βασιλόπουλος, Νίκος Κωνσταντόπουλος, Ιωακείμ (Μάκης) Κανίδης, Βασίλης Μαγγανάς, Γρηγρόρης Δέδες και Μανώλης Σφακιανάκης και κάτω οι Βασίλης Σπανδάγος (μέσον) και Ανδρέας Μπενάκης (με την κόκκινη μπλούζα). Μαζί τους οι κριτές, τους οποίους ευχαριστούμε διότι, για άλλη μία χρονιά ήταν κοντά μας.

Καλές επιδόσεις στο 12ο Γκαλά διαχρονικών αθλητών
Την προηγούμενη των «Αρκαδίων» ημέρα, στο Παγκρήτιο στάδιο του Ηρακλείου, διεξήχθη το 12^ο Γκαλά διαχρονικών αθλητών στο οποίο η συμμετοχή ήταν μικρότερη μεν άλλων ετών, αλλά ικανοποιητική δεδομένων των ειδικών εφετινών συνθηκών. Παρά ταύτα, σημειώθηκαν μερικές καλές επιδόσεις:

Από αριστερά: Μ. Λύτρας, η «ψυχή» της διοργάνωσης Αθ. Βαϊνά, Φ. Πουλίδου.

100μ.: 50-54 ετών: Ι. Ζογλοπίτης 12’’80 - Γυν: 35-39: Κατ. Ροκάκη 14’’14, 45-49: Μ. Παπακαλούση 15’’79.

200μ.: 40-44: Δημ. Αποστολίδης 25’’36, 50-54: Ζογλοπίτης 26’’91 - Γυν.: 40-44: Κατ. Σαρρή 29’’46.

400μ.: 45-49: Στ. Στεφανάκης 1’19’’33 - Γυν: 35-39: Ροκάκη 1’13’’82, 50-54: Αντ. Μπελαδάκη 1’27’’07.

1500μ.: 45-49: Ι. Σπυριδάκης 5’32’’97, 70-74: Κ. Παπαδάτος 7’32’’62 - Γυν.: 45-49: Αν. Φιλιππάκη 7’42’’39.

3.000μ.: 45-49: Ι. Παναγιωτάκης 11’11’’63, 70-74: Παπαδάτος 16’40’’01 - Γυν.: 50-54: Φιλ. Πουλίδου 12’08’’46,

5.000μ.: 40-44: Νικ. Τζιώτης 17’09’’11, 65-69: Θ. Τζούρος 25’20’’16 - Γυν.: 45-49: Αγγ. Πελεκανάκη 22’56’’90.

100μ. μ’ εμπόδια: 50-54: Ν. Αρβανίτης 15’’84.

3.000μ. βάδην: 40-44: Μαρ. Λύτρας 14’26’’52, 75-79: Ι. Κυρδήμος 19’15’’33. 

ΤΡΙΠΛΟΥΝ: 50-54: Αρβανίτης 10,79.

ΜΗΚΟΣ: 40-44: Αποστολίδης 5,55.

ΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ: 55-59 (όργανο 0,7κ.): Α. Πλουμιστός 35,65, Μαν. Παττακός 35,16 - γυν.: 45-49 (0,6κ.): Αν. Φιλιππάκη 20,98.

ΣΦΑΙΡΟΒΟΛΙΑ: 60-64 (5κ.) Γρ. Δέδες 10,14 - γυν: 50-54 (3κ.): Χαρ. Σπάρταλη 8,48.

ΚΡΗΤΙΚΟ ΒΟΛΙ: 50-54 (6κ.): Αρβανίτης 10,85, 60-64 (5κ.) Ιω. Κανίδης 10,34.          

Συγκινητική ήταν ξανά η προσπάθεια του παλαιού καλού δισκοβόλου, Γιώργου Βαρούχα (δεξιά, κατηγορία 65-69 ετών), ο οποίος, παρά το κινητικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια, αγωνίσθηκε ξανά. Αυτή την φορά, επειδή τ’ αγωνίσματα της δισκοβολίας (ελεύθερη και ελληνική) δεν διεξήχθησαν, έριξε σφαίρα και Κρητικό βόλι, με το 5κιλο όργανο, 7,23 και 7,32μ., αντιστοίχως.
Οι διοργανωτές ευχαριστούν για τη στήριξή τους στην διοργάνωση, την Περιφέρεια Κρήτης και ιδιαίτερα τον αντιπεριφερειάρχη, Νίκο Συριγωνάκη, τον δημοτικό οργανισμό ΔΟΠΑΦΜΑΗ, την ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ Κρήτης, τη ΓΕ Ηρακλείου, την ΑΝΕΚ Lines, που πρόσφερε εκπτώσεις στα εισιτήρια των αθλητών, και τα νερά ΖΑΡΟΣ.

Απόφαση - κόλαφος για 13 μέλη του Δ.Σ. της Ο.Ε.Β.Α.Σ. και για πέντε της Δικαστικής της Επιτροπής, από την Ε.ΦΙ.Π.Η.Δ. της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής: Δύο χρόνια στέρηση της Φίλαθλης Ιδιότητας, με τριετή αναστολή

Παραβίασαν έξι άρθρα του Αστικού Κώδικα, τέσσερα του αθλητικού νόμου 2725/1999, ένα του αντίστοιχου 4639/2019, μία απόφαση του Αρείου Πάγου και τέσσερα άρθρα του καταστατικού της ΟΕΒΑΣ για να «τιμωρήσουν» δημοσιογράφο - διαχρονικό αθλητή!

Η Επιτροπή Φιλάθλου Πνεύματος Ηθικής και Δεοντολογίας (ΕΦΙΠΗΔ) της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ)… «Αποφαίνεται ομόφωνα ότι οι ελεγχόμενοι Νίκος Λαγογιάννης, Ηλίας Καφφές, Θεοπούλα Κιτρίδου, Μιχάλης Κουτσουδάκης, Γεώργιος Λιβέρης, Βασίλης Ανδρεάδης, Γιώργος  Μητρόπουλος, Παναγιώτης Αστεριάδης, Μελάνα Συμεωνίδου, Ανδρέας Σιμορέλης, Παναγιώτης Κακογεώργος, Μιχάλης Σπλαγκούνιας, Γιώργος Σδόγκος, που αποτελούσαν την Διοίκηση της Ομοσπονδίας Ελλήνων Βετεράνων Αθλητών Στίβου (ΟΕΒΑΣ) κατά το έτος 2018, και οι Κων/νος Νεοφώτιστος, Αναστάσιος Τασούλας, Χαρ. Σολωμονίδης, Σκεύη Λακαταμίτου και Παναγιώτης Αγόρου, που απάρτιζαν την Δικαστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας (ΟΕΒΑΣ) κατά το έτος 2018, κατά τα αναφερόμενα στο ιστορικό, σχετικά με την διαγραφή του Νίκου Κωνσταντόπουλου παραβίασαν τις αρχές του Φιλάθλου Πνεύματος και των παραδόσεων του Αθλητισμού και του Ολυμπιακού Ιδεώδους…

Επιβάλλει στους ελεγχόμενους Νίκο Λαγογιάννη, Ηλία Καφφέ, Θεοπούλα Κιτρίδου, Μιχάλη Κουτσουδάκη, Γεώργιο Λιβέρη, Βασίλη Ανδρεάδη, Γιώργο  Μητρόπουλο, Παναγιώτη Αστεριάδη, Μελάνα Συμεωνίδου, Ανδρέα Σιμορέλη, Παναγιώτη Κακογεώργο, Μιχάλη Σπλαγκούνια, Γιώργο Σδόγκο, που αποτελούσαν την Διοίκηση της Ομοσπονδίας Ελλήνων Βετεράνων Αθλητών Στίβου (ΟΕΒΑΣ) κατά το έτος 2018, και 

τους Κων/νο Νεοφώτιστο, Αναστάσιο Τασούλα, Χαρ. Σολωμονίδη, Σκεύη Λακαταμίτου και Παναγιώτη Αγόρου, που απάρτιζαν την Δικαστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας (ΟΕΒΑΣ) κατά το έτος 2018, την πειθαρχική ποινή της στέρησης της Φιλάθλου Ιδιότητος με το ειδικότερο περιεχόμενο της απαγόρευσης παρακολούθησης οποιασδήποτε αθλητικής εκδήλωσης, συμμετοχής τους, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα, αθλητή, ως διοικούντος Μέλους, Αθλητού, Προπονητού, Γυμναστού, στα κάθε είδους αθλητικά σωματεία, ενώσεις, επαγγελματικούς συνδέσμους ή ομοσπονδίες, για χρονικό διάστημα είκοσι τεσσάρων (24) μηνών από την έκδοση της αποφάσεως. Αναστέλλει την εκτέλεση της επιβληθείσας πειθαρχικής ποινής επί τρία (3) έτη».

Η απόφαση - κόλαφος (αριθμός 35/2020) για την διοίκηση της, ούτως ή άλλως παράνομης (βάσει του ισχύοντος αθλητικού νόμου) ΟΕΒΑΣ, αποτελεί πλήρη δικαίωσή μου και ηθική νίκη μου. Αλλά αποτελεί και νίκη της ελευθεροτυπίας, της ελεύθερης ερευνητικής δημοσιογραφίας, με βάση τα όσα αναφέρει η απόφαση (σελ. 14, 15) της ΕΦΙΠΗΔ.

Η διοίκηση της ΟΕΒΑΣ τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2019 απέστειλε επιστολές στην «Καθημερινή», όπου είχαν δημοσιευθεί άρθρα μου αναφερόμενα στο παράνομο της ύπαρξης τής, ούτως ειπείν, «ομοσπονδίας», τα οποία έβριθαν ψευδών, προσβλητικών χαρακτηρισμών για εμένα, αλλά περιείχαν και συγκεκαλυμένες απειλές κατά της ίδιας της εφημερίδας.

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ), μ’ επιστολή του τότε γενικού γραμματέα του, Δήμου Μπουλούκου, διαμαρτυρήθηκε έντονα για τις επιστολές αυτές. Αντιθέτως, η διοίκηση της Ενωσης Συντακτών Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) εκώφευσε. Προφανώς, για τα μέλη της, πράξη κατά της ελευθεροτυπίας συνιστά μόνο ο ξυλοδαρμός δημοσιογράφου…

Η διαγραφή μου από τα μητρώα της ΟΕΒΑΣ κρίθηκε άκυρη, διότι παραβιάσθηκαν τ’ άρθρα 74, 78, 87, 88, 179, 180 του Αστικού Κώδικα, οι διατάξεις των αθλητικών νόμων 2725/1999 (άρθρα 2, 19, 20, 130) και 4639/2019 (άρθρο 22), η απόφαση 1177/2009 του Αρείου Πάγου, αλλά και τα άρθρα 4, 20, 30, 33 του καταστατικού της ΟΕΒΑΣ. Χρειάζεται σχόλιο επ’ αυτού; Μόνο τούτο:

Παραβίασαν ό,τι μπορούσαν να παραβιάσουν για να με τιμωρήσουν. Γιατί; Διότι έκανα το καθήκον μου και αποκάλυψα (με τη συνεργασία του Οδυσσέα Αγρου και άλλων, που δεν θ’ αναφέρω, για να μη εμπλακούν στα πλοκάμια της εκδικητικότητας αυτών των ανθρώπων) τις ψευδείς δηλώσεις και συνεχείς αλλαγές ηλικίας του πρώην προέδρου της ΟΕΒΑΣ, Συμεών Συμεωνίδη, κάτι που οδήγησε στην οκταετή τιμωρία του από την ΕΦΙΠΗΔ, το ανάλογο του νυν ταμία της ΟΕΒΑΣ, Βασίλη Ανδρεάδη, όπως και τις επιχορηγήσεις, που η «Ομοσπονδία» έλαβε από την ΓΓΑ από το 1995 έως και το 2010 (325.000 ευρώ) για ειδικούς σκοπούς, αλλά τα περισσότερα χρήματα δεν πήγαν γι’ αυτούς.

Αυτά αποκρύπτει η διοίκηση της ΟΕΒΑΣ ακόμη και από μέλη της διοίκησής της, που έχουν τιμωρηθεί. Και γνωρίζω καλά, τι λέω...

Περιμένουμε, πλέον, να δούμε, τι θα πράξουν, έπειτα από αυτό, διάφορα σωματεία ανά την Ελλάδα, που στηρίζουν το ΔΣ της ΟΕΒΑΣ. Θα σκύψουν ξανά το κεφάλι; Τι φοβούνται; Μήπως τους κόψουν την… επιχορήγηση; Μα γνωρίζετε πού πηγαίνουν πολλά από τα χρήματα των βετεράνων; Σε δικαστικούς αγώνες κατά του ΠΑΣΥΔΑΣ και εμού, σε ταξίδια στο εξωτερικό δικηγόρων και μελών της διοίκησης της ΟΕΒΑΣ για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους στα διεθνή όργανα και σε άλλους ανάλογους σκοπούς.

Ηλθε, λοιπόν, η ώρα να σηκώσετε κεφάλι, όσοι τους στηρίζετε, όχι γιατί παίρνετε τα «δωράκια» σας, αλλά επειδή τους φοβάστε και υποκύπτετε στις απειλές τους.

Υπάρχουν νέοι αξιόλογοι άνθρωποι, μορφωμένοι, με όρεξη για προσφορά, τους οποίους πρέπει να στηρίξετε στις αρχαιρεσίες, όποτε κι αν διενεργηθούν. Κι αν έχουν υποπέσει σε λάθη, αναρωτηθείτε: Ποιοί δεν κάνουν λάθη; Μόνο όσοι δεν ενεργούν. 

Ο Ανδρέας Κάλβος, στο ποίημά του, «Εις Σάμον», περιγράφει περίφημα τον ελεύθερο και άνευ φόβου άνθρωπο:

«Οσοι το χάλκεον χέρι -βαρύ του φόβου αισθάνονται, -ζυγόν δουλείας ας έχωσι. - Θέλει αρετήν και τόλμην -η ελευθερία.

Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας) επτέρωσε τον Ίκαρον· - και αν έπεσεν - ο πτερωθείς κ’ επνίγη - θαλασσωμένος·

Αφ’ υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος. Αν γένης σφάγιον άτιμον ενός τυράννου, νόμιζε φρικτόν τον τάφον».

Θέλει, όμως, και πράξεις η ελευθερία. Οχι ευχολόγια και συμβιβασμούς. Αλλά απαιτεί και συνεργασία: «…δε βολεί μονάχος του ν’ ανέβει ο ήλιος», γράφει ο μεγάλος Αγγελος Σικελιανός στο μνημειώδες «Πνευματικό Εμβατήριο»:

«Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα, ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιοπάνω από τον κόσμο! Tι ιδέτε, εκόλλησεν η ρόδα του βαθιά στη λάσπη, κι ά, ιδέτε, χώθηκε τ’ αξόνι του βαθιά μες στο αίμα! Ομπρός παιδιά, και δε βολεί μονάχος του ν’ ανέβει ο ήλιος, σπρώχτε με γόνα και με στήθος, να τον βγάλουμε απ’ τη λάσπη, σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ’ το γαίμα. Δέστε, ακουμπάμε απάνω του ομοαίματοι αδερφοί του! Ομπρός, αδέρφια, και μας έζωσε με τη φωτιά του ομπρός, ομπρός κ’ η φλόγα του μας τύλιξε, αδερφοί μου!».

Αναίμακτα δεν κερδίζονται οι αγώνες. Ας το αντιληφθείτε όλοι.

Δεν μπορούμε να είμαστε «Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα», που «προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα…», όπως έγραψε ο Κώστας Βάρναλης. 

«Ο Ταμένος» του Γιάννη Ρίτσου, μπορεί να σωπαίνει, μπορεί να είναι μονάχος και αβοήθητος και, ταμένος στην λευτεριά, ν’ ακονίζει τα νύχια του πάνω στην πέτρα της σιωπής, αλλά δεν ξέρω αν, στην προκειμένη περίπτωση, αυτό, χωρίς γενικότερο ξεσηκωμό, αρκεί για να ελευθερωθούμε από τα δεσμά της τυραννίας, που έχει επιβάλει η ομάδα, η οποία επί χρόνια διοικεί την ΟΕΒΑΣ.

«Εδώ σωπαίνουν τα πουλιά
σωπαίνουν κι οι καμπάνες
σωπαίνει κι ο πικρός Ρωμιός
μαζί με τους νεκρούς του.

Και απά στην πέτρα της σιωπής
τα νύχια του ακονίζει
μονάχος κι αβοήθητος
της λευτεριάς ταμένος».

Ασυμβίβαστοι, ανυποχώρητοι πρέπει να είμαστε, λοιπόν, στον δίκαιο και νόμιμο αγώνα μας. Συμβιβασμοί δεν χωρούν.

Συνεπώς, «Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι, η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή, του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί», όπως έγραψε και ο Ιάκωβος Καμπανέλλης στο σπουδαίο θεατρικό έργο, «Το Μεγάλο μας Τσίρκο».

Αλλωστε, ο Ρήγας Φεραίος παρουσίασε εναργώς στον «Θούριο» το βαθύτερο νόημα ενός αγώνα:

«Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

Τι σ’ ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψένουν, καθ’ ώραν στην φωτιά».

Και, αντί επιλόγου, το ποίημα - κείμενο, «Λες» του Μπέρτολτ Μπρεχτ:

«Λες: Πολύ καιρό αγωνίστηκες. Δεν μπορείς άλλο πια ν’ αγωνιστείς. Άκου λοιπόν: Είτε φταις, είτε όχι, σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.

Λες: Πολύ καιρό έλπιζες. Δεν μπορείς άλλο πια να ελπίζεις. Έλπιζες τι; Πως ο αγώνας θα ’ναι εύκολος; Αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο δεν έχουμε ελπίδα. Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει θα χαθούμε.

Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε. Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του, οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση. Οι κουρασμένοι χάνουν τη μάχη».

Υστερόγραφο: Κάποιες αναγκαίες διευκρινίσεις: Εξαιρέθηκε από την καταγγελία, που υπέβαλα, ο Αλέκος Φωτακίδης, διότι είχε παραιτηθεί από το Δ.Σ. πριν από την λήψη της απόφασης. Εκ των υστέρων, με συμπληρωματικό υπόμνημα, εξαίρεσα και τον τότε πρόεδρο, Γιώργο Μαρσέλλο, παρότι τον είχα συμπεριλάβει στην αρχική καταγγελία, διότι δημοσίως εξέφρασε την διαφωνία του για την απόφαση και την επομένη (27 Οκτωβρίου 2018) παραιτήθηκε. Εστω με καθυστέρηση…

*Στις φωτογραφίες από επάνω: Ανδρέας Κάλβος (1792-1869), Αγγελος Σικελιανός (1884-1951), Γιάννης Ρίτσος (1909-1990), Ιάκωβος Καμπανέλλης (1921-2011), Κώστας Βάρναλης (1884-1974).

80α Αρκάδια και 12ο Γκαλά διαχρονικών αθλητών στίβου κατά... κορωνοϊού

Σε πείσμα του φονικού κορωνοϊού, αθλητές και αθλούμενοι επιμένουν  αγωνιστικά. Το Σαββατοκύριακο στην Κρήτη θα διεξαχθούν δύο διοργανώσεις για αθλητές σωματείων του ΣΕΓΑΣ, για βετεράνους - διαχρονικούς αλλά και για ανεξάρτητους. Πρόκειται για το 12^ο Γκαλά Βετεράνων - Διαχρονικών αθλητών στίβου στο Ηράκλειο και για τα Αρκάδια στο Ρέθυμνο.

Θ’ αρχίσουμε ανάποδα την παρουσίαση των διοργανώσεων. Και τούτο διότι τ’ Αρκάδια είναι η παλαιότερη «ζωντανή» διοργάνωση στίβου στην Ελλάδα, εξαιρουμένων, φυσικά, των Πανελληνίων πρωταθλημάτων. Ετελέσθησαν για πρώτη φορά το 1930. Για την ιστορία τους θ’ αναφέρουμε πιο κάτω ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία έχουν αντληθεί από το βιβλίο, «Ρεθεμνιώτικος Στίβος» του δάσκαλου και αθλητικού συντάκτη, Λευτέρη Κ. Κρυοβρυσανάκη.

Οι εφετινοί αγώνες είναι οι 80^οι επίσημοι. Δυστυχώς, η διοργάνωση θα διαφέρει από τις προηγούμενες λόγω της επιδημίας. Η Οργανωτική Επιτροπή αποφάσισε την πραγματοποίηση μόνο του ιστορικού Αρκάδιου δρόμου (Μονή Αρκαδίου - στάδιο Σοχώρας, 22,4 χλμ., ώρα εκκίνησης 11 το πρωί) και του παραδοσιακού αγωνίσματος, Κρητικό βόλι (στάδιο Σοχώρας, 12.15, φωτογραφία αριστερά), που θα διεξαχθούν την 1^η Νοεμβρίου. Στο Βόλι οι αθλητές θα χωριστούν, όπως γίνεται πλέον, σε δύο κατηγορίες: Εως και 49 ετών και στους 50 και άνω. Την ίδια ημέρα, στις 3μ.μ., θα γίνουν στο 1^ο Λύκειο Ρεθύμνης «αγώνες» ταχύτητας με πατίνια, που, πάντως, δεν θα έχουν αγωνιστικό χαρακτήρα. Οι διοργανωτές ευελπιστούν, η κατάσταση να είναι πολύ καλύτερη του χρόνου, ώστε να διεξαχθούν και τα 6 χλμ., τα 1.000μ. μαθητών δημοτικού, το Κρητικό βόλι παμπαίδων, τα 1.000μ. και η σφαιροβολία για αθλητές με αναπηρίες, το δυναμικό βάδισμα και ο ημιμαραθώνιος με πατίνια.
Οι πεσόντες στο Ολοκαύτωμα στην Ι.Μ. Αρκαδίου, το 1866, θα τιμηθούν, λοιπόν, και εφέτος, με αυστηρή εφαρμογή όλων των μέτρων που προβλέπει το υγειονομικό πρωτόκολλο της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Ο Αρκάδιος Δρόμος θα διεξαχθεί με ανώτατο όριο αριθμού δρομέων. Θα  συγκροτηθούν ομάδες συγκεκριμένου αριθμού αθλητών, ανάλογα με τις επιδόσεις τους. Κάθε ομάδα θα εκκινεί σε διαφορετική ώρα, με διαφορά 15’ και ο χώρος τερματισμού θα χωριστεί σε μεγάλα τετράγωνα, όπου θα τερματίζουν οι αθλητές του κάθε γκρουπ.
Οι απονομές θα είναι λιτές. Ολοι θα φορούν μάσκες, ενώ θεατές θα υπάρχουν μόνο κατά την διάρκεια των απονομών, με μάσκα και τηρώντας τις απαιτούμενες αποστάσεις. Φυσικά, δεν θα παρουσιασθούν οι κρητικοί χοροί.
Τα 80α Αρκάδια διοργανώνονται από την Περιφέρεια Κρήτης και την Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου, σε συνεργασία με τον Δήμο Ρεθύμνου, την ομάδα Φυσικής Αγωγής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Ρεθύμνου, τον ΟΚΑ Αρκάδι, τον ΟΚΑ Πρέβελη, τον Σύλλογο Δρομέων Υγείας Ρεθύμνου, τους Διεθνείς Αγώνες Ψηλορείτη Psiloritis Race, τον Αθλητικό Σύλλογο «Ακαδημία Μαχητικών Τεχνών Ρεθύμνου» και τους Πολιτιστικούς Συλλόγους Διαδρομής Αρκαδίου Δρόμου.
Η έναρξη των Αρκαδίων αγώνων χρονολογείται το 1930, μολονότι οι πρώτοι αθλητικοί αγώνες στο Ρέθυμνο είχαν πραγματοποιηθεί το 1908, με την επωνυμία, «Ρεθύμνια».

Το 1930 ο Ατρόμητος Ρεθύμνης, με πρόεδρο τον λοχαγό εν αποστρατεία, Νικόλαο Ζερβό, για να τιμήσει την επέτειο του ολοκαυτώματος της Ι.Μ. Αρκαδίου, αποφάσισε να τελέσει στις 8 Νοεμβρίου 1930 τοπικούς αθλητικούς αγώνες, με την ονομασία «Πανρεθύμνια». Επειδή, όμως, το έτος εκείνο πραγματοποιούνταν σ’ όλη τη χώρα εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης της Ελλάδος από τον τουρκικό ζυγό και οι γιορτές ολοκληρώνονταν με την επέτειο του ολοκαυτώματος της Ι.Μ. Αρκαδίου, στις 8 Νοεμβρίου 1930 στο Ρέθυμνο, αποφάσισε να μετονομάσει τους αγώνες σε «Αρκάδια». Στις εκδηλώσεις παρέστη ο λαοπρόβλητος πρωθυπουργός, ο Κρης, Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος ανέβηκε στην Ι.Μ. Αρκαδίου με άλογο (δεξιά επάνω).

Στους αγώνες εκείνους (δεξιά κάτω το πρόγραμμά τους) νίκησαν οι: 100μ.: Πανάγος (ΑΟ Ρεθύμνου) 12’’0, 1.500 και 5.000μ.: Ι. Τζελήσης (Ατρόμητος) με 4’49’’ και 19 λεπτά αντιστοίχως, 110μ. μ’ εμπόδια και ύψος: Α. Κλάδος (Ατρ.) με 18’’0 και 1,52μ., επί κοντώ: Ι. Κλάδος (ΑΟΡ), μήκος: Γ. Καραμανώλης (Ατρ.) 5,65, τριπλούν: Ε. Μαραγκουδάκης (Ατρ.) 10,88, σφαιροβολία: Κουτσουράκης (Ατρ.) 9,29μ., δισκοβολία: Παπαδάκης (Ατρ.) 24,20μ., λιθοβολία: Καπετανάκης (Ατρ.) 16,15μ.
Το 1932 και το 1933 διεξήχθησαν ξανά οι αγώνες, αλλά ανεπισήμως. Οι πρώτοι επίσημοι αγώνες «Αρκάδια» ετελέσθησαν στις 8 Νοεμβρίου 1936 από τον Αθλητικό Ομιλο Ρεθύμνης (ΑΟΡ). Πήραν μέρος τα σωματεία, Σύλλογος Αγίας Παρασκευής «Κεραυνός», Τάλως Χανίων, Φωκιανός και ΑΟΡ.

Η τότε πλατεία Αβέρωφ.

Οι αγώνες έγιναν στην πλατεία Αβέρωφ (σημερινή Αντιπεριφέρεια). Ο αθλητής, Ανδρέας Πισκοπάκης διάβασε τον όρκο, ενώ ο πρόεδρος του ΑΟΡ, Μανούσος Χατζηγρηγόρης χαιρέτησε τους αθλητές των Α’ Αρκαδίων. Επαίνεσε δε, τους νέους που άφησαν το καφενείο για να διεκδικήσουν τον κότινο της νίκης, αλλά και να τιμήσουν αυτούς που θυσιάστηκαν το 1866 στο Αρκάδι. Στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 70η επέτειο του ολοκαυτώματος παρέστη ο πρωθυπουργός, Ιωάννης Μεταξάς, που πήγε στη Ι.Μ. Αρκαδίου για την καθιερωμένη δοξολογία. Μετά βάφτισε το 10ο παιδί του Μ. Αναστασάκη από το Γαβαλοχώρι, δίνοντάς του το όνομα Κωνσταντίνος - Αρκάδιος. Αργότερα με άλογο επέστρεψε στην Αμνάτο, αναχωρώντας για το Ηράκλειο.
Οι νικητές της πρώτης επίσημης διοργάνωσης ήταν (κάτω,  το δίπλωμα που απονεμόταν στους τρεις πρώτους):
100μ: Αθ. Γερασιμόπουλος. ΣΦΑΙΡΟΒΟΛΙΑ: Αλφ. Πρέβε. ΥΨΟΣ: Ιωαν. Βότζης. ΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ: Γεωργ. Λιαπάκης. 800μ.: Ευστρ. Ζαπόντας. ΔΙΣΚΟΒΟΛΙΑ: Αλφ. Πρέβε. ΛΙΘΟΒΟΛΙΑ: Γεωργ. Αποστολάκης. ΜΗΚΟΣ: Ιωάν. Βότζης. ΑΡΚΑΔΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ 24 χλμ.: Δημ. Μαυράκης, 1 ώρα 31’ 30’’, Χαρ. Παπουτσάκης 1:42’ 30’’, Λέων Κολυβάς 1:45’

Μεγάλος πρωταγωνιστής ήταν ο Δημ. Μαυράκης από τις Σίσες που τερμάτισε θριαμβευτικά καταχειροκροτούμενος. Οι Χανιώτες αθλητές κατέκτησαν 5 πρώτες νίκες και οι Ρεθεμνιώτες 3 χρυσά, 9 αργυρά και 8 χάλκινα μετάλλια. Το 1939 πραγματοποιήθηκαν τα 4α Αρκάδια. Η διοργάνωση σταμάτησε κατά την Κατοχή και επανήρχισε το 1945, διεξαγόμενη από τότε αδιαλείπτως. Και εδώ θα μου επιτρέψετε μια προσωπική αναφορά: Ο γράφων, εφόσον όλα εξελιχθούν καλά, θα μετάσχει για... 40η φορά στην διοργάνωση. Η αρχή έγινε το 1975 και από το 1980 κι έπειτα, μόνο το 1995 και το 2015, λόγω εκτάκτων γεγονότων, απουσίασε.

Το 12ο Γκαλά διαχρονικών αθλητών στίβου στο «Παγκρήτιο» στάδιο

Την προηγούμενη των 80^ων Αρκαδίων ημέρα, θα διεξαχθεί στο «Παγκρήτιο» στάδιο το12^ο Γκαλά διαχρονικών αθλητών στίβου. Το διοργανώνουν η Παγκρήτια Ένωση Διαχρονικών Αθλητών Στίβου (ΠΕΔΑΣ) «Μίνως», με την συνδρομή της Περιφέρεις Κρήτης, του Δήμου Ηρακλείου (ΔΟΠΑΦΜΑΗ), της ΕΑΣ Σ.Ε.Γ.Α.Σ ΚΡΗΤΗΣ και της Γ.Ε. Ηρακλείου. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όσοι έχουν γεννηθεί την 31 Οκτωβρίου 1985 και πριν. Οι αθλητές και οι αθλήτριες θα προσέρχονται με μάσκα, θα γίνεται θερμομέτρηση και μετά το πέρας του αγωνίσματός τους θα λαμβάνουν το μετάλλιό τους και θα αποχωρούν από τον αγωνιστικό χώρο σύμφωνα με τα υγειονομικά πρωτόκολλα.

Το πρόγραμμα:

9.15: 3.000μ. Α

9.30: 3.000μ. Γ

9.50: 3.000 βάδην

10.00: Σφαιροβολία

10.20: 80μ εμπόδια Γ

10.30: 100μ εμπόδια Α

10.40: 100μ Α-Γ, ακοντισμός

11.10: 5.000μ Α-Γ, τριπλούν

11.50: 200μ Α-Γ, Κρητικό βόλι

12.10: 400μ Α-Γ, μήκος

12.15: 1.500μ, Α-Γ

12.30: 4x100μ

12.45: 4x400μ
Λόγω  έλλειψης κλωβού ασφαλείας, εφέτος δεν θα διεξαχθούν η σφυροβολία και τ’ αγωνίσματα της δισκοβολίας (ελεύθερη και ελληνική).
Θα τελεσθούν και αγωνίσματα για παμπαίδες - παγκορασίδες Β’ (12, 13 ετών): Σφαιροβολία στις 9.15, μήκος στις 9.30, 150μ. στις 11 και 600μ. στις 12 το μεσημέρι.

Γιώργος Τζελίλης: Ο Πύρρος βούλιαξε το καράβι της ελληνικής άρσης βαρών!

Απλοί συκοφάντες τα μέλη της νυν διοίκησης της Ομοσπονδίας, αν δεν υποδείξουν ποιοι είναι οι καταδότες και φορούν κουκούλα, λέει ο κάτοχος εννέα παγκόσμιων μεταλλίων

Είμαστε μια ομάδα, που έχουμε σαν μοναδικό μας κίνητρο την αγάπη για το άθλημά μας, τονίζει ο Γιώργος Τζελίλης.

«Η γνωστή - άγνωστη ομάδα των ετερόκλητων στοιχείων  ξαναχτύπησε.» (σημείωση Νίκου Κωνσταντόπουλου ή Ν. Α. ΚΩΝ.: Γνωστοί - άγνωστοι οι Βαλέριος Λεωνίδης, Βίκτωρ Μήτρου, Λεωνίδας Σαμπάνης, Ιωάννα Χατζηϊωάννου, Γιώργος Τζελίλης, Χρήστος Σπύρου, Παύλος Σαλτσίδης, Γιάννης Γέροντας! Χωρίς περαιτέρω σχόλιο…).

«Ακολουθώντας την προσφιλή τους τακτική (που ακολουθούν οι άνθρωποι της νύχτας), συνεχίζουν να ρίχνουν λάσπη στον ανεμιστήρα.» (σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Τι να σχολιάσει κάποιος σε αυτό εκτός από ντροπή στον συντάκτη της ανακοίνωσης, αλλά και σε όσους συμφώνησαν με αυτήν).

«Σ’ ότι αφορά τις επιθέσεις που εξαπολύουν εναντίον του Προέδρου, τα πρώην εξαπτέρυγά του, κοινώς λιβανιστήρια» (σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Πλήρης και ολοκληρωμένη η φράση. Προφανώς ο συντάκτης κάτι έπαθε στο σημείο αυτό και ξέχασε τη συνέχεια. Και η αναφορά για εξαπτέρυγα και λιβανιστήρια γίνεται για τους αθλητές, που προαναφέραμε. Αιδώς…).

«Δημιουργώντας ψεύτικα προφίλ, κατηγορούν, λασπολογούν και χρησιμοποιούν την ανωνυμία τους, όπως οι καταδότες την περίοδο της κατοχής, που έστειλαν χιλιάδες πατριώτες στο απόσπασμα. Κύριοι βγάλτε τις κουκούλες… για να σας μάθει ο κόσμος. Εκτός αν έχετε να κρύψετε  κάτι αμαρτωλό, από το παρελθόν σας.». Σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Εδώ ο συντάκτης φαίνεται πως είχε χάσει κάθε έλεγχο του μυαλού του και έγραφε ό,τι «του κατέβαινε». Και οι οκτώ έχουν βγει επωνύμως και έχουν καταγγείλει την υπό τον, τιμημένο πολυολυμπιονίκη και συναθλητή όλων (πλην Γέροντα, που, ως… γέρων, είναι αθλητής προηγούμενης γενιάς), Πύρρο Δήμα διοίκηση.

«Τα  στελέχη της παράταξής τους, έχουν μεγάλη εμπειρία σε αγώνες ‘‘μαϊμού’’» (σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Μα, παραδεχόμενοι ότι διεξάγονταν ψεύτικοι αγώνες, κατηγορούν εαυτούς και αλλήλους. Διότι από το 2008 προεδρεύει ή ηγείται της ΕΟΑΒ ο Πύρρος, ενώ και ο πρόεδρος της τεχνικής Επιτροπής, Ευάγγελος Προκοπίδης και ο Τάσος Λάγκας εκλέγονται ανελλιπώς μέλη του Δ.Σ., αλλά και η Ελένη Δεσκάτα τα περισσότερα χρόνια ήταν στην διοίκηση. Από τους Ολυμπιονίκες, μόνο ο Σαμπάνης είχε διατελέσει, για λίγο καιρό μέλος του Δ.Σ.).

Ο Πύρρος Δήμας στις δόξες του. Ως αθλητής. Ως πρόεδρος της  ΕΟΑΒ, όμως...

«Στα δύσκολα χρόνια του αθλήματος, μετά το 2008, όλοι σας είχατε εξαφανιστεί.» Σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Σε αυτό το διάστημα, οι… εξαφανισμένοι, Λεωνίδης, Σαμπάνης, Σαλτσίδης, Μήτρου ήταν προπονητές -ο Σαμπάνης και μέλος του Δ.Σ.- ο Σπύρου από το 2017 επανδραστηριοποίησε τον Ανταγόρα Κω, ενώ και ο Γέροντας από το ίδιο έτος επανήλθε, ως προπονητής ή τεχνικός σύμβουλος, στον χώρο. Από τον Τζελίλη και της Χατζηϊωάννου, εξ όσων γνωρίζουμε, ουδέποτε ζητήθηκε να βοηθήσουν. Το… ωραίο της υπόθεσης είναι ότι η διοίκηση της ΕΟΑΒ αυτοαναιρείται, όταν υποστηρίζει: «από όποια θέση κι αν πέρασαν το μόνο που άφησαν πίσω τους ήταν αποκαΐδια» και «Ας αναλογιστούν τι έχουν προσφέρει στο άθλημα από τις διάφορες υπεύθυνες θέσεις  που κατείχαν. Μόνο προβλήματα και τίποτα άλλο». Ηταν εξαφανισμένοι ή κατείχαν υπεύθυνες θέσεις; Πέρασαν από διάφορες θέσεις ή είχαν… εξαφανιστεί;

«Υπάρχει χρόνος ακόμη, αφού σκεφτείτε σε ποιο σημείο έχετε φτάσει με την στάση σας αυτή, να βοηθήσετε το άθλημα σταματώντας αυτόν τον κατήφορο  και κάνοντας την κριτική που είναι απαραίτητη για το άθλημα μέσα από τα όργανα της ομοσπονδίας (γενική συνέλευση, διοικητικό συμβούλιο) και όχι πετώντας λάσπη μέσω του διαδικτύου και μάλιστα ανώνυμα.» (σημείωση Ν. Α. ΚΩΝ.: Γι’ αυτό δεν έχουμε να σχολιάσουμε πολλά. Ισχύουν όσα γράψαμε στην αρχή, για τους γνωστούς - άγνωστους. Το ποιοι πετούν, λάσπη, λοιπόν, είναι εμφανέστατο).

 Όλα αυτά και άλλα πολλά καταλογίζει η νυν διοίκηση της Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών (ΕΟΑΒ) σε οκτώ αθλητές, που, βάσει του ελληνικού νόμου, χαρακτηρίζονται Ολυμπιονίκες (θέσεις 1^η-8^η) και οι πλείονες των οποίων έχουν στη συλλογή τους Ολυμπιακά, παγκόσμια και ευρωπαϊκά μετάλλια!

Ο Βαλέριος Λεωνίδης στην 2η θέση του Ολυμπιακού βάθρου του 1996, μετά την συγκλονιστική μονομαχία του με τον αείμνηστο, πλέον, Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου (στο μέσον). Τρίτος ο Κινέζος, Σιάο Τζιανγκάνγκ.

Υπάρχουν και πολλά άλλα, που μπορεί να σχολιάσει κάποιος. Μόνο ένα ερώτημα θα θέσω: Συμφωνούν τα μέλη της διοίκησης, παλαιές πρωταθλήτριες, Θεανώ Ζαγκλιβέρη, Φιλιππία Κοχλιαρίδου και Χαρίκλεια Κυριακίδου, ο, επίσης παλαιός πρωταθλητής, Κώστας Καζακλής, αλλά και ο Δημήτρης Βαλασιάδης, που τόσα έχει προσφέρει εξωαγωνιστικά στο άθλημα, με την ανακοίνωση; Την συνυπογράφουν;

Στις ανυπόστατες αυτές κατηγορίες απάντησε ο Τζελίλης, σε συνέντευξη, που παραχώρησε στην Αγγελική Βύζικα, για λογαριασμό της ιστοσελίδας, sports3.gr.

Η ενδιαφέρουσα συνέντευξη αρχικά δημοσιεύθηκε, αλλά αργότερα, αίφνης, ως δια μαγείας, εξαφανίσθηκε. Επισήμως, οι δημοσιογραφικά υπεύθυνοι της ιστοσελίδας μιλούν για «τεχνικό πρόβλημα». Επειδή, όμως, υπάρχει παρελθόν με… εξαφανίσεις συνεντεύξεων των Ολυμπιονικών, που κατηγορούν την νυν διοίκηση της ΕΟΑΒ για ανεπάρκεια και άλλα, η επίσημη άποψη δύσκολα γίνεται πιστευτή από τα μέλη της Ομάδας Πρωτοβουλίας Διάσωσης της Αρσης Βαρών, που λένε ότι κάποιος σύγχρονος μάγος Χουντίνι έβαλε το χέρι του. Βρήκα, πάντως, το πλήρες κείμενο της συνέντευξης, το οποίο αναδημοσιεύω χωρίς παρεμβάσεις (πλην της διόρθωσης τριών ξένων ονομάτων και των αριθμών των μεταλλίων του Τζελίλη), στα όσα έγραψε η Αγγελική. Ιδού:

Η συνέντευξη του Τζελίλη στο sports3.gr

Μια συνέντευξη με ένα πρώην μέλος της «dream team» της άρσης βαρών είναι πάντα πρόκληση. Κυρίως μετά τα όσα έχουν ακουστεί και διεθνώς για το άθλημα, που οδήγησαν σε σκέψεις τους αξιωματούχους ακόμη και να χάσει την ολυμπιακή του ταυτότητα. Αλλά κυρίως για αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας, με τα πρώην μέλη της ομάδος - οικογένειας όπως τη χαρακτήριζαν πολλοί.

Κάπως έτσι έφυγα από το σπίτι μου και πήγαινα να συναντήσω τον Γιώργο Τζελίλη να τον ρωτήσω δύσκολα, να τον φέρω σε δύσκολη θέση. Τελικά ήταν εκείνος που είχα αφήσει πριν χρόνια, τα χρόνια της δόξας. Τα χρόνια που κάποιοι δεν μίλαγαν, αλλά εκείνος ήταν πάντα «ανοιχτός» ακόμη και για τα προσωπικά του. Με λίγα κιλά παραπάνω και λίγα γκρίζα μαλλιά, αλλά με την ίδια «κοφτερή» γλώσσα, που δεν «μασάει» τα λόγια του… «Μιλάνε» από μόνα τους, τα μετάλλιά του.

Ο... γνωστός άγνωστος, Λεωνίδας Σαμπάνης.

Παρέμβαση του μπλογκ:  Κατέκτησε 7 ασημένια και 2 χάλκινα μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα ανδρών, 3 ασημένια και 4 χάλκινα σ’ ευρωπαϊκά ανδρών, 3 χρυσά και 2 ασημένια σ’ ευρωπαϊκά εφήβων, ενώ κατέρριψε εφηβικά ρεκόρ κόσμου και Ευρώπης. Οι Ολυμπιακοί, όμως, δεν του ταίριαζαν. Το 1996 κατετάγη 4ος, με διαφορά σωματικού βάρους από τον 3ο, τον Κινέζο Σιάο Τζιανγκάνγκ. Το 2000, κι ενώ βρισκόταν σε καταπληκτική κατάσταση και πολλοί ήταν βέβαιοι ότι θα κατακτούσε το ασημένιο ή το χάλκινο μετάλλιο (ο Βούλγαρος Γκαλαμπίν Μποέφσκι δεν «παιζόταν» τότε), τραυματίσθηκε λίγες ημέρες πριν από τους αγώνες. Τα ίδια συνέβησαν το 2004.

Πραγματικά «τσατισμένος» με τον πρώην συναθλητή του και «αδελφό» του όπως τον χαρακτηρίζει μιλάει για τον Πύρρο Δήμα και όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό, με τον πρόεδρο της ελληνικής ομοσπονδίας Άρσης Βαρών και τεχνικό σύμβουλο της αμερικανικής.

-Τι σας οδήγησε να μπείτε στην κίνηση για τη δημιουργία της Πρωτοβουλίας; Γνωρίζω ότι είχατε απομακρυνθεί οικειοθελώς από το άθλημα εδώ και πολλά χρόνια. Τι άλλαξε για να θέλετε να εμπλακείτε;

«Πράγματι είχα απομακρυνθεί από το άθλημα εδώ και πολλά χρόνια γιατί με πίκραιναν πολύ όσα έβλεπα να συμβαίνουν. Τώρα όμως και με ευκαιρία τον νέο αθλητικό νόμο, είδαμε ότι υπάρχει ελπίδα για αλλαγή. Αποφασίσαμε λοιπόν, μια ομάδα ανθρώπων που επί χρόνια δουλέψαμε ενωμένοι για την επικράτηση του αθλήματος και δοξάσαμε την Ελλάδα, να κινηθούμε και να δημιουργήσουμε αυτήν την πρωτοβουλία έτσι ώστε να αναλάβουμε – ελπίζουμε- την ομοσπονδία και να αλλάξουμε τα πράγματα».

-Είστε από τους ανθρώπους που έζησαν την απόλυτη δόξα με «εκείνη» την ομάδα. Από το ζενίθ στο ναδίρ. Τι συνέβη τελικά;

«Πιστεύω ότι η εμπλοκή κάποιων από την ομάδα στην πολιτική ήταν αυτό που μας έβγαλε από το στόχο μας. Άρχισαν να ακολουθούν τη «γραμμή» που τους υποδείκνυαν και όχι αυτό που πίστευαν οι ίδιοι ότι έπρεπε να κάνουν. Έτσι κάποιος που αγαπήθηκε πολύ και αντιμετωπιζόταν ως ήρωας, αν ανακατευθεί με την πολιτική μπορεί να μισηθεί το ίδιο έντονα. Επίσης, εμείς ήμασταν μια ομάδα-οικογένεια. Σχεδόν ζούσαμε μαζί, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ίσως να ήταν και σημεία των καιρών».

-Σε σχετικά πρόσφατη συνέντευξή σας μιλήσατε για «δικούς σας» και μη αθλητές, προπονητές κ.ά. Εμπλέκονται και οι αθλητές σε τέτοιες καταστάσεις;

«Δυστυχώς εμπλέκονται. Και όχι πάντα με τη θέλησή τους. Αλλά θα πρέπει να καταλάβετε ότι οι αθλητές, ειδικά όσοι ασχολούνται σε επαγγελματικό επίπεδο με ένα άθλημα ακολουθούν πιστά τις οδηγίες των προπονητών και των παραγόντων του συλλόγου ή της ομοσπονδίας τους. Ο νους τους είναι στην καλύτερη δυνατή προπόνηση και επίδοσή τους και πολλές φορές αυτό τους εμποδίζει να βλέπουν όσα στραβά συμβαίνουν δίπλα τους».

-Είναι αλήθεια αυτά που ακουγόντουσαν κυρίως τα χρόνια της δόξας; Ότι δεν απολαμβάνατε εσείς και οι υπόλοιποι της ομάδος.…της ίδιας αντιμετώπισης;

«Μας πλήγωνε πραγματικά όταν έλεγαν ‘‘Ο Πύρρος και η παρέα του’’. Ήμασταν ομάδα, αλλά και από μόνοι μας μια προσωπικότητα. Αν δείτε υπήρχαν Ολυμπιονίκες και παγκόσμιοι πρωταθλητές σε αυτή την ομάδα. Μην αναφέρω ένα-ένα τα ονόματα. Όλοι είχαμε τις επιτυχίες μας. Ήταν το παράπονό μας. Το άθλημά μας είναι ατομικό. Ο καθένας σήκωνε τα βάρη του, στην κυριολεξία. Άρα ήμασταν όλοι μαζί και ο επιτυχίες ήταν όλων. Όχι μόνο ενός».

-Πως ένα «είδωλο» σαν τον Πύρρο Δήμα, μετατράπηκε σε πρόβλημα; Τελικά οι αθλητές δεν κάνουν για παραγοντικές θέσεις; Και αν ναι, πως θέλετε να εμπλακείτε και εσείς σε αυτό; Δεν φοβάστε μην «πέσετε» στα ίδια λάθη;

Ο Παύλος Σαλτσίδης άνοιξε το 1990 τον δρόμο των επιτυχιών.

«Όλοι γνωρίζουμε την αθλητική αξία του Πύρρου Δήμα όπως βέβαια και των άλλων πολύ μεγάλων αθλητών της Άρσης Βαρών, του Κάχι Καχιασβίλι, του Βίκτωρα Μήτρου, του Λεωνίδα Σαμπάνη, του Βαλέριου Λεωνίδη, του Λεωνίδα Κόκκα, Χρήστου Σπύρου, των Μαρίας Χριστοφορίδου, Ιωάννας Χατζηιωάννου, Άννας Στρούμπου κ.α. γιατί όλοι ήμασταν σε αυτή την ομάδα πολύ μεγάλοι αθλητές. Μπορεί ο Πύρρος να υπήρξε καλός αθλητής, διοικητικά όμως δεν τα κατάφερε, απέτυχε! Είναι λυπηρό και απογοητευτικό να βλέπεις έναν αθλητή να μην πονάει και να μη νοιάζεται, για τους αθλητές της Ομοσπονδίας του… Δυστυχώς, απέδειξε ότι δεν διαφέρει σε τίποτα από τους καρεκλοκένταυρους παράγοντες που δεν έχουν ιδρώσει ποτέ τη φανέλα τους! Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορούμε να κάνουμε γενικεύσεις. Ούτε ότι κάνουν οι αθλητές για  παραγοντικές θέσεις ούτε ότι δεν κάνουν συνολικά. Άλλωστε έχουμε δει αρκετούς αθλητές με πολύ επιτυχημένες πορείες σε διοικητικά ομοσπονδιών στο εξωτερικό, όπως πχ του Κάχι Καχιασβίλι, του Σεργκέι Μπούμπκα, του σερ Σεμπάστιαν Κόου κλπ. Εμείς, όπως σας είπα είμαστε μια ομάδα όχι μόνο αθλητών, που έχουμε σαν μοναδικό μας κίνητρο την αγάπη για το άθλημά μας. Πιστεύω ολόψυχα ότι θα τα καταφέρουμε γιατί θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας, τη διάθεσή μας για προσφορά και τη θέλησή μας να ξαναδούμε την άρση βαρών εκεί που της αξίζει».

-Τελικά ο Πύρρος Δήμας είναι ένας «κακός» πρόεδρος, που χαντάκωσε το άθλημα;

«Πιστεύω πως ναι τελικά ο Πύρρος Δήμας, όσο και αν ξεκίνησε σε αυτό το πόστο με αγαθές προθέσεις, μετά από 12 χρόνια διοίκησης έχει ‘‘καταφέρει’’ να οδηγήσει το άθλημα μας στη χειρότερη κατάσταση που έχει υπάρξει ποτέ. Ο Πύρρος βούλιαξε το καράβι! Έχει λάθος ανθρώπους δίπλα του άσχετους με το άθλημα μας και ίσως να μην ενδιαφέρθηκε, ειδικά μετά την πρόταση από την Αμερικανική Ομοσπονδία. Το αποτέλεσμα για την ελληνική άρση βαρών όμως παραμένει το ίδιο. Η Άρση Βαρών έχει μπει σε ένα τέλμα που δεν την οδηγεί πουθενά. Δεν υπάρχει αγωνιστική δραστηριότητα από τον Απρίλιο του 2019 μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιηθεί μόνο ένα περιφερειακό πρωτάθλημα Παίδων - Εφήβων και Κορασίδων - Νεανίδων, ενώ όλες οι άλλες Ομοσπονδίες κλειστών αθλημάτων και επαφής έχουν ενεργό αγωνιστική δράση».

-Ποια είναι η διαφορά, που θα κάνει η Πρωτοβουλία και έχετε σχέδια για την επανάκαμψη του αθλήματος, που τόσο έχει «χτυπηθεί» από το ντόπινγκ και όχι μόνο;

Ο... άγνωστος 2ος των Ολυμπιακών του 2000, Βίκτωρ Μήτρου.

«Γνωρίζοντας εκ των έσω τα στραβά που υπάρχουν και το πόσο κακό έχει γίνει τα τελευταία χρόνια έχουμε πολύ συγκεκριμένους στόχους. Ο σημαντικότερος θα έλεγα είναι να κάνουμε σωστό σχεδιασμό ώστε να μπορέσει η άρση βαρών να περάσει και πάλι στη φάση της ανάπτυξης. Πρέπει να γίνει πολλή δουλειά στις μικρές ηλικίες έτσι ώστε να έρθουν και πάλι νέοι αθλητές, ταλέντα που σίγουρα θα υπάρχουν προκειμένου το άθλημά μας να επανακάμψει. Και φυσικά να μην ξεχνάμε τη σωστή διαχείριση των οικονομικών της ομοσπονδίας. Η οικονομική διαφάνεια και η ίση κατανομή της κρατικής επιχορήγησης είναι κάτι που πρέπει να γίνει απαραίτητα για να επανέλθει η εμπιστοσύνη στο χώρο της ομοσπονδίας».

-Σε περίπτωση που εκλεγείτε ως κίνηση, εσείς θα διεκδικήσετε κάποια θέση στη διοίκηση; Και σε περίπτωση, που δεν καταφέρετε να πείσετε τα σωματεία και να εκλεγείτε ως κίνηση-καθαρά υποθετικά- συνήθως όλοι κατεβαίνουν για να κερδίσουν. Υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας με αυτούς, που θα εκλεγούν;

Η μοναδική Ελληνίδα Ολυμπιονίκης στην άρση βαρών, η 2η του 2000, Ιωάννα Χατζηϊωάννου. Αγνωστη και αυτή... 

«Αυτό που εγώ θα ήθελα να δω, είναι, όλοι όσοι αγαπούν το άθλημα, αθλητές, προπονητές σωματείων, διοικητικοί παράγοντες, από όποια πλευρά και αν προέρχονται να κάτσουν γύρω από το ίδιο τραπέζι και με μοναδικό γνώμονα την επανάκαμψη της άρσης βαρών, να δουλέψουμε για να ανατρέψουμε την εικόνα του αθλήματός μας. Αλλά πώς να υπάρξει τρόπος συνεργασίας όταν η νυν διοίκηση μας χαρακτηρίζει κουκουλοφόρους και ‘‘καταδότες όπως στην κατοχή’’. Θα παρακαλούσα τη νυν διοίκηση να μιλήσει με ονόματα. Εγώ είμαι αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, η κόρη μου (σ.σ. η κόρη του η Σοφία είναι 18 ετών) με ρωτούσε τι ήταν οι κουκουλοφόροι και της απάντησα, αλλά και ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου κουκουλοφόρο. Να μας υποδείξει λοιπόν, η νυν διοίκηση ποιοι είναι καταδότες ο Μήτρου, ο Λεωνίδης, ο Σαμπάνης, η Χριστοφορίδου, η Χατζηϊωάννου, ποιοι. Αν δεν  μιλήσουν με ονόματα πρόκειται για απλούς συκοφάντες και αν καταφέρουν να πείσουν τα σωματεία να τους ψηφίσουν, τότε όλα καλά. Μην παραπονιούνται όμως μετά, για την κατάντια του αθλήματος».

Μπορείς να μιλάς άπειρες ώρες με τον Γιώργο Τζελίλη. Ένα μεγάλο μέρος πλέον της δουλειάς του, σε συνεργασία και με την ΕΘΝ.Ο.Α. (Εθνική Ολυμπιακή Ακαδημία) είναι να βρίσκεται κοντά στους νέους αθλητές και να τους στηρίζει ψυχολογικά. Άλλωστε όπως μου τόνισε επανειλημμένα «όταν νικάς είναι όλα εύκολα και τα μικρόφωνα είναι όλα εκεί. Όταν όμως έχεις αποτύχει καμία αίθουσα αεροδρομίου δεν σε… υποδέχεται».