Από αριστερά οι Κ. Παπαγεωργίου, Κ Κρεάνγκα, Κ. Βατσακλής, Παν. Γκιώνης, Αν. Ρηνιώτης |
Ας θυμίσουμε τι είχε δηλώσει προ ολίγων ημερών ο κ. Κολυμπάδης, αναφερόμενος στις επιτυχίες των Ελλήνων:
«Ευχαριστώ τον κύριο Ανδριανό και την κυρία Γιαννακίδου (σημείωση μπλογκ: Γενική Γραμματέας Αθλητισμού) για την πλουσιοπάροχη επιχορήγηση της ομοσπονδίας. Τους έχω πολύ μεγάλη υποχρέωση. Είχαν ζητήσει στοιχεία από τις ομοσπονδίες και λίγες ώρες πριν λήξει η προθεσμία για την υποβολή τους, ανακοίνωσαν τις επιχορηγήσεις! Επρόκειτο να πάρουμε φέτος 168 χιλιάδες επιπλέον, μετά τις γνωστές δεσμεύσεις του αποχωρήσαντα, κ, Ιωαννίδη και τελικά παίρνουμε 75. Η επιχορήγησή μας φτάνει τις 275 χιλιάδες…Δεν πειράζει…Το άθλημα θα εξακολουθήσει να κάνει περήφανο τον κόσμο του».
Να δούμε και τί δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο Γκιώνης, που κατέκτησε το χάλκινο ατομικό μετάλλιο:
«Ελπίζω αυτά τα μετάλλια ν’ αλλάξουν κάποια πράγματα ώστε να μπορεί και η ομοσπονδία να βοηθήσει περισσότερο γενικά το άθλημα».
Πρέπει να επισημάνουμε και κάτι που είπε για τον ημιτελικό, στον οποίο ηττήθη: «Δεν ένιωθα να έχω τις απαραίτητες δυνάμεις και μοιραία δεν ήταν καλή και η αυτοσυγκέντρωσή μου. Ημουν πιασμένος από το πρωί χαμηλά στα πόδια, όπως και στους τετρακέφαλους».
Ας δούμε, τέλος, κάτι που τόνισε ο προπονητής, Κώστας Βατσακλής, σχετικά με την έλλειψη φυσικοθεραπευτή:
«Δεν είχαμε την απαραίτητη
υποστήριξη σε αυτό το κομμάτι κι έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Ο Παναγιώτης
είχε πιασίματα και δεν είχαμε φυσικοθεραπευτή να τον
βοηθήσει. Στον ημιτελικό φάνηκε κυρίως ότι χρειαζόταν πολύ η παρουσία φυσικοθεραπευτή».
Θα πάνε, λοιπόν, όλοι σήμερα στον υφυπουργό και τα
πάντα θα είναι ωραία και καλά; Ή θα τολμήσουν, επιτέλους, όχι απλώς να του
αναφέρουν τα προβλήματα, αλλά ν’ αρνηθούν να παραλάβουν τ’ αναμνηστικά (αν τους
απονεμηθούν τέτοια) και να φωτογραφηθούν με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης, υπογραμμίζοντας στους δημοσιογράφους, γιατί προβαίνουν
στην συγκεκριμένη ενέργεια; Θα κάνουν κάποιοι την αρχή;Με την ευκαιρία παραθέτουμε αποσπάσματα από το κείμενό μας, «Αγάδες και ραγιάδες», που δημοσιεύθηκε στο μπλογκ στις 6 Σεπτεμβρίου 2013:
«"Ας παύσουμε να είμαστε ραγιάδες", γράφαμε στις 30 Ιουλίου, με αφορμή σχόλιο της αναγνώστριας, Αννας Μάινα, η οποία αναφερόταν στην ΜΗ αντίδραση των παραγόντων του αθλητισμού στο, φασιστικώ τω τρόπω, κλείσιμο της ΕΡΤ και τις συνέπειες που αυτό θα είχε στην προβολή του αθλητισμού. Στο χθεσινό μας κείμενο (σημείωση: 5 Σεπτεμβρίου) αναφερθήκαμε διεξοδικά στο θέμα της μη προβολής σημαντικών επιτυχιών Ελλήνων σε παγκόσμια πρωταθλήματα ανδρών – γυναικών. Δεν λησμονήσαμε, φυσικά, τις επιτυχίες του υγρού στίβου σε νεανικά πρωταθλήματα κόσμου. …Πώς, όμως, συνδέουμε τα μετάλλια του υγρού στίβου με τον ραγιαδισμό που επιδεικνύουν οι άνθρωποι του αθλητισμού; Απλούστατα, με την επίσκεψη, την οποία πραγματοποίησαν στον υπουργό Πολιτισμού, Πάνο Παναγιωτόπουλο και στον υφυπουργό Αθλητισμού, Γιάννη Ανδριανό οι αθλήτριες και οι προπονητές τής εθνική πόλο νέων γυναικών. Ο υπουργός βρήκε την ευκαιρία να πει διάφορα ανούσια λόγια, να κάνει διαπιστώσεις, περί των κλειστών κολυμβητηρίων και της έλλειψης πόρων, να προβεί και στην σχετική κομματική προπαγάνδα και να φωτογραφηθεί, λέγοντας πως… δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός...
Ο Γκιώνης πανηγυρίζων. |
Ωραία όλα αυτά. Για το τι θα κάνει, όμως, η Πολιτεία, λέξη.
Γι’ αυτό, λοιπόν, αναδημοσιεύουμε το κείμενο της 30ης Ιουλίου. Ισχύει απολύτως:
"Δεν θα πάψω ν' αναρωτιέμαι: Πού είναι οι ομοσπονδίες της κολύμβησης και του στίβου; Πού είναι οι αθλητές; Πού είναι οι προπονητές; Πού είναι οι παράγοντες; Θα έπρεπε να είναι στα "κάγκελα" όλοι αυτοί, να διαμαρτύρονται. Οχι να επισκέπτονται τον υφυπουργό Αθλητισμού, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, παρέχοντας την μοναδική ευκαιρία στους "αρμόδιους" της κακιάς ώρας, ν' αναμασάνε όλα εκείνα τα κοινότυπα και υποκριτικά. Εκείνα, όπου υποδεχόμαστε, χαιρετάμε, χαμογελάμε, συγχαίρουμε, ευχαριστούμε, φωτογραφιζόμαστε και τελικά αποχωρούμε ικανοποιημένοι και πάμε για τα επόμενα. Ανατρίχιασα, αλλά όχι από συγκίνηση".
Αιχμηρότατο το κείμενο της Αννας Μάινα, το οποίο δημοσίευσε στα σχόλια του θέματός μας, "Αναπάντητα ερωτήματα για την ΕΡΤ - Λύση το EUROSPORT"».
Επανερχόμαστε στο τώρα, στον
Οκτώβριο, επιλέγοντας το κείμενο με απόσπασμα από το άρθρο της 30ης
Ιουλίου, υπό τον τίτλο «Ας παύσουμε να είμαστε ραγιάδες».
«Κάποτε κάποιοι πρέπει ν'
αντιδράσουν δημοσίως. Οχι μόνο μιλώντας μεταξύ τους ή στον στενό τους κύκλο,
οικογενειακό, φιλικό, αθλητικό, επαγγελματικό. Ας παύσουμε να είμαστε
ραγιάδες...».
Θα παύσουμε; Θα περάσουμε, επιτέλους, από τα λόγια στις πράξεις; Ισως φανεί απόψε...
ΥΓ: Ρωτήσαμε τον Μανώλη Κολυμπάδη (φωτογραφία), αν έθεσε το πρόβλημα στον υφυπουργό ή πήγαν, τιμήθηκαν, χαμογέλασαν, άκουσαν ό,τι τους είπε, απάντησαν τα τυπικά κι έφυγαν. Με διαβεβαίωσε ότι του είπαν αυτά που έπρεπε. Το ίδιο μας διαβεβαίωσε και ο Κώστας Βατσακλής. Κάτι είναι και τούτο. Αλλά, κατά την άποψή μου, δεν ήταν αυτό που έπρεπε να κάνουν. Αν κάποιος δεν φθάσει στ' άκρα, αν δεν τολμήσει να ξεπεράσει, αυτά που πολλοί θεωρούν "εσκαμμένα", και την συμβατική συμπεριφορά, τότε δεν θ' αλλάξει το παραμικρό. Επαναλαμβάνω, κάποιος, κάποτε, πρέπει να κάνει την αρχή. Φοβούμαι πως χάθηκε άλλη μία ευκαιρία. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας...
ΥΓ: Ρωτήσαμε τον Μανώλη Κολυμπάδη (φωτογραφία), αν έθεσε το πρόβλημα στον υφυπουργό ή πήγαν, τιμήθηκαν, χαμογέλασαν, άκουσαν ό,τι τους είπε, απάντησαν τα τυπικά κι έφυγαν. Με διαβεβαίωσε ότι του είπαν αυτά που έπρεπε. Το ίδιο μας διαβεβαίωσε και ο Κώστας Βατσακλής. Κάτι είναι και τούτο. Αλλά, κατά την άποψή μου, δεν ήταν αυτό που έπρεπε να κάνουν. Αν κάποιος δεν φθάσει στ' άκρα, αν δεν τολμήσει να ξεπεράσει, αυτά που πολλοί θεωρούν "εσκαμμένα", και την συμβατική συμπεριφορά, τότε δεν θ' αλλάξει το παραμικρό. Επαναλαμβάνω, κάποιος, κάποτε, πρέπει να κάνει την αρχή. Φοβούμαι πως χάθηκε άλλη μία ευκαιρία. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου