«Το καλύτερο, λοιπόν, είναι, να σταματήσουν οι διαμάχες, οι εσωτερικές έριδες, για τις οποίες πολλά ακούσαμε, και να κάτσουν όλοι να εργασθούν για το καλό της άρσης βαρών, για την πρόοδό της. Το άθλημα έχει γίνει μικρό. Δεν χρειάζεται να μικρύνει περαιτέρω».
Αυτά γράφαμε στις 8 Ιουλίου, στην ανάλυσή μας μετά το πανελλήνιο πρωτάθλημα του αθλήματος. Δυστυχώς, έναν μήνα αργότερα αποδεικνύεται, ότι οι παράγοντες της άρσης βαρών ΔΕΝ αγαπούν το άθλημα, το οποίο, υποτίθεται πως διακονούν.
Οι διαμάχες, όχι μόνο δεν σταμάτησαν, αλλά, αντιθέτως εντάθηκαν. Φθάσαμε, λοιπόν, στο σημείο, κάποια μέλη της διοίκησης να κατηγορούν τον πρόεδρο της ΕΟΑΒ, τον τρις «χρυσό» Ολυμπιονίκη, Πύρρο Δήμα (φωτογραφία), για χειροδικία κατά μέλους της διοίκησης. Κάτι που ο Δήμας διαψεύδει κατηγορηματικά. Αν ο Πύρρος χειροδίκησε, κακώς έπραξε. Αν, απλώς, υποστήριξε μ’ ένταση τις απόψεις του, καλώς έπραξε.
Ο ρόλος του μπλογκ δεν είναι τόσο να κάνει έρευνες, αλλά κυρίως να εκθέτει απόψεις. Την θέση μας εκφράζει απολύτως η πρώτη παράγραφος.
Εχω ασκήσει σκληρή κριτική στον Πύρρο Δήμα. Και την εποχή που ήταν αθλητής, για τον τρόπο με τον οποίον χειριζόταν την επικοινωνία του με τα μέσα ενημέρωσης, με συνέπεια, με δική μου πρωτοβουλία, επί, περίπου, τρία χρόνια να μη προβάλλεται στην «Καθημερινή», παρά μόνο για τα καθαρώς τρέχοντα θέματα.
Αλλά και το 2008, για την στάση του και τις δηλώσεις που έκανε για το μεγάλο θέμα της υπόθεσης ντόπινγκ. Δηλώσεις, που, το λιγότερο, έδειξαν αχαριστία.
Τούτο δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να του αναγνωρισθεί η τεράστια προσπάθεια την οποία κατέβαλε και καταβάλλει από τότε που ανέλαβε πρόεδρος της Ομοσπονδίας για την ανάκαμψη του αθλήματος, το οποίο, όπως προαναφέραμε, μετά το 2009 «μίκρυνε» πολύ στην χώρα μας. Περισσότερο από ποτέ.
Τα πρώτα δείγματα της ανάκαμψης είναι ορατά. Τουλάχιστον στην κορυφή. Χρειάζεται να γίνουν πάρα πολλά στην βάση, ώστε το άθλημα να μπει ξανά σε τροχιά επιτυχιών. Οχι, βεβαίως, ανάλογων της περιόδου 1992-2004 -αυτό δεν μπορεί να συμβεί με τα σημερινά δεδομένα του ελληνικού αθλητισμού- αλλά για να βγει από την διεθνή αφάνεια.
Από τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν τον τελευταίο καιρό -και χωρίς να έχω γνώση και πληροφόρηση, πέρα των εκατέρωθεν ανακοινώσεων- συμπεραίνω, ότι ο καβγάς γίνεται για το «πάπλωμα». Κοινώς, για τις «καρέκλες», την εξουσία. Και το συμπέρασμά μου είναι ότι, μάλλον ο Δήμας έχει το δίκιο με το μέρος του. Τουλάχιστον το περισσότερο.
Το ζητούμενο, για όλους εμάς που αγαπάμε αληθινά το άθλημα και δεν προσδοκούμε θέσεις και αξιώματα, είναι οι παράγοντες να ομονοήσουν. Και να εργασθούν για την ανάπτυξη της άρσης βαρών. Κυρίως στην βάση, με την αύξηση των παιδιών, που ασχολούνται με αυτήν και με την συνεχή επιμόρφωση των προπονητών, μερικοί εκ των οποίων ούτε τα βασικά της τεχνικής του αθλήματος γνωρίζουν. Και αν έλθουν και επιτυχίες στην κορυφή, είναι ευπρόσδεκτες.
Κύριοι, σοβαρευθείτε. Οι καιροί ου μενετοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου