Ο Αϊρτον Σένα ήταν μια σπάνια ιδιοφυΐα, ένας από τους μεγαλύτερους πιλότους και είχε μόνο φίλους και θαυμαστές
Του Δημήτρη Λουκάκη
«Οδηγούσα γρηγορότερα και γρηγορότερα. Μία στροφή μετά την άλλη ήμουν γρηγορότερος και γρηγορότερος. Συνέχιζα να αυξάνω ταχύτητα. Ξαφνικά, κατάλαβα ότι ήμουν δύο ολόκληρα δευτερόλεπτα πιο γρήγορος από τους υπόλοιπους, ακόμη και από τον ομόσταβλό μου, που οδηγούσε το ίδιο αυτοκίνητο. Συνειδητοποίησα ότι δεν οδηγούσα με λογική σκέψη, αλλά με το ένστικτο. Τρομοκρατήθηκα», είχε δηλώσει ο Αϊρτον Σένα μετά το γκραν πρι του Μονακό το 1988. Και ήταν όλα αλήθεια! Ο Βραζιλιάνος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πιλότους που έχει βγάλει η F1. Ηταν ένας μύθος!
Ο,τι και να γράψει κανείς για τον Σένα θα είναι λίγο. Ηταν ένας άνθρωπος που είχε μόνο φίλους και θαυμαστές. Στη Βραζιλία ήταν πιο αγαπητός ακόμη και από τον Πελέ. Αλλωστε, η F1 είναι το δεύτερο πιο αγαπητό άθλημα, μετά το ποδόσφαιρο. Ωστόσο και το ίδιο το σπορ χρωστάει ένα μεγάλο μέρος από τη δημοσιότητα που έχει πάρει, στον Σένα. Ηταν από τους τελευταίους που επάνω του μετρούσε το ταλέντο και όχι ο καλύτερος εξοπλισμός της εταιρείας.
Το ταλέντο του Βραζιλιάνου απεικονίζεται με τον καλύτερο τρόπο στην αναφορά που έκανε στο πρόσωπό του το αμερικανικό περιοδικό «Sports Illustrated», την εβδομάδα του θανάτου του:
«Ο Σένα ξεπέρασε το βαρετό θέμα συζήτησης αν οι πιλότοι της Formula 1 είναι αθλητές ή όχι. Ηταν κάτι πολύ πιο σπάνιο για αθλητή. Μια ιδιοφυΐα. Μπορούσε να πάρει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο μισού τόνου και να το μετατρέψει σ' ένα ζωντανό πράγμα το οποίο θα ήταν ο παρτενέρ του στον επικίνδυνο χορό του. Ενα είναι βέβαιο. Για όλους εμάς, που τον γνωρίσαμε και μιλήσαμε μαζί του, δεν έχει φύγει. Αν μάλιστα κάποια στιγμή ακούσετε καθαρό ήχο κινητήρα από ψηλά, κάτι θα βρήκε να δοκιμάζει...».
Ο Αϊρτον Σένα γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960 στο Σάο Πάολο. Ηταν γόνος εύπορης οικογένειας και μιλούσε αρκετές ξένες γλώσσες. Το μεγάλο του πάθος ήταν το αυτοκίνητο και ως μεγαλύτερη φυσιογνωμία στον χώρο της F1 θεωρούσε τον Χουάν Μανουέλ Φάντζιο, έχοντας ως όνειρο να καταρρίψει το ρεκόρ των πέντε παγκόσμιων τίτλων του.
Οταν έφυγε από τη ζωή ήταν
μόλις 34 χρόνων. Είχε κατακτήσει τρία παγκόσμια πρωταθλήματα, αλλά είχε
προλάβει να προσφέρει στους φίλους του αθλήματος κάποιες από τις
ωραιότερες στιγμές στην ιστορία της F1.
«Οι νίκες είναι σαν ναρκωτικό. Δεν αντέχω τη 2η και την 3η θέση», είχε δηλώσει, ως απόδειξη ότι η πρωτιά κυλούσε στο αίμα του.
Το 1984 έκανε το ντεμπούτο του στη F1 με την Toleman. Πήρε τους πρώτους του βαθμούς στο γκραν πρι της Νότιας Αφρικής, ενώ στην πρώτη του εμφάνιση στο Μονακό ξεκίνησε από την 13η θέση, πέρασε σαν σταματημένους τους πολύ πιο έμπειρους αντιπάλους του, έφτασε πίσω από τον Προστ, αλλά δεν πρόλαβε να τον προσπεράσει, αφού η βροχή οδήγησε σε διακοπή τον αγώνα. Οι εμφανίσεις του δεν πέρασαν απαρατήρητες και η Lotus τού προσέφερε συμβόλαιο, το οποίο δέχτηκε αμέσως. Μόλις στον δεύτερο αγώνα του το 1985 πανηγύρισε την πρώτη του νίκη στην Πορτογαλία.
Το 1988 η McLaren τού προσέφερε τη θέση του δεύτερου πιλότου πίσω από τον Προστ. Αφού την πρώτη σεζόν έμαθε το μονοθέσιο, την επόμενη πανηγύρισε τον πρώτο του τίτλο. Ακολούθησαν άλλοι δύο και το 1993 πήρε την απόφαση να μετακομίσει στη Williams, που έδειχνε να είναι η νέα δύναμη στην F1. Οι πρώτοι αγώνες ήταν δύσκολοι, ενώ όταν άρχισε να βρίσκει τον ρυθμό του ήρθε το μοιραίο ατύχημα στην Ιμολα...
Στην συμπλήρωση των 10 χρόνων από τον θάνατό του διοργανώθηκε φιλανθρωπικός αγώνας ποδοσφαίρου, στον οποίο πήραν μέρος οι Σούμαχερ, Μπαρισέλο, Αλόνσο, Ντούγκα, Καρέκα και Ταφαρέλ. Η εθνική ομάδα της Βραζιλίας αφιέρωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, το οποίο κατέκτησε, στη μνήμη του.
Ο Ιταλός τραγουδιστής, Σέζαρε Κρεμονίνι έγραψε και τραγούδησε το 2005 το τραγούδι «Marmellata 25 », το ρεφρέν του οποίου λέει:
«Ω! Από τότε που ο Σένα δεν τρέχει πια, δεν υπάρχει Κυριακή…».
Μετά τον θάνατό του έγινε γνωστό ότι είχε δώσει πάνω από 400.000.000 δολάρια σε φτωχές οικογένειες της Βραζιλίας. Επίσης στην πατρίδα του διατηρούσε ένα ινστιτούτο, στο οποίο είχε διαθέσει 80.000.000 δολάρια, ώστε να μορφώνονται τα παιδιά, ενώ ταυτόχρονα λειτουργούσε ως κοινωνικό κέντρο που βοηθούσε ανθρώπους να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους.
Η τραγική Πρωτομαγιά του 1994 στην Ιμολα
Την Πρωτομαγιά του 1994, σχεδόν όλος ο πλανήτης παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τον Αϊρτον Σένα να μη στρίβει στην «Ταμπορέλο» της Ιμολα, να πέφτει με 217 χλμ./ώρα στον τοίχο και το μπροστινό ελαστικό της FW16 να τον κτυπάει στο κεφάλι.Δύο ώρες αργότερα ο Θεός, στον οποίο πίστευε πολύ, τον πήρε μαζί Του. Ουσιαστικά, του έκανε τη χάρη, αφού εκπλήρωσε μια από τις επιθυμίες που Του είχε ζητήσει:
«Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει την ζωή, καλύτερα να είναι μια κι' έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική καρέκλα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης. Θα καταστραφεί η ζωή μου αν ζήσω με προβλήματα».
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο θάνατος τον έψαχνε. Εκείνες τις ημέρες, όπως είπαν οι άνθρωποι του στενού του περιβάλλοντος, ήταν αγχωμένος, αφού ήταν η πρώτη του χρονιά στη Williams και ήθελε να είναι αλάνθαστος και φοβισμένος. Σοκαρίστηκε από τον τραυματισμό του Ρούμπενς Μπαρισέλο και συγκλονίστηκε από τον θάνατο του Ρόλαντ Ράτσενμπεργκερ στα δοκιμαστικά του Σαββάτου.
Ανατριχίλα φέρνουν οι δηλώσεις της συντρόφου του Σένα, Αντριάνα Γκαλιστό, η οποία, εμφανώς συγκινημένη, έλεγε τις ημέρες εκείνες στα ΜΜΕ, ότι τον είχε δει να κλαίει και να παρακαλάει ν' αναβληθεί ο αγώνας. Τελικά το σιρκουί έγινε και στον έβδομο γύρο ήρθε το μοιραίο. Ο Σένα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και στις 18.40 ώρα Ελλάδος ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Πίσω στην πίστα, από τα συντρίμμια της Williams/Renault ανέσυραν μια αυστριακή σημαία, την οποία είχε ο Βραζιλιάνος θέλοντας να αφιερώσει τη 42η νίκη του στον αδικοχαμένο, Ράτσενμπεργκερ...
Για τους λόγους που επέφεραν τον θάνατό του, έχουν χυθεί τόνοι μελανιού. Τα δικαστήρια ουδέποτε απέδωσαν δικαιοσύνη αφού δεν έκριναν ένοχο κανέναν. Η ετυμηγορία ήταν: «Ανθρώπινο λάθος». Πόσοι, όμως, το πίστεψαν;
Οι
δύο επικρατέστερες περιπτώσεις είναι πως η FW16 δεν έστριψε ποτέ, λόγω
ενός αντικειμένου που χτύπησε και η δεύτερη, ότι έσπασε η βάση του
τιμονιού. Στην πρώτη, στις έρευνες που ακολούθησαν του ατυχήματος
εντοπίστηκε ένα αντικείμενο λίγο πριν από τη στροφή Ταμπουρέλο, το οποίο
ο Σένα πάτησε με το μονοθέσιό του. Το κομμάτι αυτό λέγεται πως
προκάλεσε κάποια ζημιά στη FW16, με αποτέλεσμα ο Βραζιλιάνος να χάσει τον
έλεγχό της και να βρεθεί εκτός πίστας. Αργότερα οι έρευνες απέδειξαν
πως το μικρό αντικείμενο ήταν κομμάτι από το μονοθέσιο του Λέτο.
Ωστόσο, ο Σένα ήταν έμπειρος πιλότος και, αν καταλάβαινε ότι κάποιο αντικείμενο χάλαγε την ισορροπία του μονοθεσίου, είχε την ικανότητα να διορθώσει όσο γινόταν την πορεία του και να μην καταλήξει στον τοίχο, χωρίς να στρίψει έστω για λίγα εκατοστά.
Η δεύτερη περίπτωση είναι και η επικρατέστερη. Στις εικόνες που διαδέχθηκαν το ατύχημα, και ενώ οι γιατροί προσπαθούσαν να σώσουν τη ζωή του, το τιμόνι εντοπίζεται έξω από το μονοθέσιο. Εγινε επεξεργασία στις φωτογραφίες και παρατηρήθηκε πως η κολώνα του τιμονιού δεν ήταν ίδια σε όλο της το μήκος.
Το incar (εντός του αυτοκινήτου) βίντεο, από την πλευρά του, που έδωσε στις αρχές η Williams, σταματάει 1,4 δευτερόλεπτα πριν από τη σύγκρουση! Ωστόσο, φαίνονται δύο σημεία που είναι σημαδεμένα. Η πράσινη γραμμή δείχνει ένα κίτρινο πλήκτρο στο τιμόνι που απέχει από το κέντρο του 83 χιλιοστά, ενώ η κόκκινη βρίσκεται πιο χαμηλά και απέχει 55 χιλιοστά από το κέντρο του τιμονιού. Εν ολίγοις, το τιμόνι έχει κουνηθεί κατά 28 χιλιοστά, κάτι απίθανο. Το βίντεο αυτό αποκαλύπτει πως το τιμόνι έσπασε πριν από τη σύγκρουση. Ο Σένα στα τελευταία δευτερόλεπτα προσπάθησε να στρίψει, αλλά οι τροχοί δεν υπάκουσαν.
Στο δικαστήριο οι μαρτυρίες των άλλων πιλότων μετά την παρακολούθηση του βίντεο ήταν κατηγορηματικές:
«Ο Σένα πέθανε από λάθος τής Williams».
Οι δικαστές ζήτησαν το μαύρο κουτί για να διαλευκάνουν την υπόθεση. Δυστυχώς, όπως είπαν οι άνθρωποι της ομάδας, ήταν κατεστραμμένο...
*Δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» στις 2 Οκτωβρίου 2010.
Του Δημήτρη Λουκάκη
«Οδηγούσα γρηγορότερα και γρηγορότερα. Μία στροφή μετά την άλλη ήμουν γρηγορότερος και γρηγορότερος. Συνέχιζα να αυξάνω ταχύτητα. Ξαφνικά, κατάλαβα ότι ήμουν δύο ολόκληρα δευτερόλεπτα πιο γρήγορος από τους υπόλοιπους, ακόμη και από τον ομόσταβλό μου, που οδηγούσε το ίδιο αυτοκίνητο. Συνειδητοποίησα ότι δεν οδηγούσα με λογική σκέψη, αλλά με το ένστικτο. Τρομοκρατήθηκα», είχε δηλώσει ο Αϊρτον Σένα μετά το γκραν πρι του Μονακό το 1988. Και ήταν όλα αλήθεια! Ο Βραζιλιάνος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πιλότους που έχει βγάλει η F1. Ηταν ένας μύθος!
Ο,τι και να γράψει κανείς για τον Σένα θα είναι λίγο. Ηταν ένας άνθρωπος που είχε μόνο φίλους και θαυμαστές. Στη Βραζιλία ήταν πιο αγαπητός ακόμη και από τον Πελέ. Αλλωστε, η F1 είναι το δεύτερο πιο αγαπητό άθλημα, μετά το ποδόσφαιρο. Ωστόσο και το ίδιο το σπορ χρωστάει ένα μεγάλο μέρος από τη δημοσιότητα που έχει πάρει, στον Σένα. Ηταν από τους τελευταίους που επάνω του μετρούσε το ταλέντο και όχι ο καλύτερος εξοπλισμός της εταιρείας.
Το ταλέντο του Βραζιλιάνου απεικονίζεται με τον καλύτερο τρόπο στην αναφορά που έκανε στο πρόσωπό του το αμερικανικό περιοδικό «Sports Illustrated», την εβδομάδα του θανάτου του:
«Ο Σένα ξεπέρασε το βαρετό θέμα συζήτησης αν οι πιλότοι της Formula 1 είναι αθλητές ή όχι. Ηταν κάτι πολύ πιο σπάνιο για αθλητή. Μια ιδιοφυΐα. Μπορούσε να πάρει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο μισού τόνου και να το μετατρέψει σ' ένα ζωντανό πράγμα το οποίο θα ήταν ο παρτενέρ του στον επικίνδυνο χορό του. Ενα είναι βέβαιο. Για όλους εμάς, που τον γνωρίσαμε και μιλήσαμε μαζί του, δεν έχει φύγει. Αν μάλιστα κάποια στιγμή ακούσετε καθαρό ήχο κινητήρα από ψηλά, κάτι θα βρήκε να δοκιμάζει...».
Ο Αϊρτον Σένα γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1960 στο Σάο Πάολο. Ηταν γόνος εύπορης οικογένειας και μιλούσε αρκετές ξένες γλώσσες. Το μεγάλο του πάθος ήταν το αυτοκίνητο και ως μεγαλύτερη φυσιογνωμία στον χώρο της F1 θεωρούσε τον Χουάν Μανουέλ Φάντζιο, έχοντας ως όνειρο να καταρρίψει το ρεκόρ των πέντε παγκόσμιων τίτλων του.
«Οι νίκες είναι σαν ναρκωτικό. Δεν αντέχω τη 2η και την 3η θέση», είχε δηλώσει, ως απόδειξη ότι η πρωτιά κυλούσε στο αίμα του.
Το 1984 έκανε το ντεμπούτο του στη F1 με την Toleman. Πήρε τους πρώτους του βαθμούς στο γκραν πρι της Νότιας Αφρικής, ενώ στην πρώτη του εμφάνιση στο Μονακό ξεκίνησε από την 13η θέση, πέρασε σαν σταματημένους τους πολύ πιο έμπειρους αντιπάλους του, έφτασε πίσω από τον Προστ, αλλά δεν πρόλαβε να τον προσπεράσει, αφού η βροχή οδήγησε σε διακοπή τον αγώνα. Οι εμφανίσεις του δεν πέρασαν απαρατήρητες και η Lotus τού προσέφερε συμβόλαιο, το οποίο δέχτηκε αμέσως. Μόλις στον δεύτερο αγώνα του το 1985 πανηγύρισε την πρώτη του νίκη στην Πορτογαλία.
Το 1988 η McLaren τού προσέφερε τη θέση του δεύτερου πιλότου πίσω από τον Προστ. Αφού την πρώτη σεζόν έμαθε το μονοθέσιο, την επόμενη πανηγύρισε τον πρώτο του τίτλο. Ακολούθησαν άλλοι δύο και το 1993 πήρε την απόφαση να μετακομίσει στη Williams, που έδειχνε να είναι η νέα δύναμη στην F1. Οι πρώτοι αγώνες ήταν δύσκολοι, ενώ όταν άρχισε να βρίσκει τον ρυθμό του ήρθε το μοιραίο ατύχημα στην Ιμολα...
Στην συμπλήρωση των 10 χρόνων από τον θάνατό του διοργανώθηκε φιλανθρωπικός αγώνας ποδοσφαίρου, στον οποίο πήραν μέρος οι Σούμαχερ, Μπαρισέλο, Αλόνσο, Ντούγκα, Καρέκα και Ταφαρέλ. Η εθνική ομάδα της Βραζιλίας αφιέρωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, το οποίο κατέκτησε, στη μνήμη του.
Ο Ιταλός τραγουδιστής, Σέζαρε Κρεμονίνι έγραψε και τραγούδησε το 2005 το τραγούδι «Marmellata 25 », το ρεφρέν του οποίου λέει:
«Ω! Από τότε που ο Σένα δεν τρέχει πια, δεν υπάρχει Κυριακή…».
Μετά τον θάνατό του έγινε γνωστό ότι είχε δώσει πάνω από 400.000.000 δολάρια σε φτωχές οικογένειες της Βραζιλίας. Επίσης στην πατρίδα του διατηρούσε ένα ινστιτούτο, στο οποίο είχε διαθέσει 80.000.000 δολάρια, ώστε να μορφώνονται τα παιδιά, ενώ ταυτόχρονα λειτουργούσε ως κοινωνικό κέντρο που βοηθούσε ανθρώπους να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους.
Η τραγική Πρωτομαγιά του 1994 στην Ιμολα
Την Πρωτομαγιά του 1994, σχεδόν όλος ο πλανήτης παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα τον Αϊρτον Σένα να μη στρίβει στην «Ταμπορέλο» της Ιμολα, να πέφτει με 217 χλμ./ώρα στον τοίχο και το μπροστινό ελαστικό της FW16 να τον κτυπάει στο κεφάλι.Δύο ώρες αργότερα ο Θεός, στον οποίο πίστευε πολύ, τον πήρε μαζί Του. Ουσιαστικά, του έκανε τη χάρη, αφού εκπλήρωσε μια από τις επιθυμίες που Του είχε ζητήσει:
«Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει την ζωή, καλύτερα να είναι μια κι' έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική καρέκλα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης. Θα καταστραφεί η ζωή μου αν ζήσω με προβλήματα».
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο θάνατος τον έψαχνε. Εκείνες τις ημέρες, όπως είπαν οι άνθρωποι του στενού του περιβάλλοντος, ήταν αγχωμένος, αφού ήταν η πρώτη του χρονιά στη Williams και ήθελε να είναι αλάνθαστος και φοβισμένος. Σοκαρίστηκε από τον τραυματισμό του Ρούμπενς Μπαρισέλο και συγκλονίστηκε από τον θάνατο του Ρόλαντ Ράτσενμπεργκερ στα δοκιμαστικά του Σαββάτου.
Ανατριχίλα φέρνουν οι δηλώσεις της συντρόφου του Σένα, Αντριάνα Γκαλιστό, η οποία, εμφανώς συγκινημένη, έλεγε τις ημέρες εκείνες στα ΜΜΕ, ότι τον είχε δει να κλαίει και να παρακαλάει ν' αναβληθεί ο αγώνας. Τελικά το σιρκουί έγινε και στον έβδομο γύρο ήρθε το μοιραίο. Ο Σένα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και στις 18.40 ώρα Ελλάδος ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Πίσω στην πίστα, από τα συντρίμμια της Williams/Renault ανέσυραν μια αυστριακή σημαία, την οποία είχε ο Βραζιλιάνος θέλοντας να αφιερώσει τη 42η νίκη του στον αδικοχαμένο, Ράτσενμπεργκερ...
Για τους λόγους που επέφεραν τον θάνατό του, έχουν χυθεί τόνοι μελανιού. Τα δικαστήρια ουδέποτε απέδωσαν δικαιοσύνη αφού δεν έκριναν ένοχο κανέναν. Η ετυμηγορία ήταν: «Ανθρώπινο λάθος». Πόσοι, όμως, το πίστεψαν;
Ωστόσο, ο Σένα ήταν έμπειρος πιλότος και, αν καταλάβαινε ότι κάποιο αντικείμενο χάλαγε την ισορροπία του μονοθεσίου, είχε την ικανότητα να διορθώσει όσο γινόταν την πορεία του και να μην καταλήξει στον τοίχο, χωρίς να στρίψει έστω για λίγα εκατοστά.
Η δεύτερη περίπτωση είναι και η επικρατέστερη. Στις εικόνες που διαδέχθηκαν το ατύχημα, και ενώ οι γιατροί προσπαθούσαν να σώσουν τη ζωή του, το τιμόνι εντοπίζεται έξω από το μονοθέσιο. Εγινε επεξεργασία στις φωτογραφίες και παρατηρήθηκε πως η κολώνα του τιμονιού δεν ήταν ίδια σε όλο της το μήκος.
Το incar (εντός του αυτοκινήτου) βίντεο, από την πλευρά του, που έδωσε στις αρχές η Williams, σταματάει 1,4 δευτερόλεπτα πριν από τη σύγκρουση! Ωστόσο, φαίνονται δύο σημεία που είναι σημαδεμένα. Η πράσινη γραμμή δείχνει ένα κίτρινο πλήκτρο στο τιμόνι που απέχει από το κέντρο του 83 χιλιοστά, ενώ η κόκκινη βρίσκεται πιο χαμηλά και απέχει 55 χιλιοστά από το κέντρο του τιμονιού. Εν ολίγοις, το τιμόνι έχει κουνηθεί κατά 28 χιλιοστά, κάτι απίθανο. Το βίντεο αυτό αποκαλύπτει πως το τιμόνι έσπασε πριν από τη σύγκρουση. Ο Σένα στα τελευταία δευτερόλεπτα προσπάθησε να στρίψει, αλλά οι τροχοί δεν υπάκουσαν.
Στο δικαστήριο οι μαρτυρίες των άλλων πιλότων μετά την παρακολούθηση του βίντεο ήταν κατηγορηματικές:
«Ο Σένα πέθανε από λάθος τής Williams».
Οι δικαστές ζήτησαν το μαύρο κουτί για να διαλευκάνουν την υπόθεση. Δυστυχώς, όπως είπαν οι άνθρωποι της ομάδας, ήταν κατεστραμμένο...
*Δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» στις 2 Οκτωβρίου 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου