Ξαναμπήκαν στην πόλη οι οχτροί. Οι Γερμανοί ξανάλθαν. Για πολλοστή φορά έκαναν κατοχή τής (σημειωτέον, αστυνομικοκρατούμενης) πρωτεύουσας της αποικίας τους, της Ελλάδας, δηλαδή (συγγνώμη, του ελληνικού κράτους ήθελα να γράψω) κι έφυγαν, αφού αναστάτωσαν την ζωή εκατομμυρίων Αθηναίων. Η υποτελής κυβέρνηση αντιμετώπισε ξανά τους υπηκόους της σα να είναι ιθαγενείς σε κάποια δικτατορία της Αφρικής και ο πρωθυπουργός έμεινε τρισευτυχισμένος για το νέο «success story»: Την αχρείαστη, ΟΠΩΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΤΟΝΙΖΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, έξοδο στις περίφημες αγορές (περισσότερο για... έξοδο του Μεσολογγίου εκ μέρους τής ελληνικής οικονομίας μοιάζει, τουλάχιστον αν δεχθούμε όσα υποστηρίζουν επιφανείς οικονομολόγοι, τινές των οποίων, μάλιστα, δεν μπορούν να καταταγούν στους λεγόμενους «αντιμνημονιακούς» ούτε αντιπολιτευόμενοι είναι) και την υποστήριξη που του παρέχει κατ' εξακολούθηση η καγκελάριος τής επικυρίαρχης χώρας, της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ.
Επί τη ευκαιρία, ας θυμήθουμε, τι είχαμε γράψει εδώ στις 19 Ιουλίου 2013, με αφορμή την επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών των αποικιοκρατών. Κάποια ισχύουν απολύτως και σήμερα, κάποια αναφέρονται σε γεγονότα εκείνης της ημέρας. Δεν είναι κακό, όμως, να τα ξαναφέρνουμε στη μνήμη μας:
«Οι Γερμανοί ξαναήλθαν. Ηλθαν, ΔΕΝ είδαν και απήλθαν. Κατέλαβαν την Αθήνα ξανά, έστω για λίγες ώρες, κι’ έφυγαν. Γι’ αυτές τις ώρες, αναβίωσε και η χούντα. Απαγόρευσε τις συναθροίσεις, την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας, έκλεισε τους κεντρικούς σταθμούς του μετρό και άλλα. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο αντιπαθής στους Ελληνες και εμπαθής, τουλάχιστον όπως φαίνεται, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ήλθε (εισέβαλε) σε μια έρημη πόλη. Μια πόλη, που θύμιζε την Αθήνα την ημέρα της εισβολής των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής, το 1941. Εφυγε χωρίς να δει το παραμικρό ουσιαστικό και, θεωρητικά, ευτυχής, διότι ουδείς τον αποδοκίμασε.
Η χούντα είναι εδώ. Σε μια «light» μορφή. Εκφραστές της, ο Σαμαράς, ο Δένδιας, ο Κεδίκογλου, η ελληνική κυβέρνηση. Ολοι όσοι δεν αντιτίθενται σε αυτά και άλλα, χουντικής νοοτροπίας και έμπνευσης, μέτρα, όπως το «εν μια νυκτί» κλείσιμο της ΕΡΤ, για το μαύρο στις οθόνες της οποίας ο Γκέμπελς της Ν.Δ. (Σίμος Κεδίκογλου), εξακολουθεί να ψεύδεται. Ισχυρίσθηκε, ψευδέστατα, ότι το μαύρο έπεσε στις οθόνες επειδή οι συνδικαλιστές έκαναν κατάληψη στην ΕΡΤ. Ενώ το μαύρο έπεσε αιφνιδίως και πριν καν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα, όπως ο Κεδίκογλου είχε προαναγγείλει.
Ο Σαμαράς προσκυνάει τους Γερμανούς. Η γιαγιά του, η σπουδαία λογοτέχνις, Πηνελόπη Δέλτα, πήρε δηλητήριο στις 27 Απριλίου 1941, ημέρα της εισόδου των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα. Πέθανε στις 2 Μαΐου. Στον τάφο της, στον κήπο του σπιτιού της, χαράχτηκε η λέξη ΣIΩΠH. Μια λέξη, το νόημα της οποίας ο, εμμέσως διορισμένος από τον ΠΑΣΟΚ, πρωθυπουργός, δεν φαίνεται να γνωρίζει. Αν ζούσε μερικά χρόνια ακόμη, θα είχε αυτοκτονήσει, βλέποντας τι εγγονό απέκτησε…
Η κυβέρνηση είναι, όπως έχουμε ξαναγράψει, κυβέρνηση δωσιλόγων. Ουδείς τόλμησε να ρωτήσει τον Σόιμπλε, τι θα γίνει, επιτέλους, με τις αποζημιώσεις για το… αναγκαστικό (αναγκαστικό για ποιόν; Προφανέστατα γι’ αυτόν από τον οποίον έκλεβαν τα χρήματα) κατοχικό δάνειο και για καταστροφές που επέφεραν στην χώρα μας. Μόνο ένας δημοσιογράφος, του Alpha (ατυχώς, δεν συγκράτησα τ’ όνομά του) τόλμησε, να θέσει την ερώτηση, και πήρε μια επαμφοτερίζουσα απάντηση για το πρώτο θέμα και μια απολύτως αρνητική για το δεύτερο. Δυστυχώς, στην παρατήρηση του Σόιμπλε, «πρέπει να δούμε τι ακριβώς έγινε τότε στην Ελλάδα», δεν υπήρξε απάντηση, του τύπου «τώρα περιμένετε να μάθετε τι έγινε τότε στην Ελλάδα;».
Θέλουμε να ελπίζουμε, ότι μια άλλη, οποιαδήποτε, μελλοντική κυβέρνηση της Ελλάδος (και όχι όργανο των δανειστών μας), θα θελήσει ν’ ανοίξει αυτό το σοβαρότατο θέμα…».
«Ας παύσουμε να είμαστε ραγιάδες» γράφαμε στις 30 Ιουλίου 2013. Θα πάψουμε κάποτε;
«Ας παύσουμε να είμαστε ραγιάδες» γράφαμε στις 30 Ιουλίου 2013. Θα πάψουμε κάποτε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου