Ο μικρόσωμος... γίγαντας της πισίνας

Ο Μανουέλ Εστιάρτε, ο θεωρούμενος κορυφαίος πολίστας όλων των εποχών, οδήγησε την Ισπανία στην κορυφή του κόσμου Του Ν. Α. Κωνσταντόπουλου «Μικρός το δέμας» (1,78 μ. ύψος, 62 κιλά βάρος), τον πρώτο καιρό δεν «γέμιζε το μάτι» στους αντιπάλους του. Σε αθλητές, που, κατά μέσο όρο, έχουν ύψος 1,90 μ. (και βάλε) και βάρος τουλάχιστον 90 κιλά. Εως ότου έμπαινε στο νερό. Τότε ο Μανουέλ (Μανέλ, όπως τον προφέρουν στα καταλωνικά) Εστιάρτε (Μανέλ Εστιάρτε υ Ντουοκαστέγια, είναι το πλήρες όνομά του) μεταμορφωνόταν σε γίγαντα της υδατοσφαίρισης. Ο γεννημένος το 1961 στη Μανρέσα, κοντά στη Βαρκελώνη, πολίστας, ήταν αυτός που μαζί με τον «Πέπε» Μπρασκό Κάτα -τον επίσης Καταλανό, προπονητή, που για κάποια χρόνια οδήγησε με επιτυχία την εθνική ομάδα της Ελλάδος (πήραν 8η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984), αλλά και τον ΝΟ Βουλιαγμένης- πρωτοστάτησαν στην εκτόξευση του ισπανικού πόλο προς την κορυφή του κόσμου. Θρύλος της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης, από πολλούς θεωρείται ότι είναι ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών. Το απολύτως βέβαιο είναι πως έχει μετάσχει σε έξι Ολυμπιακούς Αγώνες, περισσότερους από κάθε άλλον πολίστα. Ο Μανέλ απέδειξε ότι το μέγεθος, ο όγκος, το βάρος του σώματος δεν έχουν τη μεγαλύτερη σημασία. Αυτό που «μετράει» περισσότερο είναι το «βάρος» της καρδιάς και το μυαλό. Οι εμπνεύσεις του Εστιάρτε ήταν αστείρευτες. Με «όπλα» το μυαλό, αλλά και την ταχύτητά του, ήταν η αιχμή του δόρατος στις εθνικές ομάδες της Ισπανίας από το 1980 ώς και το 2000. Αγωνίσθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα στα 16 του και το 1980 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας, οδηγώντας την Ισπανία στην 4η θέση. Το ίδιο πέτυχε τέσσερα χρόνια αργότερα -με ρεκόρ στα γκολ (34) - στο Λος Αντζελες, όπου η Ισπανία ήταν ξανά 4η. Ηταν πρώτος σκόρερ και το 1988, στη Σεούλ, αν και η ομάδα του έπεσε στην 6η θέση. Τέσσερα χρόνια μετά, στη Βαρκελώνη, ο Μανέλ έγινε εθνικός ήρωας, οδηγώντας την εθνική ομάδα για πρώτη φορά στο βάθρο των νικητών. Ομως, το ότι αναδείχθηκε πάλι πρώτος σκόρερ δεν μετρίασε την πικρία του για τον τρόπο με τον οποίο χάθηκε το χρυσό μετάλλιο. Με 42΄΄ ν’ απομένουν για τη λήξη του συναρπαστικού τελικού, ο Εστιάρτε, με πέναλτι, δίνει την πρωτοπορία στην Ισπανία. Αλλά η Ιταλία ισοφαρίζει σε εννέα δευτερόλεπτα και παίρνει τον τίτλο στην παράταση. Μετά τέσσερα έτη έφθασε η στιγμή, που, όπως ο ίδιος είπε, ονειρευόταν σε όλη του τη ζωή. Στον τελικό των Ολυμπιακών της Ατλάντα, η Ισπανία νικά την Κροατία με 7-5. Ο Εστιάρτε ανεβαίνει στην κορυφή του Ολύμπου, χωρίς να αναδειχθεί κορυφαίος σκόρερ. Η τελευταία του εμφάνιση σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2000, στο Σίδνεϊ, είχε την ίδια κατάληξη με την αρχική του: 4η θέση η Ισπανία, πρώτος σκόρερ ο ίδιος. Συνολικά στους Ολυμπιακούς πέτυχε 127 γκολ και είναι ο κορυφαίος σκόρερ του θεσμού. «Είχα την τιμή να μετάσχω σε έξι Ολυμπιακούς Αγώνες. Και κάθε φορά αισθανόμουν συναισθήματα που είναι δύσκολο να περιγραφούν. Από την πρώτη φορά, που ήμουν νεαρός, ώς εκείνη στην οποία νίκησα και ώς την τελευταία, που είχα την τιμή να είμαι ο σημαιοφόρος της Ισπανίας», δήλωσε. Με την εθνική Ισπανίας, με την οποία αγωνίστηκε 578 φορές, κατέκτησε το χρυσό παγκόσμιο μετάλλιο το 1998 και το ασημένιο το 1991 και το 1994 και το ασημένιο ευρωπαϊκό το 1991 και το χάλκινο το 1983 και το 1993. Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση το 2000, διετέλεσε ώς το 2004 μέλος της Επιτροπής Αθλητών της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Στις 23 Ιουλίου 2008 ανακοινώθηκε, ότι ο Εστιάρτε ανέλαβε μια σημαντική θέση στην αγαπημένη του ποδοσφαιρική ομάδα της Μπαρτσελόνα. Εγινε υπεύθυνος Εξωτερικών Σχέσεων του συλλόγου. Αδελφή του Μανουέλ είναι η Ρόσα Εστιάρτε, που το 1976, στα 17 της, πήρε μέρος ως κολυμβήτρια στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ. *Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» στις 28 Αυγούστου 2010. *Στην θέση του υπεύθυνου Εξωτερικών Σχέσεων της Μπαρτσελόνα έμεινε έως και το 2012. Οσο, δηλαδή, προπονητής στην ομάδα ήταν ο Πεπ Γκουαρντιόλα. Από τον Καλοκαίρι του 2013, οπότε ο τελευταίος ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Μπάγερν Μονάχου, ο Εστιάρτε έχει στον βαυαρικό σύλλογο τα καθήκοντα που είχε στον καταλανικό.