Squadristi, Freikorps και "Χρυσή Αυγή"

Μέλη των σκουαντρίστι χαιρετούν φαιστικά.

Η ιστορία μάς έχει διδάξει τη φυσιογνωμία και το ρόλο αντίστοιχων (σημείωση μπλογκ: Αναφέρεται στην "Χρυσή Αυγή") πολιτικών μορφωμάτων. Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου εμφανίστηκαν ως squadristi (σκουαντρίστι = τάγματα) στην Ιταλία του Μουσολίνι και ως freikorps (φράικορπς = ελεύθερο σώμα) στη Γερμανία. Αμφότεροι οι σχηματισμοί αυτοί αποτελούνταν από παραστρατιωτικές ομάδες, ανθρώπους του υποκόσμου και περιθωριακά στοιχεία. Ο ρόλος και ο στόχος κοινός: να δημιουργηθεί ένα ισχυρό ανάχωμα και εμπόδιο στη ριζοσπαστικοποίηση των μεγάλων μαζών του πληθυσμού.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην περίοδο 1918-1939, τα μεγαλύτερα -εκτός Σοβιετικής Ενώσεως- κομμουνιστικά κινήματα βρίσκονταν σε αυτές τις δύο χώρες. Επίσης δεν είναι τυχαίο το ότι, με το τέλος του πρώτου μεγάλου πολέμου (Α' Παγκόσμιος Πόλεμος), οι δύο πρώην σύμμαχοι ήταν οι μεγάλοι χαμένοι μεταξύ των Ευρωπαίων. Η φτώχεια, η ανεργία αλλά και η απογοήτευση από την αδυναμία των πολιτικών της εποχής να προσφέρουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, έδωσαν ώθηση και τελικά οδήγησαν στην εξουσία αυτούς τους ακροδεξιούς σχηματισμούς. 

Δεν προσπαθώ να κάνω μαθήματα ιστορίας. Με μια πρώτη "ανάγνωση", τα κοινά σημεία με την κατάσταση στην Ελλάδα των μνημονίων είναι αρκετά. Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι μόνο η άνοδος της ακροδεξιάς στη χώρα μας, αλλά και το γεγονός ότι με τα συνεχόμενα λάθη (;) της κυβέρνησης, η "Χρυσή Αυγή" εμφανίζεται στα μάτια χιλιάδων συμπολιτών μας σαν "αντισυστημικός" πολιτικός σχηματισμός. Και κατά την ταπεινή μου άποψη, σε περίπτωση που υπάρξουν νέες εκλογές, τα λάθη αυτά θ' αποβούν μοιραία... 
Θα συμφωνήσω με τα γραφόμενα της κας Μάινα.

Αφίσα για "φράικορπς".

Οπωσδήποτε ο φασισμός δεν μπορεί ν' αντιμετωπισθεί με φυλακίσεις, γιατί, όσο κι' αν δεν αρέσει σε κάποιους από εμάς, είναι ιδέα γι' αυτούς που τον ενστερνίζονται. Και κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να πιστεύει σε ό,τι θέλει. Αυτή είναι και η βασική αρχή της κοινωνίας των ανθρώπων. Η καθαρή σκέψη και η ψυχραιμία είναι οπωσδήποτε στοιχεία τα οποία θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού. Ο φασισμός, όσο φιλολαϊκός κι αν αυτοπροβάλλεται, δε θα αργήσει να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο. Μόνο που η αποδόμησή του στα μάτια της κοινωνίας πρέπει να γίνει ταυτόχρονα με την αντίστοιχη του πολιτικού status quo, το οποίο ευθύνεται πολλάκις για τη σημερινή κατάσταση.
Οι συμπολίτες μας πρέπει να αποφασίσουν, τελικά, τί είδους πολιτική και πολιτικούς θέλουν να έχουν. Ο δρόμος προβλέπεται μακρύς και δύσκολος, αλλά δεν πρέπει να χαθεί η ελπίδα...

* Σχόλιο του Νίκου G, γραμμένο με αφορμή το κείμενο της Αννας Μάινα, υπό τον τίτλο "Ο Ανθρωπισμός, αντιστάθμισμα στον φασισμό" (30 Σεπτεμβρίου 1913). Ο Νίκος G είναι ασφαλιστικός σύμβουλος. Εχει σπουδάσει Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, στην σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών.