Του Γιάννη Κουκουλά
Μia εβδομάδα με δύο πολύ καλά αποτελέσματα για τους
εκπροσώπους μας στα ευρωπαϊκά κύπελλα ήταν αυτή. Η ισοπαλία -που όσο κι αν
ακούγεται περίεργο σε κάποιον που δεν παρακολούθησε το παιχνίδι του Ολυμπιακού
στην Λισαβόνα, τον αδικεί- και η νίκη του ΠΑΟΚ στην Θεσσαλονίκη, εκτός από
«βήματα» προς την πρόκριση, έδωσαν και πολύτιμους βαθμούς που μπήκαν στο
σακούλι. Η 12η θέση, με ό,τι θετικό από αυτήν συνεπάγεται, δεν είναι πλέον
όνειρο απατηλό.
Οι… επόμενες μέρες, λοιπόν, φαίνεται πως είναι ευνοϊκές και
για τους δύο. Αρκεί να μην κρυφτούν πίσω από τις επιτυχίες τους και να
κοιτάξουν να διορθώσουν τα όποια αρνητικά υπήρξαν. Όχι τόσο στον Ολυμπιακό,
αλλά στον ΠΑΟΚ. Απλά ο Μίτσελ θα πρέπει να κατάλαβε πως στην Ευρώπη δεν μπορεί
να παίζει με δίδυμο Σαβιόλα – Μήτρογλου. Το ότι πέτυχε τρία γκολ στις
Βρυξέλλες, δεν αποδεικνύει το αντίθετο. Διότι μόνο από τύχη και την ικανότητα
του Ρομπέρτο δεν παραβιάστηκε η εστία του. Και μάλιστα από μία ομάδα, που
δέχτηκε πέντε γκολ, από την Παρί Σεν Ζερμέν στον αμέσως επόμενο αγώνα της.
Αντιθέτως, από την πολύ καλύτερη Μπενφίκα, οι κίνδυνοι που
αντιμετώπισε ήταν σαφώς λιγότεροι και αυτοί από στημένες μπάλες. Οπως και το
γκολ που δέχτηκε. Το ότι είναι απαραίτητοι οι τρεις χαφ, δύο εκ των οποίων αμυντικοί,
πρέπει να το λάβει, πλέον, σοβαρά υπόψη του. Αρκεί φυσικά, ο Τσόρι, να μην τον
διαψεύσει, για την εμπιστοσύνη που του έδειξε.
Το παιχνίδι της 5ης Νοεμβρίου, με την Μπενφίκα
στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» θα είναι τελείως διαφορετικό, από αυτό της Τετάρτης.
Κι αν όλοι στον Ολυμπιακό δεν παραμείνουν προσγειωμένοι και τους παρασύρει ο
ενθουσιασμός από το 1-1, τότε μπορεί να βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Η
Μπενφίκα θα έρθει να παίξει «όλα ή τίποτα». Και είναι ομάδα που έχει τους
παίκτες να πάρουν το αποτέλεσμα που θέλουν όταν βρίσκονται με την πλάτη στον
τοίχο και τους δοθεί η ευκαιρία από τον αντίπαλο.
Στον ΠΑΟΚ, η υπόθεση «πρόκριση» έχει ξεκαθαρίσει ουσιαστικά.
Μένει το… κυνήγι της πρώτης θέσης. Κι αυτή είναι μέσα στις δυνατότητες της
ομάδας. Αρκεί ο Χουμπ Στέφενς να βρει λύσεις σε όλο το αμυντικό πρόβλημα που
έχει η ομάδα του. Ειδικά στο κέντρο. Οποιος αντίπαλος, πιστέψει πως μπορεί να
πετύχει γκολ, το κάνει. Οταν ομάδα όπως η Μακάμπι Χάιφα, εκτός από τα δύο
τέρματα, ανάγκασε τον Χακόμπο να κάνει την αγωνιστική του υπέρβαση, γίνεται
αντιληπτό, πόσους κινδύνους αντιμετώπισε ο ΠΑΟΚ.
Σίγουρα, η απουσία του Κάτσε είναι αισθητή, αφού ο Τζιώλης
δεν έχει την γρήγορη επιστροφή, αφήνοντας εκτεθειμένους τους δύο κεντρικούς
αμυντικούς. Οπου εκεί υπάρχει άλλο ένα μεγάλο πρόβλημα, που ακούει στο όνομα
Κατσουράνης. Παίζει μεν σε μία θέση όπου δεν χρειάζονται πολλές ανάσες, αλλά και
έτσι ο διεθνής ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός
δύσκολου αγώνα. Το πρόβλημα φάνηκε από τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, στον οποίο
ο Μπεργκ σκόραρε σαν να μην είχε αντίπαλο. Και, φυσικά, οι αδυναμίες
αποδείχτηκαν και με την Μακάμπι Χάιφα.
Γι αυτό και είναι κάτι
περισσότερο από απαραίτητο, ν’ «ανακατέψει την τράπουλα» ο Στέφενς. Δεν
μπορώ να ξέρω γιατί επιμένει στον Κατσουράνη. Αν συνεχίσει να το κάνει, θα
πρέπει να του πει κάποιος πως δεν θα έχει τις δυνατότητες κάθε φορά να γυρίζει
παιχνίδια, στα οποία θα βρεθεί πίσω στο σκορ. Και τότε θα είναι αργά να
διορθώσει την λανθασμένη επιλογή του.
gianniskoukoulas@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου